درد دل‌های 13 ساله کارگران «هپکو» در نشست 3 ساعته با نماینده دستگاه قضا

به گزارش می متالز، «هپکو» واژه نام آشنای این روزهای ایران و ایرانی است؛ واژه‌ای که روزگاری نه چندان دور، یدک‌کش ابرقدرت صنعت ماشین‌آلات راهسازی خاورمیانه بود و همتا و نظیری چون خود در منطقه نداشت.

هپکو؛ شرکتی که روزگاری مایه فخر ایران و ایرانی بود و کارگران از وجودش به خود می‌بالیدند بیش از یک دهه است که در قتله‌گاه فساد و رانت و رانت‌بازی دست و پا می‌زند و  هَل مِن ناصر یَنصُرُنی می‌طلبد.

ابرصنعت نام آشنای ایران که این روزها نفسش به شماره افتاده و با تنفس‌های مصنوعی کارگرانش زنده است، حدود 13 سال است به واسطه فسادگرانی که هنر زمین‌گیر کردن هپکو را خوب بلد بودند و نشان دادن که از صدام قوی‌تر هستند، در اوج جوانی پیر و زمین‌گیر شده است.

ابرشرکتی که روزگاری همچون پدری مهربان 3 هزار فرزند را بر سفره خود نان می‌داد، امروز به مانند کودکی بیمار و نحیف دستان بی‌رمقش را در جستجوی محبتی پدرانه دراز کرده و تمنای یاری می‌کند و نفس‌های آخرش را به امید تقلا زدن‌های فرزندانی می‌کشد که روزگاری بر سر سفره این پدر نان خورده و بزرگ شده‌اند؛ فرزندانی که 13 سال رنج و درد هپکو را به جان خریده و با آن درد می‌کشند تا اجازه ندهند سایه پدر برای همیشه از بالای سر فرزندان این آب و خاک کم شود.

ابرصنعت ماشین آلات و تجهیزات سنگین ایران و خاورمیانه در سال 85 و در اوج شکوفایی و رونق و در حالی که قبل از واگذاری 28 میلیارد سود خالص به حساب دولت واریز کرده بود و انبوهی از ماشین الات راهسازی و کشاورزی و پروژه‌های صنعتی در دل خود داشت، به بخش خصوصی واگذار شد. 

هنوز یک دهه از واگذاری سپری نشده بود که نه تنها رونقی در شرکت حاصل نشد بلکه تعداد کارگران از 2 هزار و 200 نفر به 800 نفر و میزان تولید از 2 هزار و 150 دستگاه به 70 دستگاه کاهش یافت.

با افزایش بدهی‌های شرکت، نبود برنامه برای تولید و نگرانی از آینده و شکل‌گیری اعتراض کارگری نسبت به وضعیت موجود شرکت بار دیگر تنها با مبلغ 10 میلیون تومان به سهام‌دار دیگری به نام احمدپور که از بدهکاران کلان بانکی آن سال‌ها بود، واگذار شد.

واگذاری شرکت هپکو به سهامدار جدید نه تنها گره‌ای از مشکلات باز نکرد، بلکه وضعیت آن را روز به روز در ورطه نابودی کشاند و مشکلات را هر روز پیچیده‌تر از قبل کرد.

به تعویق افتادن حقوق کارگران و افت شدید تولید و کار در شرکت و بی‌ توجهی مسوولان ذی‌ربط به مسائل پشت پرده و حقایق این شرکت بارها و بارها کارگران را به نشانه اعتراض به کف خیابان‌ها کشاند، اعتراضاتی که گاه موجب ماهی‌گیری شبکه‌‌های معاند از فضای غبارآلود شرکت هپکو ‌شد تا آنها خود را دایه مهربان‌تر از مادر برای این شرکت جا بزنند.

