ریسک جدید بازار پایه

به گزارش می متالز به نقل از دنیای بورس- علیرضا توکلی*: در چند روز اخیر که روزهای خوب بازار بود، گرچه بسیاری از سهم‌های بورس و فرابورس صف خرید بودند، اما در بازار پایه «ب» که دامنه نوسان روزانه 10 درصدی دارد، برخی از روزها تعداد نمادهای با صف خرید به عدد انگشتان دست هم نمی‌رسید.

عواقب اعمال محدودیت در تابلو «ج»

در بازار «ج» قضیه کمی متفاوت بود، برخی از نمادها مورد استقبال شدید خریداران قرار گرفته و عدم وجود محدودیت در دامنه نوسان، سبب رشد غیرمعمولی در قیمت پایانی شد. در بازار «ج» گرچه ظاهرا دامنه نوسان وجود ندارد، اما اعمال نظر ناظرین فرابورس با هدف جلوگیری از زیان احتمالی خریداران محدودیتهایی را ایجاد می‌کند. با توجه به عدم استناد تصمیمات ناظرین به قوانین شفاف مشابه آنچه درباره بازارهای اصلی بورس و فرابورس موجود است، ابطال معاملات ساعاتی پس از اتمام بازار از سوی برخی از سهامداران اعمال سلیقه تلقی می‌شود. یکی از سهامداران بازار پایه تعریف می‌کرد که در مکالمه‌ای که با یکی از ناظرین معاملات فرابورس داشت، شنیده است که ابطال معاملات حتی بصورت پی‌در‌پی هم یکی از ریسک‌های بازار پایه است که این سهامدار به شوخی به ناظر می‌گوید پس شما تلویحا معتقدید عملکرد نظارتی شما هم برای بازار ریسک محسوب می‌شود! در برخی از گروه‌های بورسی شایع شده که فرابورس مصمم است اجازه ندهد هیچ نمادی در بازار «ج» بیشتر از 20 درصد نوسان روزانه داشته باشد و اگر لازم باشد برای روزهای متوالی معاملات را باطل خواهد کرد. به نظر می‌رسد اگر چنین محدودیتی برای بازار «ج» (مانند بازار پایه «ب» که دامنه نوسان 10 درصدی دارد) به صورت سیستمی درآید از یک‌سو شاهد جوسازی پول‌های سرگردان روی برخی نمادها نخواهیم بود و از سوی دیگر ابطال مکرر معاملات سبب مشکلاتی برای خریداران و فروشندگان نمی‌شود. به عنوان نمونه در روز شنبه قبل معاملات چندمیلیونی در چندین نماد بازار پایه «ج» ابطال شد که تنها دلیل آنرا شاید بتوان تخطی از دامنه نوسان نامرئی ناظر دانست. در گزارشی که از نظرتان می‌گذرد به برخی از رویدادهای یک‌هفته گذشته در بازار پایه پرداخته می‌شود تا شاید کمکی هر چند اندک به علاقه‌مندان و سرمایه‌گذاران در این بازار پرریسک باشد.

وهنر: پس از بازگشایی ناموفق نماد «گروه توسعه هنر ایران» (وهنر) در سال گذشته، شنبه قبل مجددا پیام ناظر منتشر و 100 کد حقیقی بیش از 5 میلیون سهم را از 6 نفر (5 کد حقیقی و یک حقوقی) در قیمت 3601 ریال خریدند. مبلغ این معاملات بیش از 2 میلیارد تومان بود که مورد تایید ناظر قرار نگرفت. در بازگشایی ناموفق قبلی معاملات سهم در قیمت 1561 ریال هم مورد تایید قرار نگرفته بود، گرچه در سامانه فناوری بورس (TSETMC.com) به اشتباه همین قیمت 1561 ریال به عنوان قیمت پایانی درج شده است. اگر این اشتباه در سامانه مزبور تصحیح نشود درصورتیکه سهم در روزهای آینده با قیمت 1561 ریال یا نزدیک به آن معامله شود، ممکن است مورد تایید قرار گیرد. همانگونه که در گزارش پیشین اعلام شد ارزش خالص دارایی‌های (NAV) وهنر در گزارش هیئت مدیره برای افزایش سرمایه 126 تومان اعلام شده است که همخوانی با قیمتهای بالا ندارد.

سکارون: «سیمان کارون» (سکارون) یکی از نمادهای جدید بازار پایه (که پیش از این به آن پرداختیم)، هفتم فروردین در قیمت هر سهم پانصد تومان یعنی 41 درصد رشد نسبت به آخرین معاملات قبل از اخراج از بورس، و با حجم حدود یک میلیون سهمی، معامله شد و در دو روز معاملاتی بعد هم حدود 12 درصد رشد قیمت به خود دید. کشف قیمت این سهم در آخرین شنبه سال گذشته با 30 درصد رشد قیمت و معامله حدود هفتصد هزار سهم مورد تایید ناظر قرار نگرفته بود. «گرانیت بهسرام» (کهرام) پس از دوبار بازگشایی ناموفق در دهم فروردین با رشد حدود 14 درصدی نسبت به آخرین قیمت بورسی خود کشف قیمت شد.

