برنامه های تمام نشدنی«چینی ها» برای قطار پر سرعت

دولت چین اواخر سال گذشته طرح عظیمی را برای گسترش قطارهای پرسرعت در این کشور کلید زد که براساس آن شرکت ملی راه‌آهن چین با رشد قابل‌توجهی در درآمدها مواجه خواهد شد. این شرکت اعلام کرده است:شبکه ریلى چین به زودى گسترش قابل توجهى خواهد یافت و از طول 17 هزار کیلومتر کنونى تا سال 2020 به 50 هزار کیلومتر خواهد رسید. بخش اعظم این خطوط جدید در استان‌هاى غربى چین ساخته خواهد شد. پکن در تلاش است تا با تقویت و توسعه زیرساخت هاى این منطقه فعالیت‌هاى اقتصادى کشور را که اکنون در سواحل شرقى متمرکز شده‌اند، به مناطق داخلى کشور گسترش دهد و تمرکززدایى کند. افزایش رشد اقتصادى از دیگر اهداف این پروژه عظیم است.

چین نسبت به رقیبان خارجى خود در بخش قطار پرسرعت، چه به لحاظ هزینه و چه به لحاظ فناورى از مزیتى رقابتى برخوردار است. بسیارى از تحلیلگران همچون یانگ سونگ از موسسه بارکلیز بر این باورند که چین هنوز موتور محرکه لکوموتیورانى جهان محسوب مى‌شود و «مى‌تواند سلطه خود را از چین به بازارهاى جهانى گسترش دهد.» درآمدهاى خارجى چین در این بخش نشانه‌هاى مثبتى را به ثبت رسانده و در سال‌های اخیر افزایش هایی بیش از ٥٠ درصد را نشان می‌دهد. در حال حاضر، هزینه خدمات ریلى پرسرعت چین کمتر از نمونه‌هاى مشابه آن در کشورهاى توسعه‌یافته است، اما نسبت به قطارهاى سنتى بسیار گران‌تر است. به عنوان مثال مسافرتى به مسافت 419 کیلومتر از پکن به جینان با قطار پرسرعت، 185 یوآن معادل 30 دلار هزینه دارد و یک ساعت و 32 دقیقه زمان مى‌برد. درحالى که هزینه همین مسافرت با قطارهاى عادى 73 یوآن معادل 12 دلار است اما حدود 6 ساعت زمان مى‌برد. در مقایسه با چین، در آمریکا مسافرت با قطار آسلا از واشنگتن دى‌سى تا شهر نیویورک، یعنى مسافتى در حدود 370 کیلومتر، 152 تا 180 دلار هزینه دارد و 2 ساعت و 50 دقیقه زمان مى‌برد.

در اکتبر 2013 این قطار پرسرعت دو برابر شرکت‌هاى هواپیمایى مسافر جابه‌جا کرد. در چین هم بخش ریلى به سرعت در حال توسعه و به‌روزرسانى است. انتظار مى‌رود دو شرکت پیمانکارى ریلى بزرگ در چین به‌زودى با هم ادغام شوند تا عملکرد آنها ساد‌ه‌تر و موثرتر شود. گروه چاینا ریل وی، دومین پیمانکار بزرگ جهان پس از شرکت مهندسی و ساخت‌وساز چین و یک پله بالاتر از سومین رقیب خود یعنی شرکت ساخت‌وساز ریلی چین در سال گذشته معادل 96.8 میلیارد دلار درآمد داشته است. طی سال‌های اخیر این شرکت‌ها با درآمدی که از انجام پروژه‌ها در داخل و خارج از کشور داشتند بر توسعه خود افزودند و اکنون در فهرست بزرگ‌ترین شرکت‌های ساخت‌وساز جهان قرار دارند. به نظر می‌رسد چین نه‌تنها در داخل که در خارج نیز با کمک این بازوهای ساخت‌وساز خود قصد دارد بر درآمدهای خود و توسعه شبکه ریلی بیفزاید تا به این وسیله رشد اقتصادی خود را که چندی است از سرعتش کاسته شده، دوباره به روزهای اوج خود بازگرداند. شبکه ریلی چین یکی از شلوغ‌ترین شبکه‌های ریلی جهان است. در سال 2014 شبکه حمل‌ونقلی ریلی چین 2.357 میلیارد سفر را برای مسافران خود رقم زد و 3.813 میلیارد تن بار را جابه‌جا کرد.

در همین سال با توجه به نیازی که برای گسترش شبکه ریلی در چین حس می‌شد، دولت 130.4 میلیارد دلار در بخش حمل‌ونقل ریلی سرمایه‌گذاری کرد. گسترش شبکه ریلی چین و رساندن آن به طول 270 هزار کیلومتر تا سال 2050 جزو برنامه‌های درازمدت دولت چین است. علت این سرمایه‌گذاری‌ها این است که دولت چین براساس تجربه‌ سال‌های گذشته خود می‌داند که هر چه سرمایه‌گذاری در این بخش بیشتر شود، درآمدهای بیشتری نیز عاید دولت می‌شود. در سال‌ 2013 بخش حمل‌ونقل ریلی چین 605 میلیارد یوآن درآمدزایی کرد که نسبت به سال پیش از آن افزایشی 14.1 درصدی داشته است. در همین سال دولت سرمایه‌گذاری بالغ بر 808.8 میلیارد یوآن در بخش ریلی انجام داد که از این مقدار، 146.5 میلیارد یوآن صرف زیرساخت‌های ریلی شد. چندی پیش دولت چین اعلام کرده است، کار روی قطار تایلند - چین را آغاز می‌کند.

این پروژه که به صورت سرمایه‌گذاری مشترک در تایلند اجرا خواهد شد، چهار مسیر ریلی به طول 67 کیلومتر برای قطارهای با سرعت متوسط 180 کیلومتر بر ساعت را تحت پوشش قرار می‌دهد. پیش‌بینی شده است که هزینه سفر از شهر کانمینگ در جنوب غربی چین تا بانکوک، پایتخت تایلند، 3600 بات تایلندی معادل 100 دلار باشد که 30 تا 50 درصد ارزان‌تر از سفر با هواپیما خواهد بود. دولت تایلند نیز امیدوار است این شبکه ریلی بر تعداد گردشگرانی که هر سال به این کشور سفر می‌کنند تا 200 هزار نفر بیفزاید. به این ترتیب هر دو کشور با استفاده از این شبکه ریلی خواهند توانست بر درآمدهای خود بیفزایند و اهداف تعیین‌شده خود را برای رشد اقتصادی محقق کنند.