به گزارش می متالز، آب، شن و ماسه در کنار هم، زمانی میتوانند خمیرمایهای مقاوم باشند که در کنار آنها ماده استحکامبخشی به نام سیمان قرار بگیرد؛ این اکسیر آبادانی جزو ضروری خانههای کوچک تا برجهای سربهفلککشیده است.
تاریخ فعالیت این صنعت در کشورمان به ۴۵ سال قبل از پیروزی انقلاب بازمیگردد اما این صنعت هم با وجود این پیشینه طولانی حالوروزی مانند بسیاری از صنایع کلیدی دیگر داشت؛ صنعتی کمفروغ و وابسته به نیروهای خارجی، بهطوریکه کشور با تولیدی اندک یکی از واردکنندگان عمده سیمان در جهان بهشمار میرفت. صنعتی که در کشور تا سال ۵۷ تعداد کارخانههایش به ۱۲ و ظرفیت تولیدش بهزحمت به ۸ میلیون تن میرسید و بدون حضور کارشناسان و نیروهای خارجی حرفی برای گفتن نداشت اما امروز در ۴۰ سالگی انقلاب اسلامی به همت صنعتگران خودی و توان داخلی، به صنعتی پیشرو، پرشتاب و بومی تبدیل شده که ایران اسلامی را از نظر ظرفیت تولید سیمان در جایگاه چهارم جهان قرار داده است.
با هدف استفاده از منابع آهکی عظیم در کشور، پس از پیروزی انقلاب، توسعه طرحهای سیمانی در اولویت قرار گرفت. مشکلات هم کم نبود؛ از رفتن متخصصان خارجی تا دشواریهای جنگ تحمیلی و کمبودها و... اما اینها نتوانست سنگ راه متخصصان و صنعتگران این مرزوبوم شود.
صنعت سیمان راه خود را از میان سختیها باز کرد و در همان دهه نخست بعد از انقلاب، تولید سیمان در کشور به بیش از ۲برابر و حدود ۱۷میلیون تن رسید.
با وجود افزایش چشمگیر تولید سیمان، اما کشور بعد از جنگ نیاز به بازسازی داشت، افزایش جمعیت و اجرای طرحهای عمرانی و ساختوسازهای وسیع، همه نیاز به سیمان داشت و همچنان کشور با کمبود سیمان روبهرو بود. به همین دلیل صنعت سیمان کشور خیزی دوباره برداشت، سرمایهگذاریها افزایش یافت، تلاش صنعتگران داخلی مواد خام را از معادن به کورههای بزرگ پخت سیمان رساند و ظرفیت تولید تا سال ۸۳ به بیش از ۳۳ میلیون تن رسید.
سیدمحمد اتابک، رئیس انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان میگوید از سال ۸۳ ایران پس از چین دومین توسعه بزرگ در صنعت سیمان را در جهان انجام داد.
صنعت سیمان در کشور در ۴ دهه به آنچه هدفگذاری شده بود، دست یافت؛ خودکفایی در تولید سیمان و بومیسازی این صنعت دستاوردی است که حالا با بیش از ۷۴کارخانه فعال و حدود ۱۰۰ خط تولید سیمان در بیشتر استانهای کشور محقق شده است.
ظرفیت تولید سیمان امروز به بیش از ۱۰ برابر تولید ابتدای انقلاب و ظرفیت سالانه ۸۷ میلیون تن رسیده است؛ عددی که ایران را پس از چین، هند و امریکا در جایگاه چهارم جهان و نخست منطقه قرار داده است.
امروز استان اصفهان با ۷ واحد تولید سیمان، حدود ۸ میلیون تن از ظرفیت تولید سیمان کشور را به خود اختصاص داده است. همچنین ۴ واحد تولید سیمان در تهران مشغول فعالیت هستند که ظرفیت تولید آنها به حدود سالانه ۱۱ میلیون تن میرسد.
استان خراسان رضوی با دارا بودن ۷ کارخانه تولید سیمان و ظرفیت تولید سالانه ۶میلیون تن، یکی از استانهای اصلی تامین سیمان کشور است و در استان فارس، یکی دیگر از استانهای مهم در تولید سیمان کشور، ۷ واحد تولید سیمان، سالانه ظرفیت تولید حدود ۷ میلیون تن سیمان را دارند.
امروز صنعت سیمان ایران، رتبه نخست صادرات سیمان جهان را در کارنامه خود دارد که در سال ۹۳ با میزان ۱۹ میلیون تن صادرات محقق شد. علاوه بر صادرات، امروز هزاران طرح توسعهای در کشور نیازشان را از سیمان داخلی تامین میکنند؛ از ساختوسازهای جدید شهری تا انبوه بافتهای فرسوده روستایی که باید بازسازی شود، از طرحهای بزرگ سدسازی و ساخت پلها تا جادههای جدیدی که با روکش بتونی ساخته میشود، از ساختمانهای عظیم نیروگاهی تا انواع بناها و زیرساختهای اجتماعی، همگی از صنعت بومی شده و راهبردی سیمان تامین شده و نیاز به واردات را به حداقل رسانده است.
از ۷۵۰ میلیون تن سیمان تولید شده در کشور از ابتدای آغاز این صنعت یعنی ۸۵ سال گذشته تاکنون، بیش از ۹۰درصد سیمان در ۴۰سال بعد از پیروزی انقلاب تولید و مصرف شده است؛ آماری که از حجم عظیم اقدامات توسعهای و تلاش برای عمران و آبادی کشور حکایت دارد.
حالا در ۴۰ سالگی انقلاب اسلامی صنعت سیمان؛ این صنعت پایه و مهم در توسعه زیرساختهای کشور، به ظرفیت و توانایی منحصربهفردی رسیده و آماده فتح قلههای بالاتر است تا با رسیدن به تولید سالانه ۱۲۰ میلیون تن تا سال ۱۴۰۴ به جایگاه نخست صادرات جهان و سومین تولیدکننده بزرگ دنیا دست یابد.