دورنمای بهبود بخشیدن به وضع مس از سوی چین و دوستانش

به گزارش می متالز، با وجود این، محدودیتهای عرضه آمریکای لاتین، با تعطیلی های مرتبط با همه‌گیری این ویروس و چشم‌انداز مشکلات کارگری پیش رو، ممکن است عامل مهمی در افزایش قیمت ها باشد.

هیچ یک از تهدیدهای موجود به زودی رفع نخواهد شد. چین، که تقریباً نیمی از تقاضای مس جهانی را به خود اختصاص می‌دهد، مطمئناً در حال ایفای نقش خود برای رشد بازار مس است. تولید صنعتی در ماه مه 4.4 درصد نسبت به ماه مشابه سال گذشته افزایش داشت و احتمال می‌رود که در ماه ژوئن رشد بیشتری داشته باشد. تولید ناخالص داخلی، طبق پیش‌بینی‌های اقتصادی بلومبرگ، پس از انقباضی که در سه ماهه نخست داشت 3.4 درصد در فصل دوم ارتقاء خواهد یافت. فروش املاک در شهرهای بزرگی مانند «بی‌جینگ» و «شانگهای» در اواسط ژوئن به بالای سطوح پیش از همه‌گیری صعود کرد. تقاضا در جاهای دیگر بهبودی کندتر دارد.

که با توجه به اینکه نزدیک به یک سوم مصرف مس سرزمین اصلی چین نهایتاً صادر می‌شود، مشکل آفرین است—اما این کشور بی‌تردید به بهبود بازار این فلز نسبت به رکودهای ماه مارس آن کمک کرده است. مس از آن زمان به بعد حدود 40 درصد ارتقاء یافته، و در سال جاری بیش از 6 درصد رشد داشته که نتیجتاً به قیمت نه چندان چشمگیر 6600 دلار برای هر تن در بورس فلزات لندن رسیده است. و این هم  در حال رشد است.

پس از رشد اولیه در اثر تقاضا، این تولید است که در حال بالابردن قیمت هاست، چرا که بعضی از بزرگترین تولید‌کنندگان مس جهان در تقلا برای مهار کردن کووید19 می‌باشند. به نظر می‌رسد رقمی که برای مازاد مس در 2020 پیش‌بینی شده بود رفته رفته نشان می‌دهد که رقم کسری احتمالی این فلز خواهد بود. دردسر آمریکای لاتین است، که به علت ترکیبی از خط مشی‌های غلط و فقر به یکی از نقاط اصلی همه‌گیری کووید19 تبدیل شد. این منطقه، شامل شیلی و پرو که به تنهایی 40 درصد از تولید مس جهانی را بر عهده دارند، در حال حاضر بیش از 25 درصد از مبتلایان افزایشی روزانه کووید19 و بیش از دو پنجم تلفات جانی جهانی جدید این ویروس را به خود اختصاص می‌دهد. پرو سریعاً عملیات هایش را تعطیل کرد، اما روند بازگشایی‌هایش روندی کند بوده است. شیلی، که تا‌کنون به معادن اجازه داده با کاهش کارکنان و پرهیز از تعطیلی‌های همه‌جانبه به عملیات هایشان ادامه بدهند، هم‌اکنون یکی از بالاترین نرخهای ابتلا به این ویروس را در جهان داراست.

بزرگترین شرکت معدنکاری مس جهان، شرکت دولتی «کودلکوی شیلی» را در نظر بگیرید. این شرکت اقدامات ایمنی را در معدن «چوکوئیکاماتا» سختگیرانه‌تر کرده، فعالیت های ذوب را متوقف نموده و تعداد کارکنان خود را کاهش داده است. پروژه توسعه معدن «ال تن ینته» آن متوقف شده است. با وجود این، این شرکت می‌گوید تا‌کنون 3215 تن از کارکنانش به این ویروس مبتلا شده‌اند، که نسبت به کل جمعیت شیلی نرخ ابتلای بالایی است.