توسعه: یکی از نمادهای بازار پایه «ج» که مدت کوتاهی است مورد استقبال خریداران قرار گرفته اما رشدهای قیمتی آن مورد تایید ناظر قرار نمی‌گیرد، «موسسه اعتباری توسعه» (توسعه) است. توسعه یکی از اولین موسسات اعتباری بود که در سال 1376 تاسیس و بطور تخصصی در زمینه تامین مالی ساختمان‌سازی مشغول بکار شد. شعبات این موسسه در حال حاضر در تهران و مراکز استانها خدمات بانکداری ریالی و ارزی به مشتریان ارائه می‌دهند و سامانه بانکداری آن به شتاب و پایا و سایر خدمات بانکی دسترسی دارد. آخرین گزارش مالی توسعه که روی کدال منتشر شده مربوط به سال مالی منتهی به 29/12/1392 بوده که نشان می‌دهد حسابرس از مجموعه صورتهای مالی، «صورت سود و زیان» موسسه را بخاطر بیش از 200 میلیارد تومان ذخیره ناکافی مردود اعلام کرده اما «ترازنامه» و «صورت جریان وجوه نقد» را بصورت مشروط (با هشت بند شرط) تایید کرده است. بانک مرکزی هم در مجوز برگزاری مجمع هیئت رییسه مجمع را مکلف کرد که ذخیره مزبور را که عمدتا ناشی از جرایم اضافه برداشت است، در صورتهای مالی اعمال کند که این کار در مجمع برگزار شده در تیرماه 1394 صورت گرفت. صورتهای مالی جدیدی از موسسه توسعه در دست نیست اما آخرین آمار بانک مرکزی از اضافه برداشت بانکها و موسسات اعتباری (که زمستان سال قبل منتشر شد)، نشان می‌دهد که موسسه اعتباری توسعه هیچ اضافه برداشتی از ذخایر بانک مرکزی ندارد. همچنین صورتهای مالی سال 1392 نشان می‌دهد به ازای هر سهم 174 ریال سود بدست آمده که البته با تعدیلات سنواتی بیش از (64) میلیارد تومانی، در پایان سال به ازای هر سهم 84 ریال سود انباشته در موسسه باقی مانده است. عمده مبلغ تعدیلات سنواتی مربوط به (50) میلیارد تومان «جریمه هیئت انتظامی بانک مرکزی» است که ناشی از اختلافات هیئت مدیره با بانک مرکزی و عدم رعایت قوانین این نهاد نظارتی بوده است. این اختلافات و عدم توجه به دستورات نظارتی بانک مرکزی سبب شد که چند سال توسعه بدون هیئت مدیره و مدیرعامل به کار خود ادامه دهد. نداشتن مدیرعامل و هیئت مدیره تا قبل از تغییر اخیر مدیریت بانک مرکزی ادامه داشت و برخی از سهامداران امیدوارند مدیریت جدید بانک مرکزی، تکلیف مدیریت توسعه را مشخص کند. مشکلات مربوط به «بیمه توسعه» که «موسسه اعتباری توسعه» سهامدار 20 درصدی و کنترل کننده آن بود، اثرات منفی بر موسسه گذاشت و بخشی از محدودیت‌ های بانک مرکزی در همین رابطه بود. بیمه توسعه با عملکرد نامناسب بیمه‌ای در مقطعی نتوانست به تعهدات خود عمل کند، زیرا بخشی از منابع آن در املاک سرمایه‌گذاری و حبس شده بود و بخشی دیگر نیز حق‌بیمه‌هایی بود که از سوی نمایندگان دریافت اما بخاطر عدم وجود نظارت صحیح، به حساب شرکت واریز نشده بود. «بیمه توسعه» ظاهرا منحل شد و تکلیف دارایی‌ها و بدهی‌های آن به بیمه ایران واگذار گردید، گرچه اخیرا شایعات تایید نشده‌ای از احتمال شروع مجدد فعالیت بیمه‌ای آن به گوش رسید. «موسسه اعتباری توسعه» دارایی‌‌های مازاد زیادی دارد که عمدتا املاک و ساختمان هستند. در بهمن سال 1396 آگهی مزایده املاک مازاد بر نیاز موسسه منتشر شد که مجموع مبلغ پایه آن بیش از 3400 میلیارد تومان بود که البته خبری از فروش رفتن آن منتشر نشد. سرمایه توسعه 200 میلیارد تومان است که بخشی از آن از طریق پذیره‌نویسی عمومی به قیمت 150 تومان (با سلب حق‌تقدم) در سال 1389 تامین شد. موسسه توسعه سرمایه‌گذاری‌هایی هم در زمینه پتروشیمی از جمله چند پروژه ناتمام یادگار دولت نهم انجام داده که اخیرا رشد قیمتی مناسبی پیدا کرده‌اند (و در گزارشات آینده به آن خواهیم پرداخت). معاملات نماد توسعه در آبان 1392 در بازار توافقی فرابورس با قیمت 165 تومان شروع شد و طی سالهای پس از آن قیمت‌های کمینه 40 تومان و بیشینه 175 تومان را به خود دید. در دو روز معاملاتی ابتدای سال جدید، سهم توسعه دو افزایش قیمت حدود 20 درصدی را به خود دید که مورد تایید ناظر هم قرار گرفت، اما در دو روز شنبه 10 و 17 فروردین نوسانات 48 درصدی و 64 درصدی آن مورد تایید ناظر قرار نگرفت. معاملات باطل شده شنبه گذشته 3.8 میلیون سهم در قیمت 181 تومان (کشف قیمت اول) و 191 تومان (کشف قیمت پایانی) بود. این هیجان در خرید سهام توسعه در حالی است که حدود یکماه قبل و در یکی از روزهای اسفند ماه، صدهزار سهم توسعه در قیمت زیر 70 تومان در پایان معاملات برروی میز فروش باقی مانده بود!

