باغبانی که باغچه خود را بیل نمی‌زند

به گزارش می متالز، در‌حالی‌که دیگر کمتر کسی به قیمت حباب‌گونه سهام شرکت‌های نیروگاهی فعال در بازار بورس کشور شک دارد، به سادگی نمی‌توان از ضعف نظارتی بدنه سازمان بورس کشور در جلوگیری از بروز شکل‌گیری سفته‌بازی و ورود سفته‌بازان و بعضا صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک به سهام شرکت‌های این گروه چشم‌پوشی کرد.

انتشار صورت‌های مالی سالانه حسابرسی نشده شرکت تولید برق ماه‌تاب‌ کهنوج و تحقق زیانی ۱.۲۹۹ریالی به ازای هر سهم در سال مالی۹۸، شاید گویای تنها بخشی از شرایط نگران‌کننده این صنعت در این سال دارد.

تحقق زیانی که هرگز توجیهی برای رشد بیش از ۴۵۰درصدی قیمت سهام این شرکت نیست اما؛ شاید بازگوکننده چگونگی و نحوه رشد متاثرکننده قیمت سهام برخی از شرکت‌های فعال در این گروه آنهم بدون توجه به واقعیت اقتصادی باشد.

در حالی که این روز‌ها برخی از مسئولین سازمان بورس و اعضای شورای عالی بورس خود را ناجی رکود و ریزش احتمالی قیمت سهام در بازار بورس و فرابورس می‌دانند، نگاهی اجمالی به نحوه رشد قیمت برخی از نماد‌های این گروه جهت یادآوری ضعف بدنه بازرسی و نظارتی سازمان بورس خالی از لطف نیست.

به ترکیب سهامداری نیروگاه دماوند که نگاهی بیاندازیم، خواهیم دید که به طرز شگفت‌آوری بیش از ۹۸درصد سهام این شرکت توسط سهامدار عمده بلوکه شده و تازه این میزان شناوری هم به لطف خروج یکی دیگر از سهامداران یک درصدی و وابسته به سهامدار عمده اش به وجود آمده است.

برپایه این گزارش، یک درصد شناوری سهام شرکت تولید نیروی برق دماوند فعال در بازار فرابورس و افزایش بیش از ۶۰۰ درصدی قیمت آنهم در کمتر از ۱۸ ماه اگر ضعف نظارتی مدیران بدنه سازمان بورس و شرکت فرابورس نیست پس چه چیزی است؟

شناور ۵درصدی در کنار رشد بیش از ۶۰۰درصدی سهام شرکت تولید برق عسلویه مپنا هم اتفاقی است و یا کسانی که این روز‌ها دم از نظارت و نجات بازار سرمایه به واسطه ورود نقدینگی میزنند از اتخاذ ساده‌ترین استراتژی‌ها نظیر افزایش شناوری سهام و عرضه سهامداران عمده نیز ناتوانند؟

آیا مدیران نظارتی و متولیان بازار سرمایه نگاهی به شناور سهام شرکت‌های نیروگاه دماوند و برق عسلویه انداخته اند و یا زمان کافی برای نظارت بر این مسایل ساده ندارند؟ آیا بهتر نیست به جای آنکه با کاهش دامنه نوسان ورود نقدینگی به بازار سرمایه را کنترل کنیم با افزایش شناوری سهام شرکت‌ها و عرضه سهامداران عمده عطش سرمایه‌گذاران جدید الورود را فروکش کنیم؟

همانگونه که در جدول ذیل نیز مشاهده می‌گردد، شاهد شناسایی زیانی چشمگیر از شرکت تولید برق ماه تاب کهنوج در سال مالی ۱۳۹۸ می‌باشیم. افزایش چشمگیر بهای تمام شده و هزینه‌های سنگین مالی این شرکت در سال مالی گذشته از جمله عوامل تاثیر گذار بر تحقق زیان قابل توجه است.

اما جالب‌تر از شناسایی زیان سنگین این شرکت ورود صندوق سرمایه‌گذاری ارزش کاوان آینده در اواسط آبان ماه در سهامداران این شرکت بی‌کیفیت است؛ اینکه مدیران این صندوق (که البته بازده مناسبی را هم با ورود به سهام عمدتا ریسکی نصیب یونیت دارانشان کردند)، با چه استدلال و تحلیلی به سرمایه‌گذاری در سهام این قبیل شرکت‌ها می‌نمایند سوالیست که شاید تنها خودشان قادر به پاسخگویی به آن باشند.

البته ورود اشخاص حقیقی (که سابقه حضور در سهام بی کیفیت و ریسکی را نیز به یدک می‌کشند)، در لیست سهامداران این شرکت تنها نشان از جولان سفته‌بازان در ضعف کامل بدنه نظارتی متولیان بازار سرمایه کشور آنهم بدون توجه به واقعیت‌های صورت‌های مالی این شرکت‌ها دارد.

در نهایت می‌توان مثال این روز‌های سازمان بورس و اوراق بهادار کشور و شرکت بورس و فرابورس در مواجهه با سفته‌بازی را به باغبانی دانست که قادر به بیل زدن باغچه خودش نیست.