تیراژ راه نجات صنعت خودرو نیست

می متالز - فضل‌الله جمالو ، کارشناس صنعت خودرو: تجربه کاهش چشمگیر تولید خودرو در دوره زمانی و سپس جهش قابل‌ملاحظه این صنعت اشتغالزا نشان می‌دهد که رکوردشکنی امری دور از دسترس نیست.

بررسی محاسبه سالانه نهادهای بین‌المللی در یک تا دو سال گذشته نشان از کاهش بیش از ۵۰ درصدی تولید خودرو در ایران دارد؛ آماری که با رشد چشمگیر امسال توانست رتبه ایران را در جدول تولیدکنندگان خودروی جهانی بهبود بخشیده و ارتقا دهد.
به طور قطع در سال جدید و با به مرحله اجرا رسیدن قراردادهای منعقدشده در صنعت خودرو این قراردادها به لحاظ کیفی و کمی تاثیر خوبی بر خودروسازهای ایرانی خواهد داشت و آنچه روی کاغذ است، نوید آینده خوبی را می‌دهد اما اینکه آینده چگونه رقم خواهد خورد و تا چه اندازه بتوان فرآیندهای مالی را تسهیل کرد، نکته‌ای است که گذر زمان آن را مشخص می‌کند.
هرچند آنچه روی کاغذها به تدوین رسیده به دلیل محدودیت‌های ایجادشده است اما هنوز به طور کامل محقق نشده و بانک‌ها و موسسات مالی اروپایی همکاری موثری با ایران ندارند و تغییرات جدید در بدنه سیاست دولت امریکا باعث مبهم شدن این وضعیت شد اما با روند فعلی تولید خودرو می‌توان همچنان به آینده روشنی امیدوار بود. دولت امریکا جمع‌بندی خود درباره برجام را به بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری ایران در بهار سال آینده موکول کرده و باید تا آن زمان در انتظار ماند اما آنچه مسلم است اینکه ایران باید خود را آماده کند تا در صورت برطرف شدن موانع بتواند بیشترین استفاده را از این شرایط ببرد، بنابراین برای آمادگی بیشتر باید مذاکرات را جدی‌تر گرفته و روی مفاد قرارداد به شکل بهتری کار و مقدمات موردنیاز را فراهم کرد.

ممکن است هر قرارداد ده‌ها زیرقرارداد داشته باشد که باید نسبت به عملیاتی کردن آنها اقدام شود. در این شرایط برای ایجاد آمادگی لازم در میان قطعه‌سازان لازم است دست‌کم پیش‌نویس اولیه قرارداد آماده‌سازی ازسوی آنها به امضا برسد، در صورت فراهم شدن این شرایط دیگر نیازی نیست صنعت خودرو با مناسب شدن اوضاع به دنبال ایجاد مقدمات لازم باشد چراکه با تحقق این امر صنعت خودروی ایران سراغ اصل کار می‌رود و در کمترین زمان ممکن کار عملیاتی و به محصول تبدیل شده و به بازار ارائه می‌شود. توجه به این نکته ضروری است که تیراژ چندان تعیین‌کننده نیست و در دنیای امروز باید تلاش کرد به کیفیت مطلوب رسید و آن را حفظ کرد. به طور قطع کمیت از هر راهی به‌دست خواهد آمد اما اگر صنعت خودروی ایران به افقی دورتر نگاه می‌کند پیوستن به سازمان تجارت جهانی را خواهد دید که در این شرایط کمیت نمی‌تواند چندان کمکی به این صنعت کند. کیفیت نقش تعیین‌کننده‌ای دارد و می‌توان با داشتن آن با رقبای خارجی رقابت کرد زیرا در صورت الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی با باز شدن درهای تجارت خارجی و حذف تعرفه‌ها براساس سازوکارهای این سازمان بدون کیفیت نمی‌توان با رقبای جهانی رقابت کند. بنابراین دلخوش به افزایش تیراژ نباشیم و کیفیت را ارتقا دهیم تا جای پای خود را در بازارهای جهانی محکم کنیم.

منبع: گسترش صنعت

صنعت خودرو فضل‌الله جمالو