سال گذشته بود که اوضاع شرکت و اعتراضات کارگرانی که برای بقای هپکو سینه خود را مقابل منفعت‌طلبان سپر کرده بودند، کار را به جایی رساند که با دستور رئیس جمهور سهام‌دار دوم نیز خلع‌ید و شرکت به صورت موقت در اختیار سازمان خصوصی سازی قرار گرفت.

کارگران شرکت هپکو که طی چندین سال اخیر برای بقای هپکو از جان مایه گذاشته و اجازه ندادند چوب حراج عظیم‌ترین سرمایه کشور را بر باد داده و برج‌های مسکونی جای آن را بگیرد، با آمدن حجت‌الاسلام رئیسی، رئیس جدید قوه قضاییه به تلاش‌های خود برای رسوا کردن عاملین فساد و نجات هپکو  ادامه داده و امیدشان را از دست ندادند.

کارگرانی که بارها و بارها حسابرسی ویژه از شرکت هپکو، برخورد با عاملان فساد، عزل مدیران نالایق و واگذاری شرکت به سهامداری بااهل را خواستار بودند امروز در نشستی 3 ساعته با نماینده عالی قوه قضاییه در استان مرکزی درد و دل‌های 13 ساله خود را بیان کردند.

این نشست از ساعت 13:30 با حضور حجت‌الاسلام موسوی رئیس کل دادگستری استان مرکزی، عباس قاسمی دادستان اراک، سعید فرخی معاون امور اقتصادی استانداری، مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سرپرست اداره کل صنعت، معدن و تجارت استان مرکزی، اعضای شورای اسلامی کار و کارگران هپکو و نمایندگانی از طلاب، جامعه دانشجویی و اصحاب رسانه برگزار شد.

قبل از این نشست رئیس کل دادگستری استان از سالن‌‌ها و سوله‌های خاک گرفته و پر از خالی این شرکت که حرف‌های ناگفته بسیار از در و دیوار آن می‌بارید، بازدید و از نزدیک در جریان مسائل و مشکلات قرار گرفت.

خطوط خالی از تولید خط مونتاژ ماشین آلاتی از انواع لودر، گریدر، غلتک (که در حال حاضر تنها ۱۰ دستگاه در آن خط شارژ شده که با توجه به تکمیل نبودن قطعات آن نیز تولید نشده و در انتظار تامین قطعات توسط مدیریت  است، کارگاه تحقیقات شرکت هپکو با تجهیزاتی خاک گرفته که زمانی در آن کارشناسان و کارگران هپکو مهندسی معکوس کرده و برای به روز شدن محصولات تحقیق می‌کردند،
سالن ساخت و تجهیزات که زمانی تمامی سازه‌های فلزی محصولات راهسازی و کشاورزی و همچنین پروژه های فلزی در دل آن تولید می‌شد، از جمله بخش‌هایی بود که رئیس کل دادگستری استان مرکزی از آنها بازدید کرد.

روایت تاجری که نمی‌دانست قرار است چه سرمایه‌ای را از دست بدهدبعد از برنامه بازدید که حدود یک ساعت به طول انجامید، سالن آمفی تئاتر هپکو میزبان رئیس کل دستگاه قضا و کارگران پردرد بود.

نخستین سخنران این نشست نماینده طلاب مطالبه‌گر احیای شرکت هپکو بود، محمدرضا حمزه‌ای که سخنان خود را با روایت تلخ و درس آموزی آغاز کرد، روایتی که حکایت از تاجری داشت که به او می‌گویند احتمال دارد کشتی‌ات در طوفان امروز غرق شود، اما وقتی که کشتی سالم به ساحل می‌رسد او از دیدن کشتی غش کرده و بی‌‌حال می‌شود و هنگامی که علت را از او جویا می‌شوند که چرا وقتی خبر احتمال غرق شدن را شنیدی غش نکردی، اما حال که کشتی سالم به ساحل رسیده است از دیدن آن غش کردی در پاسخ می‌گوید: آن زمان نمی‌دانستم قرار است چه سرمایه‌ای را از دست بدهم.

