به گزارش می متالز، وزارت نیرو، کاهش بیسابقه بارشها در پاییز و زمستان سال گذشته و در پی آن افت روانآبها موجب شده است تا به رغم رشد 12 درصدی بارشها در فصل بهار امسال، حجم ذخیره آب سدهای موجود در 6 حوضه آبریز دریای خزر، خلیج فارس، دریاچه ارومیه، فلات مرکزی، هامون و سرخس به 20.38 میلیارد مترمکعب برسد که در مقایسه با سال گذشته آب موجود در مخازن سدهای کشور کاهش 15 درصدی پیدا کرده است.
ورودی و خروجی آب از سدها نیز متاثر از افت نزولات جوی با کاهشهای محسوسی مواجه شدهاند به طوری که ورودی به این سازههای آبی 33 درصد و خروجی از آنها نیز نسبت به سال گذشته 27 درصد افت داشته است و هم اکنون به طور میانگین 41 مخازن سدهای یاد شده دارای منابع آبی است.
در حالی به روزهای پایانی سال آبی جاری نزدیک شدهایم که با افت ورودی به مخازن سدها در فصل تابستان ذخیره این سازههای آبی نیز پیش از شروع فصل بارندگیها روبه کاهش است به طوری که از میان 177 سد بزرگ موجود در این 6 حوضه آبریز 95 سد بزرگ کشور از جمله سدهای زایندهرود، شهیدرجایی، ساوه، کوثر، دوستی، سفیدرود، ارس و ملاصدرا کمتر از 40 درصد آب ذخیره شده دارند.
کاهش ارتفاع و ذخیره آب سدهای دارای نیروگاه برقابی موجب شده تا این مراکز در تابستان امسال نیز با کاهش تولید انرژی روبهرو شوند به طوری که انرژی تولیدی 53 نیروگاه برقآبی کشور از ابتدای امسال تا 23 شهریورماه به حدود 6 هزار گیگاوات ساعت برسد که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته 42.9 درصد کاهش داشته است. با توجه به اینکه 15 درصد از ظرفیت نصب شده نیروگاهی کشور مربوط به نیروگاههای برقآبی است از این رو کاهش تولید انرژی این مراکز یکی از دلایل اصلی خاموشیهای تابستان امسال بوده است.
در حال حاضر حجم ذخیره کنونی آب در سدهای پنجگانه استان تهران (لار، طالقان، امیرکبیر، لتیان و ماملو) به 655 میلیون مترمکعب رسیده است و در شرایط فعلی 65 درصد مخازن این سدها خالی است.
بررسی این اعداد و ارقام حکایت از آن دارد که کاهش بی سابقه بارشها در سال گذشته موجب شده تا حجم مخازن سدهای پنجگانه استان تهران نسبت به مدت مشابه سال گذشته 25 درصد کاهش داشته باشد و ورودی آب به سدهای پنجگانه استان با یک میلیارد و 157 میلیون مترمکعب افت 33 درصدی را تجربه کنند.
با توجه به اینکه بارشهای کشور ما معمولا از اواخر فصل پاییز شروع خواهد شد طبیعتا همواره میزان مصرف و خروجی ما از سدها از میزان ورودی به این سازههای آبی بیشتر خواهد بود. بنابراین تا آن زمان بایستی نهایت مراقبت و مدیریت را از منابع حداقلی موجود داشته باشیم.