۲۰ درصد، حداقل افزایش نرخ لازم برای سیمان

به گزارش می متالز، طبق شنیده ها کارگروهی تخصصی مشغول بررسی بهای تمام شده سیمان و تعیین قیمت سیمان متناسب با بهای تمام شده تولید هستند. گفته می شود قیمت پیشنهادی این کار گروه برای سیمان، حداقل ۲۰ درصد بالاتر از قیمت های فعلی خواهد بود.

ایرج موسوی مدیر بازرگانی هلدینگ سیمان غدیر در خصوص تاثیر افزایش قیمت سیمان بر روند سودآوری شرکت ها بیان کرد: بهای تمام شده سیمان رشد چشمگیری داشته و به نظر می رسد با ادامه شرایط کنونی ، روند افزایش هزینه ها در سال آینده با شیب بیشتری حرکت نماید. بنابراین می توان گفت افزایش نرخ ۲۰ درصدی سیمان، حداقل افزایش نرخ است که می توان برای این محصول اعمال کرد. افزایش قیمت سیمان تاثیر مثبتی بر رشد سودآوری سیمانی ها بر جای خواهد گذاشت.

وی افزود: البته افزایش قیمت سیمان در گرو هماهنگی سیمانی ها و رعایت قیمت های مصوب است و با توجه به شرایط فعلی بازار، در صورت افزایش قیمت سیمان احتمالا باز هم رقابت منفی دامنگیر این صنعت بوده و برخی شرکت ها جهت تامین نقدینگی جاری خود، اقدام به ارائه تخفیف خواهند کرد.

این کارشناس صنعت سیمان در پاسخ به این سوال که «چرا صنعت سیمان کشور ما در صادرات ضعیف عمل کرده، در حالی که ترکیه به عنوان بزرگترین تولیدکننده سیمان، به صد کشور دنیا سیمان صادر می کند؟» گفت: مهمترین معضل صادرات سیمان ایران، مسائل سیاسی و تحریم ها است. در نظر داشته باشید که به سبب تحریم ها حمل و نقل سیمان با مشکلاتی مواجه شده و این مشکلات، هزینه های حمل سیمان صادراتی را از مبادی جنوبی تا بازارهای هدف بطور میانگین حدود ۱۰ دلار افزایش داده است. ضمن اینکه امکان مبادلات پولی و بانکی بین المللی نیز وجود ندارد. این شرایط باعث شده در ماه های اخیر، برخی از مهمترین بازارهای صادراتی از جمله کشور بنگلادش را از دست دهیم. عدم توجه به بازاریابی علمی و سرمایه گذاری بلندمدت در حوزه صادرات هم از دیگر موانع صادرات بوده است.

موسوی اضافه کرد: از سوی دیگر، عدم هماهنگی شرکت های سیمانی و رقابت منفی بین تولیدکنندگان در بازارهای صادراتی منطقه نیز مشکل ساز شده است. برای مثال بزرگترین تامین کننده سیمان افغانستان، ایران است؛ ولی هنوز شرکت های سیمانی نتوانسته اند در تعیین قیمت سیمان افغانستان به اتفاق نظر برسند و قیمت را کمی افزایش دهند. بازار عراق نیز مدام محدودتر می شود و با افزایش تعرفه های واردات سیمان از سوی دولت عراق، صادرات سیمان حتی به بخش شمالی کشور عراق متوقف شده و صادرات کلینکر هم نسبت به قبل کاهش داشته است.

با وجود افزایش هزینه های تولید و صادرات، شرکت های سیمانی جهت تامین نقدینگی، محصول خود را با قیمتی پایین تر از نرخ مصوب عرضه می کنند. فشار روز افزون بانکها جهت وصول تسهیلات نیز کار را سخت تر کرده است. هزینه های مالی برخی شرکت های سیمانی به حدی است که عملا تمام درآمد شرکت ها صرف پرداخت سود تسهیلات میشود. به بیان ساده تر ، برخی کارخانه ها صرفا برای سودآوری بانک ها مشغول فعالیت هستند. فشار پرداخت هزینه های میلیاردی گاز و برق هم در این شرایط دشوار ، مزیت بر علت شده است. طبیعی است که در این شرایط مدیران شرکت ها صرفا جهت ادامه حیات مجموعه تحت مدیریت خود و تامین نقدینگی مورد نیاز، محصول خود را با قیمت پایین عرضه نماید.  

وی در رابطه با راهکارهای افزایش هماهنگی بین کارخانجات سیمان اظهار داشت: اکثر کارخانجات سیمانی در مناطق محروم احداث شده و حفظ اشتغال در آن مناطق از اهمیت بسیاری برخوردار است. اگر استراتژی، حفظ بقای تمامی کارخانجات تولیدکننده سیمان باشد، قطعا باید ابزارهایی جهت کنترل ظرفیت ها و قیمت ها در اختیار انجمن صنفی سیمان باشد تا بازار سیمان مدیریت شود. در چند سال اخیر قیمت سیمان نسبت به سایر مصالح ساختمانی کمترین افزایش قیمت را داشته و عدم تعیین قیمت متناسب با بهای تمام شده، منجر به تعطیلی برخی کارخانجات سیمانی خواهد شد. صنعت سیمان راهی جز افزایش قیمت سیمان ندارد و افزایش قیمت سیمان از بار مشکلات این صنعت خواهد کاست.