 این روایت، حکایت این روزهای شرکت هپکو بود، به راستی تا این سرمایه عظیم را از نزدیک نبینیم نمی‌دانیم قرار است چه گنجی را از دست بدهیم!

حمزه‌ای بعد از بازگو کردن این روایت گفت: هپکو سرمایه این مملکت است و طلاب به عنوان قشری مطالبه‌گر پیگیر مسائل و مشکلات شرکت هپکو بوده و همواره در کنار کارگران هستند و تا رساندن کارگران به حق قانونی خود که همان حفظ و حراست از هپکو است از پای نخواهند نشست.

وی تصریح کرد: طلاب همچون کارگران دلسوز این شرکت تا زمانی که مشکلات برطرف نشود، آرام و قرار نخواهند داشت.

این نماینده جامعه روحانیت افزود: کارگران هپکو سال‌ها است از فساد و رانت و رانت‌بازی خسته شده و فریاد می‌زنند، باید صدای آنان شنیده شود، باید به جای صدای اعتراض صدای خوش تولید از چرخ دنده‌های این صنعت به گوش برسد و این مهم نیازمند دلسوزی و تدبیر درست مسوولان است.

زمین خوردن شرکت هپکو، آغاز زمین خوردن سایر شرکت‌ها در استان امام راحل است

نماینده دانشجویان جوان به عنوان سخنران دوم این نشست در جایگاه قرار گرفت و به نمایندگی از قشر جوان و مطالبه‌گر به درد و دل با رئیس دستگاه قضا پیرامون آینده هپکو پرداخت.

محمدعلی خداوردی گفت: افول و زمین خوردن شرکت هپکو، آغاز زمین خوردن سایر شرکت‌ها در استان امام راحل است، دانشجویان از مطالبه‌گری خسته نخواهند شد و اجازه نخواهند داد ابرصنعت ایران و خاورمیانه قربانی امیال عده‌ای فسادجو و فرصت‌طلب شود.

وی بیان کرد: از دستگاه قضا خواهش داریم به جرم مسببان و عاملان اصلی وضعیت امروز هپکو رسیدگی کنند و اجازه ندهند عده‌ای بخواهند چوب حراج به این سرمایه عظیم بزنند.

دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اراک با اشاره به اینکه دانشجویان همچنین پیگیر مشکلات شرکت هفت تپه نیز هستند، افزود: در موضوع هفت تپه جلسات دادگاه به صورت غیرعلنی برگزار می‌شود که خواهش داریم این جلسات به صورت علنی برگزار شود.

دل پردرد رئیس شورای کار هپکو از مصوبات کاغذی

رئیس شورای اسلامی کار شرکت هپکو نیز سومین فردی بود که با دلی پردرد از نامهربانی‌ها و مصوبات کاغذی پشت میکروفن قرار گرفت.

رضا عبدلی گفت: با واگذاری این شرکت به بخش خصوصی سهامدارانی که به دنبال منفعت و پر کردن جیب خود از بیت‌المال بودند، یکی پس از دیگری بر گنجی عظیم چمبره زده و در ازای مبالغی هیچ صاحب عظیم‌ترین سرمایه صنعت استان شدند.

وی تصریح کرد: سهامدار اول این شرکت در حالی که هپکو در زمان واگذاری 2500 دستگاه در سال تولید داشت در ازای اخذ تسهیلات 20 میلیاردی از بانک صاحب سهام شد و بدون اینکه اقساط را پرداخت کند و یا ارزش واقعی شرکت را بپردازد صاحب این ابرصنعت شد و به جای رونق شرکت آن را در ورطه نابودی کشاند.

رئیس شورای اسلامی کار شرکت هپکو ادامه داد: در سال 95 و 96 کارگرانی که آینده شغلی خود را در معرض خطر می‌دیدند و تاب تحمل روزگار سیاه شرکت را نداشتند دست به اعتراضات صنفی زده و خواستار رسیدگی مسوولان به مشکلات و آینده پرخطر شرکت شدند.

