یارانه، نفی یا اثبات؟

می متالز - در مورد ساماندهی یارانه‌های نقدی در این چند ساله بخش عمده‌ای از تلاش‌ها در جهت نفی کسانی است که نباید یارانه بگیرند و در این مسیر تلاش ها به نتیجه نرسیده است، بیاییم برای حل مشکل اینبار از سوی دیگری به این موضوع بنگریم. چرا در جهت اثبات جامعه مشمول یارانه تلاش نمی کنیم؟

به گزارش می متالز، اگر در فرایند تخصیص یارانه های نقدی اثباتی عمل شود و به دنبال جامعه مشمولین یارانه باشیم راحت تر می توانیم تخصیصی هدفمند در زمینه یارانه داشته باشیم، دولت مدعی جمعیتی با درآمد زیر 700 هزار تومان در ماه است، این جامعه کجاهستند؟ اگر نگاهی به آمار سازمان های حمایتی مانند بهزیستی، کمیته امداد و حتی نهاد های خیریه رسمی داشته باشیم بخش زیادی از این جامعه محرومین قابل شناسایی هستند و برای تکمیل این فرایند دولت جهت اصلاح جامعه مشمول یارانه باید جامعه روستایی کشور و مستمری بگیران صندوق های بازنشستگی و تامین اجتماعی که فیش دریافتی زیر 3 میلیون تومان در ماه را دارند نیز لحاظ کند و در نهایت یارانه تمامی افرادی که خارج از این فهرست قرار می گیرد را قطع کند.

از سوی دیگر برای کسانی که یارانه آنها قطع شده و معترض هستند نیز فرصتی برای اثبات قرار دهد و تاکید شود کسی اثبات کند مشمول دریافت یارانه نقدی بوده و به اشتباه یارانه قطع شده یارانه او از همان زمان قطع دوباره لحاظ شده و دوباره پرداخت شود.

همچنین برای کسانی که در مورد شرایط مالی خود اطلاعات غلط ارایه کنند نیز جرایمی مانند بازپرداخت یارانه دریافتی و با لحاظ سوء پیشنیه در نظر گرفته شود تا بازدارندگی کافی در این زمینه ایجاد شود.

ولی نکته عجیب اینجاست که به رغم آنکه در این چند ساله بارها این موضوعات بیان شده هنوز اقدامی جدی در این زمینه صورت نگرفته و به نظر می رسد امروز هم که دولت تلاش دارد برای اصلاح وضعیت اقدامی جدی صورت دهد و برنامه خود را به عنوان لایحه به مجلس تقدیم کرده، نمایندگان حاضر به قبول مسئولیت نبوده و تلاش دارند در ترکیب تبصره های بودجه به گونه ای دست ببرند که تمامی مسئولیت اصلاح ترکیب جمعیتی دریافت کننده یارانه نقدی، به تمامی متوجه دولت باشد.

از سوی دیگر تعلل در این زمینه گویای بی اعتمادی نهادهای تصمیم سازی به اطلاعات آماری نیز هست، گویی اطلاعاتی که از سوی دستگاههای ذی صلاح تهیه می شود در مناقشات درونی دستگاه های از لحاظ سندیت زیر سئوال می رود.

با این اوصاف علی رغم آنکه می توان با نگاهی اثباتی و به جای نفی، به رفع مشکل بی هدفی یارانه نقدی اقدام کنیم همان نگاه نفیی حاکم بر تفکر تصمیم سازان مانع اصلاح امور شده است.