ترکیه: مقصد صادراتی برای آهن اسفنجی ایران

به گزارش می متالز، بخش دیگری از تحریم ها که در تاریخ 13 آبان ماه اعمال خواهد شد شامل، خدمات بنادر و کشتیرانی، بیمه و بانک، نفت و پتروشیمی، خدمات سوئیفت و بخش انرژی می باشد که تاثیرات مضاعف خود را در بخش معدن و فولاد به واسطه حمل و نقل دریایی و تعاملات بانکی خواهد گذاشت.

دکتر کیوان جعفری طهرانی، تحلیلگر بازارهای بین الملل فولاد و سنگ آهن عنوان کرد: چهارم نوامبر(سیزدهم آبان ماه) دور دوم تحریم ها آغاز می شود و متاسفانه بازار زودتر از اعمال تحریم ها به استقبال آن رفت وشاهد افزایش قیمتها به سبب این امر بودیم، بطوریکه قیمتها تحت تاثیر جو روانی بازار قرار گرفت. در ابتدای کار که هنوز هم تحریمها کامل اتفاق نیافتاده قیمت حمل دریایی بصورت فله تا چین تا 30 دلار هم بالا رفت و مجددا کاهش یافت. به طور کلی افزایش قیمتی که به تبع تحریم ها باید رخ بدهد در همین شرایط هم اتفاق افتاده به همین خاطر پیش بینی می شود قیمتهای حمل دریایی مجدداً افزایش قابل ملاحظه ایی نداشته باشند. البته بحثی که می تواند همچنان نرخ حمل دریایی را تحت تاثیر قرار دهد رقابت ناسالمی است که قیمتها را به صورت هیجانی بالا می برد. به نوعی صادرکننده ها حاضر هستن با نرخی بالاتر کار خود را سریعتر و سهل تر انجام دهند.

وی در خصوص دیگر المانهایی که ممکن است از تحریمها آسیب ببینند گفت: نرخ واقعی ارز در بدترین حالت بعد از تحریم ها بایستی در بازه 8 تا 9 هزار تومان باشد ولی در حال حاضر بازار آزاد با قیمت 14 هزار تومان دلار را معامله می کند مضافا می دانیم که سقوط ارزش ریال به راحتی اتفاق می افتد ولی بازگشت ارزش آن پروسه ای طولانی است. به همین خاطر در حالت کلی برای کنترل تورم و مشخصا در حوزه معدن به زمان 6 تا 9 ماهه نیاز داریم تا به نرخ واقعی 8 تا 9 هزار تومانی برسیم و این کاهش را در نرخهای دیگر از جمله حمل و نقل زمینی و دیگر موارد هم شاهد باشیم. البته این اتفاق در صورتی می افتد که خود دولت نیز بخواهد و به آن اعتقاد داشته باشد.

این تحلیگر حوزه معدن در ادامه در خصوص صادرات گندله گفت: ما اگر بناست سنگ آهن، کنسانتره یا گندله را نگه داریم تا خوراک فولاد را تامین کنیم باید به چند نکته توجه داشته باشیم. در بازار بین المللی محدودیت تقاضا وجود دارد و رقابت بالاست. در این شرایط وقتی برای گندله و کنسانتره ارز آوری داریم چرا باید جلوی آن گرفته شود. تنها راه پابرجا ماندن و حفظ بقا در شرایط تحریم ها ادامه صادرات است. در واقع هدف اصلی تحریم ها توقف و ایجاد دست انداز در صادرات انواع محصولات از ایران است و ما نباید با خود تحریمی یا تحریم داخلی بصورت سلیقه ایی به این قضیه دامن بزنیم. ما هرچه در زنجیره فولاد به سمت محصولات میانی و پایین دستی می رویم شانس رقابتی خود را از دست میدهیم. من معتقدم صادرات محصولات بالادستی زنجیره فولاد از سنگ آهن دانه بندی گرفته تا آهن اسفنجی نباید متوقف گردد. بعلاوه اینکه شرکتهایی که خریدار گندله و کنسانتره ما هستند تولیدکنندگان محصولات میانی و پایین دستی و به نوعی رقیبان ما محسوب می شوند. در بازار رقابتی که ما بیلت را حدود 455 دلار می فروشیم رقابت به قدری شدید است که توان کسب سهم در بازار محصولات پایین دستی به مراتب سخت تر از محصولات بالادستی است. فولادی که ما با تاثیر تحریمها و هزینه های جانبی بالاسری آن به بازار بین المللی می فروشیم، ترکیه و چین با قیمتی کمتر به بازار عرضه می کند.

وی در پاسخ به این سوال که اگر قیمت فولاد ایران رقابتی نیست افزایش حجم صادرات چه توجیهی دارد، تشریح کرد: اگر در حال حاضر افزایش صادرات داریم به دلیل ترس خریدارانی است که نگران مشکلات حمل و نقل پس از تحریم های دور دوم هستند. به همین خاطر از این فرصت استفاده کرده اند تا حجم بالاتری را در این فرصت باقی مانده معامله کنند. آمریکا با تحریم ها بیش از واردات ، صادرات را هدف قرار داده تا ارزآوری به کشور را مختل کند. به همین خاطر با افزایش نرخ حمل و نقل پس از تحریمها رقابت پذیری فولاد به مراتب سختتر هم خواهد شد.

دکتر جعفری طهرانی در ادامه جایگزین های ایران پس از تحریم را کشوری مثل ترکیه نمی داند و در این باره گفت: ترکیه رقیب صادراتی جدی ایران نیست. این کشور در حال حاضر مشغولیت های مهمتری دارد و در تلاش است با تحریم های آمریکا نسبت به محصولات ترکیه ای، مقابله به مثل کند که البته راهی اشتباه است. اگر چین در مقابل آمریکا ایستاده ، اقتصاد دوم دنیاست ولی ترکیه چنین جایگاهی ندارد بعلاوه اینکه الان مشکل افت ارزش پول ملی خود را هم دارد.  این کشور 34.5 میلیون تن تولید فولاد دارد در مقابل برای تولید آن 8 میلیون تن واردات سنگ آهن از سوئد، روسیه، اوکراین و برزیل دارد در کنار آن تامین مقدار کمی از سنگ آهن آن تولید داخلی است و برای بقیه نیازهم از آهن قراضه استفاده می کند. ترکیه سال گذشته 21.5 میلیون تن آهن قراضه وارد کرد که 10.5 میلیون تن آن واردات از آمریکا بوده است. حالا به این دلیل که آمریکا بر فولاد ترکیه عوارض اعمال کرده ، ترکیه هم می خواهد آهن قراضه از آمریکا وارد نکند که اقدامی اشتباه است و ناگزیر می شود با قیمت بالاتری از کشورهای دیگر وارد کند . اتفاقا در این شرایط ایران باید از این فرصت استفاده کند . پیشنهاد من این است با این اقدامات انجام شده در ترکیه، این کشور می تواند مقصد صادراتی خوبی برای آهن اسفنجی ایران باشد. هر چند که اقدام اخیرمصالمت آمیزترکیه در آزادسازی کشیش آمریکایی می تواند باعث کاهش تنش های دو کشور گردد.