شکبیر: «پتروشیمی امیرکبیر» یکی از نمادهای بازار پایه «ج» است که از لحاظ عملیات تولیدی وضعیت خاصی دارد، بدینصورت که خوراک خود را از مجتمع بالادستی دریافت می‌کند و محصول تولیدی‌اش خوراک مجتمع پایین دستی است. در این شرایط، تنها یک مدیریت تخصصی می‌تواند مجتمع را در بهترین حالت از نظر بهره‌وری قرار دهد و از ناپایداری ناشی از نبود خوراک یا عدم امکان فروش محصول جلوگیری کند. در حال حاضر «بانک رفاه» سهامدار عمده و کنترل کننده پتروشیمی امیرکبیر است. در تاریخ 26/12/1397 قرار بود سهام 52 درصدی بانک رفاه در پتروشیمی امیرکبیر به قیمت پایه 18453 ریال واگذار شود که یک روز قبل از عرضه بانک رفاه انصراف خود را از عرضه سهام در آن تاریخ اعلام کرد. در ابتدا گمان می‌رفت این واگذاری فقط در راستای انجام تکلیف بانک مرکزی مبنی بر واگذاری دارایی‌های مازاد باشد اما چندی بعد «پتروشیمی جم» آمادگی خود را برای شرکت در مزایده مزبور اعلام کرد. شنیده شد که خریدار دیگری هم برای بلوک کنترلی شکبیر پیدا شد که علت لغو عرضه هم بخاطر آماده نبودن شرایط وی بوده است. انتقال مدیریت این مجتمع به مالکین متخصص در زمینه پتروشیمی می‌تواند شرایط پایداری را برای آن رقم بزند و از سوی دیگر امکان ارتقای آن به بازار اصلی بورس یا فرابورس را فراهم کند.

ثاژن: در آخرین روز کاری اسفندماه خبر لغو پذیرش شرکت «سخت آژند» (ثاژن) که از شرکتهای بورسی گروه ساختمان و انبوه‌سازی است در کدال منتشر شد. علت اخراج ثاژن از بورس، عدم افشای به موقع اطلاعات است زیرا با وجود گذشت حدود 6 ماه از پایان سال مالی منتهی به 31/6/1397 صورتهای مالی حسابرسی شده خود را ارائه و مجمع را برگزار نکرده بود. در نامه ارسالی توسط شرکت در تاریخ دهم بهمن، علت این موضوع آلودگی رایانه مرکزی (سرور) شرکت به ویروس اعلام و قول ارسال اطلاعات تا دوهفته آینده داده شده بود. گرچه شرکت برخی از اطلاعات لازم (بجز صورتهای حسابرسی شده سال قبل) را با تاخیر چند روزه ارائه داد اما نهایتا هیئت پذیرش مهلت مجددی به شرکت نداد تا بتواند در بورس بماند. با این تصمیم، سخت آزند در آینده مهمان بازار پایه خواهد بود. شرکت در دوسال اخیر با مشکلاتی در پرداخت سود سهامداران حقیقی هم روبرو بود. گزارش آخرین مجمع سالانه ثاژن در سایت «دنیای بورس» قرار دارد.