نفرین‌شده نفت هستیم

می متالز - ما در بخش معدن ایران اعتقاد به امر به معروف اقتصادی و نهی از منکر اقتصادی داریم؛ به این معنا که سرمایه‌های سرگردان داخل کشور به تولید کالای با ارزش افزوده در کشور سوق داده شود و صرف پروژه‌های کوتاه‌مدت نشود.

به گزارش می متالز، نهی از منکر اقتصادی، جلوگیری از خام‌فروشی است؛ تا چه زمانی می‌خواهیم خام بفروشیم؟ ما نفت را گران استخراج می‌کنیم، آن را به خارج از کشور می‌فروشیم، بنزین می‌خریم و آن بنزین را با سوبسید دوباره در داخل کشور می‌فروشیم که زیان‌ده است. اینجا باید نهی از منکر اقتصادی انجام شود. در بخش معدن هم زیان‌دهی‌های مشابه وجود دارد، بنابراین تقاضای جامعه معدنی کشور از دولت دوازدهم این است که دست معدنکاران را بگیرد و در سال‌های اولیه و در زمان تولید، آنها را از مالیات معاف کند تا هزینه‌های آنها کاهش پیدا کند. سرمایه‌هایی را که صرف بخش معدن شده نیز باید بیمه کند تا امنیت سرمایه‌گذاران معدنی بالا رود و سرمایه‌ها از خرید ارز و سکه و کارهای دلالی به پروژه‌های تولیدی سوق پیدا کند. سرمایه‌های بلندمدت مانند سرمایه‌گذاری‌های معدنی به اشتغال و درآمدزایی در بلندمدت می‌انجامد. بنابراین از فرمایشات رهبر معظم انقلاب عبارت آتش‌به‌اختیار را به شکل «آتش‌به‌اختیار اقتصادی» وام می‌گیرم و این‌طور تفسیر می‌کنم که آتش‌به‌اختیار اقتصادی یعنی کار جهادی همراه با مطالعات فنی اقتصادی. کشورهای معدن خیز جهان صرف اتکا به منابع معدنی از دیگر فرصت‌های اشتغالزایی چشم‌پوشی نمی‌کنند. برای نمونه کشورهای امریکای لاتین، صنعت گردشگری توانمندی دارند اما به معنا نیست که از درآمدهای معدنی صرفه‌نظر کنند. در کشور ما هم نفت جایگاه خود را دارد و نمی‌توان به دلیل حجم ذخایر نفتی از داشته‌های معدنی چشم‌پوشی کرد. ارزش مواد معدنی ما از نفت هم بیشتر است. هزینه استخراج نفت بسیار بالاست چون نفت ما سنگین است و مرغوب نیست اما مگر می‌توانیم استخراج نکنیم؟ نه؛ چون منبع درآمد ما است. منابع معدنی هم می‌توانند منبع درآمدهای چشمگیر برای کشور باشند و در نهایت یک روز تمام می‌شوند. چرا از حالا فکر چاره نکنیم؟ متاسفانه ما نفرین‌شده نفت هستیم.