عبدلی با بیان اینکه با واگذاری هپکو به سهامدار دوم در قبال تنها 10 میلیون تومان اوضاع شرکت روز به روز بدتر از گذشته شد و همین مسائل موجی گسترده‌تری از اعتراضات کارگری را رقم زد، افزود: کارگرانی در حالی برای احیا و زنده‌نگه داشتن شرکت هپکو دست به اعتراض و حتی بستن ریل کردند که صدای آنها به گوش هیچ مسوولی نرسیده و گوش شنوایی برای شنیدن دغدغه‌ها نبود، درحالی که باید مسببان اصلی شرکت دستگیر و محاکمه شوند این کارگران بیچاره بودند که جای قرار گرفتن در پشت ماشین‌آلات خط تولید باید دلیل اعتراضات خود را پاسخ می‌دادند.

وی بیان داشت: مدیرعامل شرکت هپکو به بهانه کرونا کار را تعطیل کرده است، در حالی که هیچ کاری در شرکت نیست و دو سال است تولید در شرکت به خواب زمستانه رفته است.

رئیس شورای اسلامی کار شرکت هپکو با اشاره به حضور مسوولان متعدد در شرکت گفت: بارها مسوولان رده بالا از جمله رئیس مجلس، وزیر صنعت، وزیر کار و دیگر مسوولان کشوری از نزدیک از شرکت هپکو بازدید کرده و در جریان مسائل و مشکلات قرار گرفته‌اند که اما این دید و بازدیدها حاصلی جز مصوبات کاغذی و بر زمین مانده چیزی دیگری نداشته است.

عبدلی حسابرسی ویژه، تعیین تکلیف سهامدار را خواسته اصلی کارگران هپکو دانست و تصریح کرد: مشکل دیگر شرکت هپکو نبود نقدینگی است، سازمان خصوصی سازی 39 میلیارد تومان برای بازنشسته شدن کارگران شرکت پرداخت کرد اما 100 میلیارد تومان از محل فروش سهام هپکو را به خزانه واریز کردند.

 عذرخواهی به دلیل عدم مهمان‌نوازی مدیران شرکت

عضو دیگر شورای اسلامی کار شرکت هپکو نیز گفت: به عنوان نماینده کارگران از عدم مهمان نوازی مدیران عامل شرکت هپکو که امروز باید در شرکت خدمت شما خوش آمدگویی می‌کردند، عذرخواهی می‌کنم، مدیران هپکو به دلیل اینکه جسارت دفاع از عملکرد ضعیف خود را نداشتند در این برنامه شرکت نکردند و همه می‌دانیم مدیران چیزی برای گفتن ندارند چرا که عملکرد آنان در بخش تولید به خوبی بازگو کننده حقایق است.

ابوالفضل رنجبر افزود: 13  سال است کارگران هپکو بقای این شرکت را فریاد می‌زدند، 13 سال است کارگران مرگ و نابودی این ابرصنعت  را به نظاره نشسته و برای بقا و نجاتش فریاد می‌زدند تا فریادرسی پیدا شود.

وی تصریح کرد: جریان نفوذ در هپکو نمی‌خواهد این صنعت پا بگیرد، می‌خواهند با نابودی هپکو سوله‌های عظیم‌الجثه را با تلی از خاک یکسان کرده به برج‌ تبدیل کند.

 نماینده کارگران حسابرسی عملکردی ویژه از شرکت، آن هم  از آخر به ابتدای واگذاری را مطالبه اصلی کارگران برشمرد و افزود: هپکو با ظرفیت تولید 3 هزار تن تولید در سال 24 ماه است که هیچ صدایی از تولید در آن به گوش نرسیده است.

