سنگان، فولادی ها را معدنی کرد

به گزارش می متالز، منطقه معدنی سنگان که لقب عسلویه معدنی را از آن خود کرده است از دوران ریاست مهدی کرباسیان بر هیات عامل ایمیدرو بر سر زبان ها افتاد و سرمایه گذاران بسیاری به خود جذب کرد.

منطقه ای که شاید پیش تر از نظر امنیتی چندان امتیاز بالایی کسب نمی کرد و به دلیل نزدیک بودن به مناطق مرزی شرق کشور ریسک بالایی برای سرمایه گذاری به همراه داشت. اما با آغاز بهره برداری از سنگ آهن موجود در این منطقه شرایط کاملا تغییر کرد.

امنیت در سنگان افزایش پیدا کرد و اشتغالزایی نوید بخش توسعه این منطقه در آینده بود، اتفاقی که می تواند از مهاجرت جلوگیری کند و در کنار آن نیاز صنعت فولاد کشور را تامین کند.

ذخیره 1.3 میلیارد تنی سنگان می تواند این منطقه را برای فولادی ها جذاب کند زیرا این روزها تامین مواد اولیه از مهمترین مشکلات فعالان این بخش به حساب می آید. اما شاید در سرمایه گذاری این منطقه فولادی ها گوی سبقت را از معدنی ها بگیرند.

با بهره برداری از ذخایر سنگان، فولادی ها کلاه ایمنی بر سر گذاشته و راهی معدنکاری شدند. با نگاهی گذرا به سنگان شرکت های متعدد تولید کنسانتره و گندله را مشاهده می کنید که با سرمایه گذاری شرکت های فولادی مانند فولاد مبارکه کار خود را شروع کرده اند.

ذخایر دست نخورده این منطقه و عیار آن باعث شد تا روزنه امید برای تامین مواد اولیه فولادی ها وسیع تر شود و فعالان این صنعت بتوانند راحت تر از گذشته نیاز خود را تامین کنند. البته معدنی ها معتقدند فولادی ها نباید وارد این حوزه شوند اما فعالان صنعت فولاد در این باره می گویند زمانی که معدنی ها خود در حوزه فولادسازی وارد و شروع به ایجاد زنجیره تولید کردند مشکل تامین مواد اولیه نمایان شد به همین دلیل آنها نیز مجبور به حضور در معادن شدند.

اما بدون شک آن چیزی که منجر به محبوبیت سنگان شد، نقش پررنگ آن در چشم انداز 1404 است. سنگان می تواند بخش زیادی از نیاز زنجیره فولاد کشور را تامین کند.

این در حالی است که طبق برنامه ریزی های صورت گرفته تا دو سال آینده ظرفیت تولید 17.5 میلیون تن کنسانتره و 15 میلیون تن گندله در این منطقه ایجاد می شود. البته با بهره برداری برخی پروژه ها در بهار امسال در بخش گندله سازی 83درصد و در بخش کنسانتره 57درصد از برنامه کلان مجتمع سنگان محقق شده است که نباید در این میان نقش راهبردی ایمیدرو و همراهی بخش خصوصی را بی تاثیر دانست.

با اجرای طرح های فرآوری در این منطقه علاوه بر ایجاد ارزش افزوده در سنگ آهن از خام فروشی نیز جلوگیری می شود. اما باید به این نکته توجه داشت توسعه این منطقه و بهره برداری از ذخایر سنگان نیازمند تامین زیرساخت ها بوده و باید در این بخش سرمایه گذاری مناسبی انجام شود.

منطقه سنگان با وجود ذخایر فراوان سنگ آهن با دو مشکل اساسی یعنی راه و آب مواجه است. این در حالی است فرآوری سنگ آهن و تولید فولاد نیازمند آب است.

دریای عمان برای حل این مشکل به کمک سنگان آمده است درست مانند خلیج فارس که آب را تا ایران مرکزی انتقال می دهد که صنایع این منطقه از بی آبی در امان بمانند. در زمینه احداث این پروژه ملی، تفاهم نامه ای بین شرکت های تامین و توسعه زیرساخت‌های شرق ایران و منطقه آزاد چابهار با شرکت تکاپوی آب و برق شرق (تابش) و با حضور رئیس هیات عامل ایمیدرو و استانداران سه استان شرق کشور در سال گذشته، به امضا رسید.

میزان سرمایه گذاری در این پروژه 2.6 میلیارد یورو و طول خط انتقال آب 1600 کیلومتر مربع پیش بینی شده است. 30 درصد از تامین مالی پروژه بر عهده سهامداران و 70 درصد آن از محل منابع صندوق توسعه ملی با تضامین سهامدران است. سهم سرمایه گذاران صنایع معدنی سنگان در این پروژه 20 درصد در کل پروژه است.

البته فراموش نکنیم که این میزان سرمایه گذاری می تواند با توجه به شرایط اقتصادی افزایش یابد، از سویی دیگر این پروژه مخاطرات زیست محیطی به همراه دراد که باید معایب آن مورد بررسی قرار بگیرد.

اما مشکل دیگر بحث حمل و نقل مواد معدنی و محصولات تولید شده در سنگان است، منطقه ای که با آب ها آزاد و بنادر صادراتی فاصله بسیاری دارد.

در حوزه زیرساخت های حمل و نقلی اقدامات خوبی از سوی ایمیدرو با همکاری وزارت راه انجام شد احداث خط دوم ریلی سنگان – بافق در دستور کار قرار گرفت. مسیر ریلی ای که با سرمایه گذاری شرکت داخلی ساخته و خبری از خارجی ها در آن نیست.

این مسیر به طول ۸۰۰ کیلومتر و با اعتبار ۸۰۰۰ میلیارد تومان ساخته می‌شود. شرکت تامین و توسعه زیرساخت های شرق به عنوان یکی از مجموعه های تابعه ایمیدرو با شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران، تفاهمنامه "مشارکت در سرمایه گذاری خط دوم راه آهن سنگان-تربت حیدریه-جندق-بافق" و همچنین "حمل ریلی مواد اولیه معدنی و محصولات صنایع معدنی سنگان" را امضا کردند. طبق این تفاهمنامه ایمیدرو به عنوان تسهیل گر عمل خواهد کرد. از سوی دیگر شرکت های فعال در مجتمع معدنی سنگان نیز به عنوان سرمایه گذار پروژه شناخته می شوند.

طبق مفاد این سند، تامین مالی 70 درصد از این پروژه از سوی سرمایه گذاران سنگان(فولاد مبارکه، فولاد خوزستان و شرکت های تابعه این فولادسازان) و طی چارچوب زمان بندی و توافق با راه آهن انجام خواهد شد.

به نوعی فولادی های حاضر در سنگان برای آبادانی این منطقه کمر همت بسته اند اما بدون شک مشکلات در بازارهای صادراتی و کاهش تقاضا در بازار داخلی می تواند تامین سرمایه برای پروژه های زیرساختی را با مشکل همراه کند درنتیجه سرمایه گذاران این منطقه مانند فولاد مبارکه باید در کنار اجرای این پروژه ها دستیابی به بازار های بیشتری را در دستور کار خود قرار دهند.