به گزارش می متالز، ضرورت تغییر در شعب بانکها و مهمتر از آن تحول نگرش به بانکداری شعبه محور از جمله مقولاتی است که بانکهای بزرگ دنیا سالهاست به آن پیبردهاند و اقدامات فراوانی نیز برای تحقق این ضرورت انجام دادهاند.در ایران نیز هم راستا با گسترش و افزایش خدمات بانکداری و پرداخت الکترونیک که به مدد رایگان بودن، طی سالهای اخیر با اقبال فراوانی از سوی کاربران مواجه شده، موضوع تحول شعب در کانون توجه بانکدارها قرار گرفتهاست.
عدم تعادل میان هزینهها و درآمدها در شبکه بانکی که از یک سو معلول تغییر در تناسب درآمد- هزینه واسطهگری مالی به عنوان اصلیترین مدل کسبوکار بانکهای ایرانی است و از سوی دیگر پیامد ساختار معیوب نظام کارمزدی در ایران است، بانکها را دچار عدم تعادل غیر قابل مدیریتی در درآمدها و هزینهها کردهاست.
در چنین شرایطی طبیعی است که کاستن از هزینهها به راهبرد اصلی شبکه بانکی تبدیل شدهاست. از میان هزینهها هم هزینههای شعبهداری از جمله اولویتهایی است که مدیران به سراغ آن رفتهاند یا دست کم تلاش میکنند با توجه ویژهای به این مقوله، در این مسیر گام بردارند. هرچند به نظرنمیرسد فضای حاکم بر نظام و شبکه بانکی ایران به این راحتیها امکان ایجاد اصلاحات اثرگذار را در این حوزه بدهد چنانکه طی دو دهه اخیر و با وجود هزینههای سنگینی که بانکها در بخش فناوری اطلاعات انجام دادهاند، تغییر معناداری در هزینههای مربوط به خدمات فیزیکی شاهد نبودهایم.
تحقیقی در معاونت بررسیهای اقتصادی اتاق تهران از آمارهای بانکجهانی نشانمیدهد در سال ۲۰۱۶ به ازای هر صد هزار نفر بزرگسال در جهان، ۱۲.۵ شعبه بانک تجاری وجود داشته است. این در حالی است که در همین بازه تعداد شعب بانکی ایران، ۳۱.۳ به ازای هر صد هزار نفر گزارش شده که تقریباً بیش از دو برابر متوسط منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (منا) و همچنین کشورهای با درامد متوسط بالا که ایران نیز از حیث درآمدی در این گروه طبقهبندی میشود، است. به عنوان مثال متوسط تعداد شعبات بانکهای تجاری در ترکیه ۱۸.۱ به ازای هر صد هزار نفر و در کشور چین ۸.۸ است.
بانک مرکزی نیز در آمارهای اخیری که از تعداد شعبات بانکی ایران منتشر کرده، تعداد کل شعبات بانکی داخل شامل بانکهای دولتی و بانکهای غیر دولتی را در خرداد سال جاری ۲۰ هزار و ۵۹۸ شعبه و تعداد شعبات بانکی داخل و خارج را ۲۰ هزار و ۶۴۶ شعبه گزارش کرده است. با توجه به این آمارها، متوسط تعداد شعبات بانکی داخل به ازای هر صد هزار نفر بزرگسال حدود ۲۹ شعبه خواهد بود که تقریباً نزدیک به رقم گزارش شده توسط بانک جهانی است.این در حالی است که بنابر آماری که در سال ۹۴ بر اساس گزارش سال ۲۰۱۳ صندوق بینالمللی پول منتشر شده، در آن مقطع حدود ۲۱ هزار شعبه بانک فعالیت میکردند.
بنابر این آمار در مقطع زمانی مورد اشاره به ازای هر ۳۶۵۰ ایرانی یک شعبه فعال وجود داشت. این تعداد شعبه در مقایسه با متوسط تعداد شعب بانکها در کشورهای توسعهیافته چندان نامتعادل نبود، در فرانسه به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر حدود ۳۷.۵ شعبه بانکی وجود داشت و در عربستان برای هر ۱۰۰ هزار نفر ۸.۸ ، سنگاپور ۱۰ و یا ترکیه ۱۹.۸ شعبه.
در چنین شرایطی ایران برای رسیدن به متوسط جهانی تعداد شعبات بانکی به ازای هر صد هزار نفر بزرگسال، باید تعداد شعبات بانکی را به ۸۸۶۸ شعبه برساند که به عبارتی مستلزم حذف ۱۱ هزار و ۷۳۰ شعبه بانکی است. ایران برای رسیدن به متوسط تعداد شعبات بانکی منطقه منا به ازای هر صد هزار نفر بزرگسال، باید تعداد شعبات بانکی را به ۱۰۴۲۹ شعبه برساند که به عبارتی دیگر مستلزم حذف ۱۰ هزار و ۱۶۹ شعبه بانکی در کشور است.
همچنین برای رسیدن به متوسط تعداد شعبات بانکی به ازای هر صد هزار نفر بزرگسال، در کشورهای با درآمد بالاتر از متوسط، باید تعداد شعبات بانکی به ۱۰ و ۷۱۳ شعبه برسد که به عبارتی دیگر مستلزم حذف ۹ هزار و ۸۸۵ شعبه بانکی است.