رنجبر عزل مدیران نامناسب که بیش از 8 ماه در حال مذاکره برای گرفتن سفارش  و کار هستند را راهکار موثری در کاهش تنش‌های کارگری دانست و بیان داشت: مدیران می‌گویند نقدینگی نیست و نمی‌توان تولید کرد، چرا برای کار نکرده آنان حقوق 40 میلیونی هست، اما برای کار نقدینگی نیست، چرا مدیرعاملی که طبق گفته رییس سازمان خصوصی سازی بدهی مالیاتی دارد، باید بدون حق امضا در راس شرکت هپکو هلدینگ  قرار بگیرد و کارگران تاوان حق امضا نداشتن آن را پس بدهند.

وی بیان کرد: چرا هنگامی که کارگران از مدیران و اعضای هیات مدیره مطالبه کار و تولید می‌کنند آنان می‌گویند استعفای ما زیر بغلمان است، اما هنگام حقوق، پول‌های نجومی در جیب‌هایشان است؟

عضو شورای اسلامی کار شرکت هپکو ادامه داد: آقای شریعتمداری در هنگام ریاستش بر وزارت صنعت در سال 93به همراه دو وزیر دیگر مصوب کردند 2400 دستگاه توسط هپکو تولید و در اختیار راهداری قرار بگیرد، در سال 98 هنگامی که به عنوان وزیر کار در جلسه رسیدگی به مشکلات هپکو اجرای مصوبه‌ای که خود امضا کرده بود را پیگیر شدیم، می‌گوید بودجه کشور مشکل دارد!

رنجبر با اشاره به زمزمه‌هایی مبنی بر واگذاری هپکو به کنسرسیوم معادن ایمیدرو تصریح کرد: ابتدا گفتند هپکو را به ایمیدرو  واگذار می‌کنیم، بعد از پشت درهای بسته متوجه شدیم هدف واگذاری به کنسرسیوم معادن است که به شدت مخالف این واگذاری هستیم.

بعد از پایان سخنان رنجبر، رئیس کل دادگستری استان که تمام موضوعات را زیرنظر داشت از کارگری که گویا به دلیل کمبود وقت اجازه صحبت به او داده نمی‌شد، خواست تا سخنان خود را مطرح کند.

شرمنده مردم سیل‌زده و زلزله‌زده هستیم

مجید خلج  عضو سابق شورای کار شرکت هپکو ضمن قدردانی از حجت‌الاسلام موسوی بابت این بذل توجه با بغضی در گلو گفت: آقای موسوی ما کارگران شرکت هپکو در زمان جنگ در خط مقدم بودیم، در زلزله بم با تولید ماشین آلات سنگین به یاری هموطنانمان در بم شتافتیم، اما امروز شرمنده مردم سیل‌زده و زلزله‌زده‌ای هستیم که نتوانستیم در زمان نیاز به آنان کمک کنیم و این دردی است که جگر ما سوزانده است.

وی افزود: ما در زمان سختی هموطنانمان در سیستان و بلوچستان، کرمانشاه، لرستان و دیگر استان‌ها تنها تماشاچی بودیم، در حالی می‌توانستیم با تولید ماشین‌آلات به آنان در امر آواربرداری کمک کنیم.

این کارگر تصریح کرد: کارگران هپکو هرکدام یک سرباز  سلیمانی سنگر تولید هستند، پای نظام و انقلایشان ایستاده و اجازه نمی‌دهند این سرمایه بیت‌المال توسط عده‌ای چپاولگر به یغما برود.

اعتراضات چندباره کارگران اعتراضاتی بر علیه فساد و ظلم بود 

نماینده فعال کارگری نیز که همچون سایرین برای رساندن صدای کارگران این شرکت هر دردی را به جان خریده نیز اجازه صحبت گرفت و دقایقی به ایراد سخنرانی پرداخت.

سیدمیرناصری گفت: اعتراضات چندین و چندباره کارگران اعتراضاتی بر علیه فساد و ظلم بود، کارگرانی که به جرم تلاش برای بقای هپکو انگ سیاسی و اغتشاشگر خورده و حرف‌های بسیاری را به جان خریدند تا هپکو بماند برای آیندگان و برای نسل‌های آینده این آب و خاک، هیچگاه دست از تلاش خود بر نخواهند داشت و تا زمانی که دست فسادگران را از سر این صنعت کوتاه نکنند، آرام نخواهند نشست.

