به گزارش می متالز، کسب رتبه دهم جهانی در تولید فولاد، خبری جدید و مسرتبخش است که حکایت از همگرایی دولت و بخش خصوصی دارد و توانستهاند در یک مسیر، ارتقای جایگاه فولاد ایران را رقم زنند.
البته صاحبنظران و مدیران این صنعت به خوبی واقفند که فولاد به عنوان صنعت مادر، در قامت نیروی هدایتگر بسیاری از صنایع پاییندستی و بالادستی و همچنین بخشهای طراحی، مهندسی، ساخت قطعات، اجرا و بهرهبرداری عمل میکند. در نشستی که به تازگی با رئیسان تشکلهای بخش معدن و صنایع معدنی داشتیم، توسعه متوازن زنجیره فولاد به عنوان امری قابل توجه و برجسته مورد تاکید قرار گرفت و نگاه به آمارها نیز چنین موضوعی را نشان میدهد.
میتوان گفت که این سرزمین، استعدادها و توانمندیهای به مراتب بالاتری برای توسعه این صنعت دارد اما عملکرد جمعی مدیران و کارشناسان پیشین و کنونی، سبب شده است ظرفیت تولید فولاد خام در ایران به ۳۳ میلیون تن برسد. اکنون باید یادآور شد همانگونه که در نقطهای همچون سنگان، توسعه فراتر از تصور رقم خورده است در سالهای پیش رو و حتی پیش از ۱۴۰۴ نیز ممکن است هدف ۵۵ میلیون تنی ظرفیت تولید این فلز محقق شود.
یک سوی این جریان، رشد تولید، افزایش اشتغال نیروی کار و توسعه مناطق معدنی و صنایع معدنی با رعایت اصول محیطزیست است اما سوی دیگر این مهم، تمرکز بر زیرساختهاست.
شاید بتوان اذعان کرد که توسعه زیرساختها، محوریترین و یکی از حوزههای کلیدی توسعه صنعت فولاد است.
خوشبختانه اقدامات شرکتهایی که در دههای گذشته در ایران پا گرفتهاند و صاحب دانش شدهاند، قابل توجه و این دستاورد به ویژه در سرمایهگذاری، اشتغال و ظرفیتسازی، قابل تحسین است اما اکنون میتوان نیروی بیشتری از شرکتهای خصوصی و سرمایهگذاران را به توسعه زیرساختها معطوف کرد.
به گمان اینجانب، شرکتهای خصوصی به خوبی به ایفای نقش در مشارکت و توسعه پرداختهاند و در شرایط حاضر ایمیدرو در تلاش است به جلب مشارکت سرمایهگذاران در حوزه زیرساختها بپردازد.
این امر ضمن اینکه آرامش بیشتری نصیب هموطنان گرامی در نقاط مختلف معدن و صنایع میکند، خود عامل دیگری برای تحریک در بخش تقاضای زنجیره فولاد، سیمان، مس و دیگر تولیدات به شمار میرود که معنای کلی آن، خلق فرصتی جدید برای رشد اشتغال و درآمدزایی است.
تولیدکنندگان زنجیره فولاد خوشبختانه با وجود تنگناهای خارجی و فشار از ناحیه برخی کشورها، توانستهاند در بخش صادرات محصولات فولادی موفق عمل کرده و تا حدودی کاهش تقاضای داخلی را با هدایت تولیدات به بازارهای خارجی، جبران کنند. اکنون برآنیم با توجه روزافزون به توسعه زیرساختهایی همچون جادههای زمینی و ریلی، دریایی و نیز تامین آب، برق و گاز، فضایی برای مصرف و تقاضای تولیدات معدنی و صنایع معدنی ایجاد شود. این مهم نیز همچون سالهای اخیر، با مشارکت بخش خصوصی بهدست میآید که هدف نهایی آن، توجه به مسئولیت اجتماعی است.
خداداد غریبپور - معاون وزیر و رئیس هیات عامل ایمیدرو