۴ اولویت اصلی برای حمایت از تولید ملی فولاد

می متالز - اسداله فرشاد، مدیرعامل آهن و فولاد غدیر ایرانیان طی یادداشتی به چیلان اولویت های اصلی برای حمایت از تولید ملی فولاد را برشمرده و به آن اشاره داشته است. وی در این یادداشت آورده ممانعت از خام فروشی مواد اولیه، تعرفه واردات و صادرات محصول با ارزش افزوده مهم ترین اولویت ها برای حمات از تولید ملی فولاد است.

به گزارش می متالز، در ذیل یادداشت مدیرعامل آهن و فولاد غدیر ایرانیان را خواهید خواند:

مسئله ای که در مقوله حمایت از تولید ملی فولاد در اولویت قرار دارد، کنترل و حتی المقدور جلوگیری از صادرات مواد معدنی از جمله سنگ آهن به صورت خام است. اگر زنجیره ارزش صنعت آهن و فولاد از سنگ آهن تا محصولات نهایی فولادی را در نظر بگیریم و هدف حمایت از کل این چرخه باشد، ممانعت از خام فروشی مواد اولیه به سایر کشورها و در ازای آن، تبدیل این کانی های ارزشمند به محصولات میانی مانند گندله و آهن اسفنجی یا محصولات نهایی مانند انواع مقاطع فولاد و محصولات متنوع آن و سپس صادرات این محصولات با ارزش افزوده بالاتر، از بهترین حمایت هایی است که در بلندمدت صنایع داخلی و تولید ملی کشور را از بعد کلان و ملی منتفع می سازد.

در مرحله بعد، تعرفه واردات است که به صورت آشکارا حمایت از تولیدات داخلی را رقم می زند. دخالت مستقیم دولت در جلوگیری از واردات فولادهای ساختمانی و وضع و اعمال تعرفه های مقتضی و حذف کامل ارز مبادله ای برای واردات محصولات فولادی تا زمانی که تولید داخل بعد از کسر صادرات، پاسخگوی نیاز داخل کشور باشد، به حمایت از این صنعت می انجامد. لازم به ذکر است که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان تجارت بین الملل، صادرات محصول (با ارزش افزوده و نه به صورت خام فروشی) می تواند بر نیاز داخل ارجحیت و اولویت داشته باشد. به خصوص در شرایط فعلی ایران، اگر بازار صادراتی مناسبی وجود دارد، از دست دادن آن می تواند به بهای از دست دادن امکان صادرات تا چندین سال باشد. فلذا پیشنهاد می گردد در شرایطی که امکان صادرات فولاد و محصولات فولادی وجود دارد و مازاد صادرات پاسخگوی نیاز داخل نباشد، به منظور حفظ بازار صادراتی، کسری داخل کشور از طریق واردات و با تعرفه های پایین تر تامین گردد.

همچنین به منظور حمایت و ارتقاء انگیزه های لازم برای توسعه صادرات، باید با هموار نمودن راه برای صادرکنندگان با اقداماتی از جمله عدم اجبار به فروش ارز صادراتی با نرخ رسمی (که موجب دلسردی صادرکنندگان می شود) و مجاز نمودن استفاده از ارز صادرات برای واردات مواد و قطعات خارجی مورد نیاز تولید شده و همچنین استفاده از ارز صادرات برای تامین منابع مالی ارزی و پروژه ها و طرح های توسعه همان شرکت و یا سهامداران آن شرکت، تعامل و همکاری هر چه بیشتر با کشورهای متقاضی فولاد را توسعه داد. به طور خلاصه می بایست با به کارگیری و افزایش انواع مشوق های صادراتی، انگیزه هر چه بیشتر در تولید کنندگان این صنعت ایجاد کرد.

علاوه بر این، با توجه به اینکه در حال حاضر بازار ساخت و ساز در ایران دیگر مانند گذشته از پتانسیل بالایی برخوردار نیست و بودجه عمرانی دولت هم نسبت به سال های گذشته کاهش داشته است، باید سعی شود تا سرمایه گذاری در زمینه فولادهای ساختمانی را متوقف نموده و طرح ها به سمت فولادهای آلیاژی و فولادهای مهندسی و مخصوص که روند رو به رشدی دارند و ارزش افزوده مناسب تری را برای تولید کننده به ارمغان می آورد، سوق یابند.

منبع: چیلان

آهن و فولاد غدیر ایرانیان اسداله فرشاد