رشد تولید جهانی فلز نارنجی

به گزارش می متالز، بنا بر دریافت‌های این شرکت در آخرین نسخه این سند، تولید بوکسیت در سال‌های پیش رو، رو به رشد خواهد ماند و این روند صعودی به دلیل پروژه‌های جدیدی است که در استرالیا برپا شده است، دلیل دوم این است که اندونزی صادرات را توسعه می‌دهد، دلیل سوم نیز مربوط به رشد تولید هند است و چهارمین دلیل به توسعه پروژه‌های بهره‌برداری از ذخایر بوکسیت در گینه برمی‌گردد.

استرالیا

به نقل از ماینینگ، بنا بر گفته فیچ، استرالیا در جایگاه بزرگترین تولیدکننده فلز نارنجی در جهان، همچنان در رشد تولید بوکسیت، ثابت‌قدم خواهد بود. این ثبات برآمده از ۴۰پروژه‌ای است که این کشور میزبان آنهاست.
به گفته این شرکت فعال در زمینه پژوهش بازار، آنچه رشد تولید بوکسیت را در مقیاس جهانی بالا خواهد برد، ذخایر موجود در معدن وِی‌پا در ایالت کویینزلَند استرالیاست که در ترکیب با آنچه از معدن گُو این کشور بهره‌برداری شد، در سال گذشته میلادی رشد سالانه ۶درصدی را نسبت به سال پیش از آن (۲۰۱۶میلادی) برای شرکت بهره‌بردار رقم زد.
شرکت ریوتینتو این معادن را استخراج می‌کند و در نتیجه این رشد، تولید بوکسیت این غول معدنی در سال گذشته به ۵۰.۸میلیون تن رسید.
علاوه بر این دو معدن بسیار پربازده، ریوتینتو توسعه پروژه «آمران» را نیز در دست اقدام دارد. ارزش این پروژه ۱.۹میلیارد دلار است.
عملیات استخراج در منطقه آروکون استرالیا نیز از سال آینده میلادی آغاز می‌شود و ظرفیت اولیه آن سالانه ۲۲.۸میلیون تن بوکسیت برآورد شده است.
دیگر محرک اصلی رشد تولید بوکسیت در استرالیا به گفته فیچ، پروژه اوراکارت است که به زودی در شمال ایالت کویینزلند عملیاتی می‌شود.
بهره‌برداری از این پروژه را شرکت استرالیایی «مِتالیکامینِرالز» در اختیار دارد که این معدن را از دولت ایالتی اجاره کرده است.

اندونزی

فیچ تخمین می‌زند که به دنبال ملایم‌تر شدن ممنوعیت صادرات کانی در این کشور آسیایی، تولید بوکسیت در دهه آینده افزایش خواهد یافت.
این ادعا مبتنی بر این واقعیت است که حجم صادرات بوکسیت اندونزی در بازه زمانی ۱۱ دی ۱۳۹۶ تا ۱۱ فروردین ۱۳۹۷(ژانویه ۲۰۱۷ تا ۳۱ مارس) به ۲.۶میلیون تن رسید.
از نگاه فیچ، چشم‌انداز مثبتی که برای تولید بوکسیت در اندونزی تصور می‌شود، نشان دهنده این است که دولت در سال گذشته میلادی به شرکت «دی‌تی داینامیکا سِهاتِرا ماندیری» اجازه داد ۲.۴میلیون تن بوکسیت صادر کند.
مجوز دادن به شرکت «پی‌تی‌لامان‌ماینینگ» برای در اختیار داشتن سهم صادراتی ۲.۹میلیون تن از محصول تولیدشده در سال گذشته میلادی نیز دیگر اتفاقی است که این چشم‌انداز را تقویت می‌کند.
این گزارش همچنین حاکی ‌است که اندونزی مسیر صادرات بوکسیت خود را به چین هدایت می‌کند. آنچه به واقعی شدن این احتمال قوت می‌بخشد، نزدیکی جغرافیایی این کشور به چین و کمتر بودن هزینه تولید بوکسیت اندونزی در مقایسه با معادن استرالیا و گینه است. پیش‌بینی می‌شود که تولید بوکسیت اندونزی در امسال تا سال ۱۴۰۶خورشیدی(۲۰۱۸ تا ۲۰۲۷ میلادی) به طور متوسط سالانه ۱۲.۹درصد رشد داشته باشد. میزان این رشد در ۱۰ سال گذشته ۷۲.۶درصد در هر سال بوده است. همچنین انتظار می‌رود محصول بوکسیت اندونزی از ۵.۴ میلیون تن در امسال میلادی به ۱۱.۴میلیون تن در سال ۲۰۲۷میلادی برسد.

هند

در هند، نه صادرات بوکسیت بلکه بازار داخلی آن عاملی است که افزایش تولید این ماده را تحریک می‌کند. انتظار می‌رود که تولید بوکسیت این کشور از ۳۰.۹میلیون تن در امسال به ۵۰.۷میلیون تن در سال ۲۰۲۷میلادی افزایش یابد. بنا بر گزارش فیچ، این افزایش تولید به‌وسیله سیاست‌های دولتی نیز پشتیبانی می‌شود.
پیش‌بینی می‌شود تولید بوکسیت در هند به واسطه ۷۱واحد معدنی که در چند سال آینده از سوی دولت هند به مزایده گذاشته خواهد شد، افزایش یابد اما با وجود این چشم‌انداز مثبت از بخش استخراج بوکسیت در هند، قوانین زیست‌محیطی همچنان عرصه را بر بهره‌برداران تنگ می‌کند و تنش‌های ایجادشده از سوی قبایل هندی، ریسک کار را بالا می‌برد.

گینه

در نهایت گینه در غرب افریقا کشوری است که پس از استرالیا بیشترین پروژه‌های جدید استخراج بوکسیت در آن استقرار یافته است. فیچ درباره تولید بوکسیت در گینه پیش‌بینی می‌کند که محصول این کشور از ۵۳.۳میلیون تن در امسال به ۷۸.۲میلیون تن در سال ۲۰۲۷میلادی رشد خواهد کرد.
پروژه‌های اصلی استخراج بوکسیت در گینه شامل دو پروژه فرانسوی هستند که انتظار می‌رود در آنها ذخایری با حجم ۴۳۰میلیون تن بهره‌برداری شود. پروژه دیگری هم مربوط به شرکت انگلیسی آلوفِرماینینگ است که پیش‌بینی می‌شود سالانه ۵.۵میلیون تن بوکسیت تولید کند و در مدت ۱۵سال، تولید آن به ۱۰میلیون تن برسد.