وی ادامه داد: کارگران خسته، اما نامید نشده‌اند، امید را از آنان نگیرید، عده‌ای در تلاش هستند بگویند هپکو راه نجات ندارد، اما راه نجاتی هست، راه های نجات را خود این کارگران و نخبگان و دلسوزان به خوبی بلد هستند، راه نجات هپکو حذف مدیران نالایق و رساندن عاملان نابودی به سزای اعمالشان است.

  هپکو بخشی از دغدغه و نگرانی رئیس دستگاه قضا است

رئیس کل دادگستری استان مرکزی نیز  بعد از گوش دادن به تمام درد دل‌های کارگران  گفت: هپکو بخشی از دغدغه و نگرانی رئیس دستگاه قضا است و آقای رئیسی شخصا مسائل و مشکلات شرکت را پیگیری و دنبال می‌کنند.

حجت‌الاسلام سید عبدالمهدی موسوی افزود: دستگاه قضا با تمام وجود پای مطالبات کارگران ایستاده و در بحث واگذاری اجازه نمی‌دهیم هپکو از چاله به چاه بیفتد.

وی تصریح کرد: کارگران طی این سال‌ها مشکلات و سختی‌های بسیاری را پشت سر گذاشته‌اند، به مشکلات واقف هستیم، اما صبر کنید و اجازه دهید با گره‌گشایی مشکلات را حل و فصل کنیم.

رئیس کل دادگستری استان ادامه داد: بازدید  سالن‌های خالی و ماشین ‌آلات خاک گرفته بسیار مرا ناراحت کرد، از دیدن این مناظر  بسیار متاسف و غصه‌دار شدم.

موسوی با بیان اینکه حتی یک روز درگیر مشکل بودن این صنعت بسیار زیاد است چه برسد به 13 سال چالش افزود: رفع این حجم مشکل ساده نیست و باید مطالبه‌گری و انتقاد را توام با صبر و تحمل به پیش برد.

موسوی با اشاره به نگاه توام با رافت رئیس قوه قضاییه به پرونده کارگران شرکت هپکو بیان داشت:  با وجود دلایل و مستندات محکم برای صدور حکم کارگران تبرئه شدند، تبرئه شدن کارگران یک قاضی شجاع می‌طلبید که با لطف رئیس دستگاه قضا محقق شد.

وی تاکید کرد: امروز همه ارکان و قوا صدای مطالبه‌گری کارگران را شنیده‌اند، مبارزه با فساد  را انجام خواهیم داد، در برخی موارد محدودیت قانونی وجود دارد که باید به نمایندگان مجلس یادآوری شود تا این خلاها را برطرف کنند.

رئیس کل دادگستری استان مرکزی ادامه داد: قوه قضاییه در برخورد با فساد  به هیچ عنوان کوتاه نخواهد آمد و با همه وجود پای کار است و پشت نام کسی پنهان نمی‌شود، در استان نیز این مهم با جدیت دنبال خواهد شد.

درد دل‌های کارگری که اسباب و اثاثیه‌اش به دلیل ندادن کرایه چندین ماهه توسط صاحب‌خانه به کوچه ریخته شد، کارگرانی که به دلیل نداشتن درآمد همسرشان را طلاق دادند، کارگری که نتوانست نامزدش را به خانه بخت ببرد، پدری که نتوانست شاخه گلی برای روز اول مدرسه دخترش بخرد و یا پدری که به دلیل نگرفتن چندین ماه حقوق نتوانست برای پسرش دوچرخه بخرد، سخنانی خود که رئیس کل دادگستری با صبر و حوصله به این درددلها گوش داد.

به امید رونق دوباره هپکو.