رشد ۷۵ درصدی تولید فولاد ایران در ۵ سال گذشته

به گزارش می متالز، نیاز فولادی به واردات مواد اولیه بیش از ۱۰ درصد ارز صادراتی آنهاست. به همین دلیل به زودی برای افزایش میزان ارزبری فولادی‌ها با نظر خود آنها تصمیم‌هایی خواهیم گرفت.
سرقینی در حاشیه این گفت‌وگو به پرسش‌های دیگری هم پاسخ داد.

از ۸ طرح فولادی چه خبری دارید؟

قرار بود ۷ فقط طرح فولادی، ابتدا در ۲ طرح متمرکز اجرا شوند اما به دلایل مختلف به ۸ طرح تبدیل شدند که خوشبختانه قسمت احیای ۷ طرح از این ۸طرح، از آب و گل درآمده است و ۵ طرح نیز به بهره‌برداری رسیده و بخش احیای ۲ واحد دیگر نیز به زودی بهره‌برداری خواهد شد. امیدواریم یکی دیگر از این ۸ طرح فولادی هم به زودی اجرا شود. با این حال بخش فولاد هیچ‌کدام از این طرح‌ها تاکنون به بهره‌برداری نرسیده است. با پیگیری‌های ایمیدرو و وزارتخانه، بخش فولاد این ۸ طرح نیز به بهره‌برداری خواهد رسید و تا پایان سال ۱۴۰۰ خورشیدی، تمام ۸ طرح فولادی در مدار تولید قرار خواهند گرفت. ظرفیت تولید ۸ طرح در ابتدا ۸۰۰ هزار تن بود اما تغییراتی در هر کدام از آنها داده شد تا به یک میلیون تن برسند، به این معنی که تا سال ۱۴۰۰خورشیدی، ۸میلیون تن فولاد به ظرفیت تولید فولاد کشور افزوده خواهد شد.

ظرفیت تولید در کشور ما چقدر است و آیا توانایی داخلی ما در مقابل تحریم‌ها کافی است؟

خوشبختانه فولاد جزو صنایعی است که به داخل تکیه دارد. البته ارزبری دارد که عمده آن به واردات الکترود گرافیتی برمی‌گردد. البته طرح کارخانه الکترود گرافیتی ایران در حال نهایی شدن است و پیشرفت ۶۰ درصدی دارد. تمام هم و غم وزارتخانه برای به بهره‌برداری رساندن هرچه سریع‌تر آن است تا از وابستگی فولاد به واردات الکترود از خارج بکاهد.

در صادرات فولاد چه وضعیتی خواهیم داشت؟ آیا به برنامه امسال خواهیم رسید؟

در تحریم‌ها نه تنها کاهش تولید فولاد نداشتیم بلکه ۱۸ درصد در ۸ ماهه ابتدای سال، بیشتر از مدت مشابه سال گذشته تولید کردیم. تا پایان سال نیز این رقم افزایش خواهد یافت و دو رقمی خواهد شد. تا آخر امسال، ۲۵ میلیون تن فولاد تولید خواهیم کرد. نکته دیگری که باید به آن توجه کنیم این است که تولید فولاد بر توانمندی‌های داخل استوار است. سال گذشته، ۹ میلیون تن فولاد تولید کردیم، در حالی که در بدو انقلاب فقط ۵۰۰ هزار تن ظرفیت تولید فولاد داشتیم. ۶۵ درصد تولید فولاد در منطقه نیز متعلق به ما است. در نهایت سال گذشته، ۹میلیون تن صادرات انجام دادیم و امسال هم کمتر از این میزان صادر نخواهیم کرد. البته پیش‌بینی ما برای صادرات فولاد در سال ۱۳۹۷ افزون بر ۱۲میلیون تن بود که مشکلات مبادلات پولی به آن لطمه زد و این رقم محقق نشد اما مطمئنیم کمتر از ۹ میلیون تن صادرات نخواهیم داشت و با وجود مشکلاتی که پیش آمده است، این میزان را نیز رد می‌کنیم. با این حال تلاش‌مان این خواهد بود که وابستگی‌مان را به صنعت فولاد به کمترین میزان ممکن برسانیم. محل اتکای ما به این ادعا نیز معادن خوب سنگ آهن کشور است. فولاد در کشور ما به سنگ وابسته است. آب و برق را نیز خوشبختانه فراوان داریم. امیدوارم با اتکا به همین مزیت‌ها به هدف ۵۵ میلیون تنی تعریف شده، برسیم. البته این میزان، چشم‌انداز ظرفیت است و اکنون ۳۴ میلیون تن ظرفیت فولاد نیز داریم. در ۵ سال گذشته، رشد تولید فولاد در جهان ۸ درصد بود که از ۱.۵ میلیارد تن به ۱.۶ میلیارد تن رسیده اما ایران در همین مدت ۷۵ درصد رشد تولید داشته که نشان می‌دهد فولاد کشور در این چند سال رشد چشمگیری داشته است.

نظرتان درباره کارکرد بورس کالا چیست؟ واقعی شدن قیمت‌ها توانسته است سود اصلی را به مصرف‌کنندگان واقعی برساند و فولاد را در مسیر رشد قرار دهد؟

بورس کالا کارکرد خود را در بحران اخیر ارزی نشان داد. خوشبختانه در بازار بدون کنترل‌های ویژه‌، قیمت‌ها کنترل شدند و هنر ما فقط این بود که عرضه را به اندازه کافی انجام دادیم. وقتی عرضه به صورت تکلیفی انجام شد، قیمت‌ها افت کرد. نرخ همان میلگردی که در روزهای نخست این تحریم‌ها به ۷ هزار تومان در هر کیلو رسیده بود، امروز در بازار به ۳ هزار و خرده‌ای رسیده است که نتیجه زحمت فولادسازان، بورس و ما بوده است.
در کل، رویکرد وزارتخانه بر تقویت بورس کالاست. درست است که امروز بورس کالا با یک وزارتخانه دیگر در ارتباط است اما در برنامه سوم پیشنهاد وزارتخانه ما بوده است و هنوز هم پشتیبان بورس کالا هستیم. بورس کالا می‌تواند بسیار راهگشا باشد.

فولادی‌ها چقدر از ارز را به سامانه نیما بازگرداندند؟

فولادی‌ها تا اکنون نزدیک ۵۰ درصد ارزشان را برگردانده‌اند اما برای بقیه آن هم برنامه‌ریزی کرده‌ایم. دلیل اینکه فولادی‌ها نمی‌توانند ۹۰ درصد ارزی که قانون برای‌شان تکلیف کرده را بازگردانند این است که نیاز به واردات دارند. قرار است دسته‌بندی مختلفی برای نیاز فولادسازان انجام دهیم تا آنها بسته به نوع محصول، فناوری و محل کارخانه به ما بگویند به چه میزان ارز نیازمندند و عددی را برای ارزبری‌شان بگذاریم تا برای بازگشت ارز، ملاک قرار گیرد.
تعیین این ۳ سطح هم به عهده وزارتخانه است و نه فولادی‌ها اما نظر مشورتی با فولادسازان خواهیم داشت.
 با انجمن فولاد و تک‌تک فولادی‌ها این ارتباط مشورتی را داریم اما اساس تصمیم ما این است که فولادسازان را از نظر ارزبری در ۳ گروه دسته‌بندی کنیم زیرا همه فولادسازان به طور یکسان تولید با کیفیت ندارند. ما این تصمیم را به زودی اعلام می‌کنیم.