به گزارش می متالز، اصغر فخریهکاشان به روزنامه شرق گفت: هواپیمایی ATR حدود دو تا سه ماه قبل توانست از خزانهداری آمریکا برای فروش قطعات یدکی و خدمات به ایران مجوز بگیرد.
وی درخصوص میزان توافق خرید هواپیماهای ایرباس، بویینگ و ایتیآر و اینکه چقدر از آنها عملیاتی شد؟ افزود: طبق توافق اولیه که به زمان پیش از تحریمهای پسابرجام برمیگردد، مقرر بود ۱۱۸ ایرباس خریداری کنیم که بعد از رایزنیها به ۹۸ ایرباس تقلیل پیدا کرد. خرید صد هواپیمای بویینگ هم مورد توافق قرار گرفته بود. همینطور خرید ۲۰ هواپیمای ایتیآر بطور قطعی و ۲۰ هواپیمای آپشنال ایتیآر دیگر نیز در دستور کار بود. از این میزان توانستیم فقط ۱۶ هواپیما شامل ۱۳ هواپیمای ایتیآر و سه هواپیمای ایرباس خریداری کنیم. متأسفانه تحریمها، همه شرکتها را مجبور کرد قراردادها را با ایران متوقف کنند.
فخریه کاشان در پاسخ به اینکه آیا در قراردادهای منعقد شده بین ایران و شرکت های فوق، جرایمی برای توقف انجام مفاد قرارداد در نظر گرفته شده و؟ گفت: وقتی با شرکتهایی که انحصاری هستند قرارداد میبندید، بیشترین مراقبت این است که ضرر نکنید. چون الان بیاغراق صدها قرارداد داخلی وجود دارد که شرکتهای ایرانی پول دادهاند اما شرکتهای خارجی نه پل و نه جنس را نمیدهند.
وی ادامه داد: بنابراین وقتی با شرکت انحصاری میخواهید قرارداد یکطرفه ببندید چند ملاحظه دارید، اول اینکه وضعیتی پیش نیاید که ضرر کنید، دوم مفاد قرارداد به گونهای باشد که اگر ادامه یافت حقوق شما بصورت درست انجام شود. سوم اینکه تمام تعهدات لازم را به گردن طرف بگذارید که طرف مقابل هم قطعا متقابلا سعی میکند این کار را با شما بکند. در مورد قراردادها این سه ملاحظه را در نظر گرفتیم. همه قراردادهای هواپیمایی در دنیا اینطور است که اول باید پول بدهید که برایتان هواپیما بسازند. تنها موردی که مثل خرید یخچال و لوازم دیگر پول داده و جنس گرفتهایم، معاملهای است که بین ایران و ایتیآر و ایرباس انجام شد. وقتی پول دادیم هواپیما را هم گرفتیم.