این نشان می‌دهد که محدودیت های بیشتر محتمل است، و حفظ رقم تولید پیش‌بینی شده برای این کشور که بزرگترین کشور تولید کننده مس جهان است ناممکن می باشد. حتی، در صورتی که رقم مبتلایان کاهش نیابد، برآورد رسمی اعلام شده در ماه قبل که کاهش تولید شیلی در سال جاری را حدود 200 هزار تن تقریباً برابر با 1 درصد رقم تولید سالیانه جهانی پیش بینی می‌کرد شاید خوش‌بینانه باشد.

در این میان، احتمال دارد که اتحادیه‌های کارگری صدایشان را بر سر مسائل ایمنی و نگرانی های دیگر بلند‌تر کنند. همه‌گیری به نزاعهای موجود پایان نمی‌دهد. کارگران در معدن «زلدیوار آنتوفاگاستا» یک پیشنهاد نهایی دستمزد را رد کرده و رأی به اعتصاب داده‌اند. در معدن «اسکوندیدای» گروه «بی اچ پی»، با یک پیشنهاد بازنشستگی پیش از هنگام برخوردی منفی شده است. تلاش های پسا کووید19 برای افزایش کارایی‌ که در جاهای دیگر وجود دارد نتیجه بهتری نخواهند داشت. و این تازه وضعیت صرفاً شیلی است. شیوع ویروس در مکزیک، با تلفاتی که در حال حاضر از تلفات ایتالیا بیشتر است، زیانبار بوده است. معدن کوبره پانامای «فرست کوانتوم مینرالز» تازه در حال صرفاً شروع یک برنامه بازگشایی است.

تولید‌کنندگان مس آفریقا نیز، مخصوصاً «زامبیا»، وضعیتی زیانبار دارند. بازار مس به وقفه‌های عرضه عادت دارد: اعتصابات کارگری و قطعی‌های برق از رخدادهای هر ساله‌اند. با وجود این، مشکلات، در برابر پشت پرده‌ای از بهبود قوی‌تر از حد انتظار چین و ذخائر تولیدی محدود که باعث بزرگنمایی تأثیر قیمت های این فلز بر هر وقفه‌ای شده اند، بر روی هم انباشته می‌شوند. موجودی های قابل مشاهده جهانی به گفته «جفریز» 30 درصد نسبت به ماه مارس تنزل داشته اند. این خبر خوبی برای شرکت های معدنکاری مانند «فریپورت مک مورانن» است که گفته است توسعه معدن «گراسبرگ» آن در اندونزی مسیر عادی خود را طی می‌کند. این وضعیت عادی ممکن است به علت کوچکتر شدن تیم کاری در محل این معدن تغییر کند، اما سهام «فریپورت» از ماه مارس به بعد به بیش از دو برابر ارتقاء یافته است.

سوداگرانی که بیشتر نگاهی خوش‌بینانه به بازار مس دارند به کمک این وضعیت خواهند آمد. پرسش بزرگتر این است که معنای موقعیت جاری برای عرضه فراسوی چند ماه آینده چیست؟ تولید حتی قبل از همه‌گیری کووید19 محدود شده بود. اکنون، پروژه ها لاجرم پس نشسته اند، در حالیکه بودجه های اکتشاف و توسعه در سرتاسر این بخش کاهش یافته است. کودلکو که در تنگنای مالی قرار دارد بویژه شاهد تعطیلی پروژه های توسعه اش خواهد بود. و مس همچنان زیر قیمت هایی که باعث ترغیب شرکت های معدنکاری برای سرمایه‌گذاری‌های بیشتر بشوند خرید و فروش می‌شود چرا که از لحاظ نظری برای ترغیب این شرکت ها در جهت توسعه فعالیت هایشان قیمت هر تن مس باید دست کم 7 هزار دلار باشد، سطحی که این فلز بیش از دو سال پیش به آن دست یافت. فشارهای عرضه در اینجا همچنان پابرجا خواهند بود.