واکاوی رکود و نبود عرضه های بزرگ

می متالز - بورس و فرابورس ایران در سال اخیر رشد خوبی را تجربه کرده است، اما به تناسب آن، از عرضه‌های اولیه بزرگ و متعدد سال‌های گذشته خبری نیست که به نظر می‌رسد ناشی از عوامل زیر است.

به گزارش می متالز، بورس و فرابورس ایران در سال اخیر رشد خوبی را تجربه کرده است، اما به تناسب آن، از عرضه‌های اولیه بزرگ و متعدد سال‌های گذشته خبری نیست که به نظر می‌رسد ناشی از عوامل زیر است.

عرضه‌های اولیه بزرگ در سال‌‌های گذشته عموما ناشی از تغییر نگاه حاکمیت به خصوصی‌سازی در کشور بود که خود را در سیاست‌های کلی اصل چهل و چهار قانون اساسی، قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل چهل و چهار و مقررات مربوطه، نشان داده است؛ به تبع آن واگذاری سهام شرکت‌های دولتی بر اساس این تکالیف قانونی، شدت گرفت و با عنایت به این که روشی مطوب برای این واگذاری‌ها، استفاده از پتانسیل بورس و فرابورس است؛ شاهد عرضه‌های اولیه بزرگی در صنایع مختلف از بانک و بیمه تا پالایش نفت بودیم و در حال حاضر عمده شرکت‌های دولتی، مشمول واگذاری‌ای که واجد شرایط پذیرش در بورس و فرا بورس باشند؛ در بورس عرضه شده‌اند.

به نظر می‌رسد بخش خصوصی انگیزه لازم برای پذیرش در بورس و قبول تعهدات و الزامات سنگین آن را ندارد. البته باید بدانیم که بورسی شدن یک انتخاب اجتناب‌ناپذیر نیست و همه کشورهای دنیا، شرکت‌های بزرگ و معتبری هستند که هیچ‌گاه وارد فضای عرضه سهام و پذیرش در بورس نشده‌اند و تحقیقات مفصل در خصوص علل و آثار بورسی شدن انجام شده است. در مجموع می‌توان گفت که یک توصیه کلی و مطلق برای بورسی شدن شرکت‌ها وجود ندارد. با این وجود، پذیرش در بورس و عرضه عمومی سهام یک گزینه برای شرکت‌هایی است که به مرحله بلوغ رسیده‌اند که می‌تواند راهگشای مسیر آینده آنها باشد.

نگاه محتاطانه و بعضا بدبینانه سازمان‌بورس در پذیرش شرکت‌های متعلق به بخش خصوصی که البته ناشی از برخی تجربیات ناموفق و سوء استفاده‌های احتمالی در عرضه‌های اولیه سهام است.

عدم شناخت صحیح از بازارسرمایه کشور، بورس اوراق‌بهادار و پتانسیل‌های آن برای سهامداران شرکت، مزایا و فرصت‌هایی که می‌تواند برای شرکت ایجاد کند.

باتوجه به مطالب مذکور ، راهکارهای رونق عرضه های اولیه موفق و بزرگ نیز عمدتا معطوف به ایجاد مزیت و فرصت پذیرش در بورس و اطلاع‌رسانی و مشاوره مناسب به شرکت‌ها در خصوص منافع و فرصت‌های بورس شود. این مزایا طیف وسیعی را مانند تسهیل تامین‌مالی از بازارسرمایه و حتی شبکه بانکی، معافیت‌های مالیاتی، تسهیل اخذ مجوزهای مختلف از دولت، حمایت‌های قانونی و احترام به حق مالکیت شود. به طوری‌که صاحبان و مدیران شرکت‌ها را نسبت به قبول هزینه‌های بورسی شدن و الزامات و تعهدات آن، متقاعد کند.

منبع: صدای بورس