سرمایه‌های غیرملموس محور تغییر جهان آینده

‌می‌متالز - معاون سرمایه انسانی سازمان اداری و استخدامی کشور گفت: محور تغییر جهان آینده براساس «سرمایه‌های غیرملموس» رقم خواهد خورد و انسان به عنوان یک عامل انجام کارها، در داخل یک زنجیره قرار می‌گیرد.

به گزارش می‌متالز، «صدرالدین صدری‌نوش‌آبادی» در نشست تخصصی «نقش سرمایه انسانی در رشد و توسعه سازمان‌ها» اظهار کرد: بی‌شک یکی از ملزومات دستیابی به اهداف استراتژیک هر سازمان، شایستگی و کارآمدی سرمایه انسانی است که رکن اصلی تحولات سازمان و زیربنای اساسی توسعه محسوب می‌شود؛ بنابراین نقش انسان به عنوان عاملی حیاتی و راهبردی در بقای سازمان، مشهود است.

او در ادامه افزود: سرمایه‌های فکری و مادی ارزش‌های سازمانی موثر در حفظ جایگاه سازمان‌ها و مولد مزیت رقابتی است و آنچه بیشتر مدنظر ماست، سرمایه‌های فکری را دربر می‌گیرد که شامل سرمایه ارتباطی، سرمایه ساختاری و سرمایه‌های انسانی است. رهبری، مدیریت، منابع انسانی، پایش یادگیری و پایداری در حوزه سرمایه انسانی قرار دارند.

معاون سرمایه انسانی سازمان اداری و استخدامی با تاکید بر اینکه محور تغییر جهان آینده براساس «سرمایه‌های غیرملموس» رقم خواهد خورد، گفت: تلاش می‌شود در آینده‌ای نزدیک، انسان به عنوان یک عامل انجام کارها، در داخل یک زنجیره قرار گیرد و خرده کار‌هایی را که ماشین توان انجام آن را ندارد، انجام دهد و ماشین هوشمند به انسان در انجام دادن کار‌ها کمک خواهد کرد! این تصویری از آینده کاری است که در آن هوشمندی و علم داده از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

او با اشاره به مدیریت منابع انسانی در سازمان‌های امروز بیان کرد: مدیریت منابع انسانی برای حفظ جایگاه یا بهبود مزیت رقابتی سازمان خود در آینده همواره باید به سه اقدام اساسی در حوزه منابع انسانی اهتمام ورزد.

نوش‌آبادی اضافه کرد: نخست توانمندی‌سازی مستمر منابع انسانی و تسهیل دستیابی وی به دانش‌های سازمانی نوین و نوظهور برای انجام وظایف و فعالیت‌های خود متناسب با تغییرات آینده جهانی و به ویژه مواجهه با شگفتی‌سازها؛ این اقدام را در واقع اهتمام به افزایش قدرت یادگیری سازمانی می‌نامند. دوم؛ یکپارچه‌سازی سرمایه‌های سازمان و سوم؛ ایجاد توانایی کنار گذاشتن آگاهانه برخی موقعیت‌ها، اطلاعات و دانش سازمانی و جایگزینی موقعیت‌ها، اطلاعات و دانش جدید که این بخش را قدرت فراموشی سازمانی می‌نامند.

او درباره بسط فراموشی در سازمان گفت: فراموشی سازمانی در معنای آگاهانه و مثبت، به حذف دانش منسوخ شده و ناکارآمد در یک سازمان اشاره دارد. به عبارت دیگر، مجموعه فرآیند‌هایی که به‌واسطه آن‌ها یک سازمان داده‌ها، اطلاعات و دانش غیر لازم را حذف و از نابودی داده‌ها، اطلاعات و دانش مفید سازمان جلوگیری می‌کند.

منبع: دنیای اقتصاد