ضرورت توجه بودجه به صنعت پالایش

می متالز - اکبر نعمت الهی در حالی‌که مشغول برنامه‌ریزی برای تولید برق بیشتر در کشور و جبران کمبودهای ناشی از راندمان پایین نیروگاه‌ها هستیم در آخرین ملاحظات مربوط به بخش پالایش و پخش فرآورده های نفتی شاهد مشورت نشدن با کارشناسان در مرحله بودجه‌نویسی هستیم.

به گزارش می متالز، پالایشگاه‌های ما فرسوده و تکنولوژی آنها متعلق به بیش از چهار دهه پیش است. از آغاز صنعت پالایش نفت در ایران بیش از یک قرن می‌گذرد و در آبادان پالایشگاه با بیش از صد سال سابقه بزرگترین و قدیمی‌ترین صنعت پالایشی خاورمیانه است؛ اما متاسفانه در این سال‌ها هرگز نتوانسته به سودآوری برسد و در نهایت سرمایه‌گذاران را در این عرصه تارانده است.

اینکه دولت در مواردی مانند پالایشگاه‌سازی طبق روند قانون تنها می‌تواند بیست درصد سرمایه‌گذاری کند و طبق اصل ۴۴ قانون اساسی بیش از این مبلغ را نمی‌تواند سرمایه گذاری کند نشان می‌دهد که باید برای ایجاد جاذبه در بخش خصوصی درآمد سرمایه‌گذاری در امور پالایشی را افزایش داد و با در نظر گرفتن سود معقول نفت تولیدشده را در اختیار پالایشگاه گذاشت تا در ادامه از سرمایه‌گذاری در این عرصه نهراسند.

اکنون برآورد می‌شود که اگر مشکل سودآوری پروژه‌های پالایشی حل نشود در آینده با مشکل جدی روبرو خواهیم شد و پاسخگوی افزایش مصرف نخواهیم بود.

هم اینک دولت به این دلیل که فعالیت‌های پالایشی براساس قانون اجرای اصل ۴۴ در گروه ۲ قرار می‌گیرد براساس تبصره یک بند ب ماده سه قانون اجازه سرمایه‌گذاری و مشارکت بیش از بیست درصد را در پروژه های پالایشی ندارد و به این ترتیب بخش خصوصی هم رغبتی به ورود به این عرصه نخواهد داشت.

باید در بودجه به‌گونه‌ای عمل شود که این رغبت ایجاد شود و از فرار سرمایه‌گذاران از این عرصه جلوگیری شود تا بتوانیم پاسخگوی افزایش نیازهای آینده باشیم.

یادمان باشد که هم‌اکنون صنعت پالایش و پخش برای خروج از بحران عقب‌ماندگی تکنولژیک به بودجه و سرمایه گذاری زیادی نیاز دارد.

اولویت طرح‌های پالایشی هنگامی که می‌دانیم تولید مازوت از نفت چه زیان کلانی را متوجه کشور می‌کند روشن می‌شود. نمایندگان محترم در برسی بودجه باید این اولویت‌ها را درنظر بگیرند تا دچار خسرانی بیشتر نشویم.

منبع: ایران پترونت