تولید اولین ماده مصنوعی غیر قابل برش در جهان؛ ۶ برابر سبکتر از فولاد

می متالز - محققان دانشگاه دورهام بریتانیا و موسسه آلمانی فرانهوفر موفق شده‌اند اولین ماده غیر قابل برش جهان را تولید کنند. از این ماده که تنها پانزده درصد از چگالی فولاد را داراست، می‌توان در قفل‌های نشکن، زره‌های سبک و بسیاری موارد دیگر استفاده کرد.

به گزارش می متالز، این ماده که «پروتئوس» نامگذاری شده، از کره‌های سرامیکی در ساختاری سلولی از آلومینیوم تشکیل شده تا عملکرد هر نوعی از خردکننده‌ها یا مته‌های دریل را با استفاده از نوعی لرزش خنثی کرده و غیر قابل برش یا تخریب باشد. محققان برای دستیابی به این ساختار از پوست سلولی و سخت انگور و پوسته آراگونیتی حلزون الهام گرفته‌اند.

سنگ فرز یا دریل می‌تواند لایه بیرون پروتئوس را برش دهد، اما به محض اینکه به مغز کروی سرامیکی آن برسد، اصل ماجرا آغاز خواهد شد و با لرزشی که بر علیه دستگاه‌های برش ایجاد می‌شود، لبه‌های تیز ابزار کند شده و مابقی ماده دیگر قابل برش نخواهد بود.

این ماده به همین اندازه در مقابل دستگاه‌های برش مبتنی بر آب هم مقاوم است؛ به این صورت که ماهیت کروی شکل سرامیک داخلی پروتئوس فشار آب را به اطراف پخش می‌کند و عملا سرعت برش به قدری پایین می‌آید که نمی‌توان نتیجه‌ای دریافت کرد.

«استفان ژینیزفسکی» محقق ارشد دپارتمان مهندسی دانشگاه دورهام بریتانیا در این رابطه می‌گوید: «بریدن ماده ما مانند برش دادن ژله‌ای حاوی تکه‌های سخت متعدد است. وقتی از قسمت ژله‌ای عبور کنید، با مجموعه بی‌شماری از تکه‌های مختلف مواجه خواهید شد که به خاطر اصطکاک شروع به لرزیدن می‌کنند و عملا هر نوع صفحه برش یا مته‌ای را از بین می‌برند».

«سرامیک کارگذاری شده در این ماده به شکلی انعطاف‌پذیر است که سرعت هر نوعی از سنگ فرز یا دریل را می‌گیرد، درست به همان شکلی که یک کیسه شن جلوی سرعت حرکت گلوله را می‌گیرد. این ماده می‌تواند موارد استفاده امنیتی بسیار متعددی داشته باشد».

به غیر از قفل‌های نشکن (به خصوص قفل موتورسیکلت) و زره سبک، تیم سازنده تصور می‌کند از پروتئوس می‌توان در طراحی ابزاری جهت حفاظت از مردمی که با دستگاه‌های برش کار می‌کنند نیز استفاده کرد. در حال حاضر پتنت این ماده برای ثبت اختراع ارائه شده و تیم توسعه در تلاش است با کارخانه‌ای جهت تولید و عرضه محصول به بازار همکاری کند.

منبع: دیجیاتو

استفان ژینیزفسکی پروتئوس ساختاری سلولی از آلومینیوم