بازگشت مالزی به جمع تولیدکنندگان بوکسیت جهان

به گزارش می متالز، این ممنوعیت دوام نیاورد و حالا این کشور مستقر در جنوب شرق آسیا می‌خواهد از اوایل بهار آینده، بهره‌برداری از ذخایر فلز نارنجی را از سر بگیرد. دلیل این تغییر رویه هم سود سرشار تولید بوکسیت عنوان شده است. پیش از این مالزی نخستین عرضه‌کننده بوکسیت به چین در جایگاه بزرگ‌ترین مصرف‌کننده آن بود.
دولت مالزی ممنوعیت استخراج بوکسیت را در این کشور تمدید نمی‌کند. این ممنوعیت ۳۱مارس ۲۰۲۰ (۱۱ فروردین ۱۳۹۹) به پایان می‌رسد و دلیل تمدید نشدن آن، تقاضای قدرتمندی است که برای این ماده وجود دارد و سود سرشاری که استخراج آن برای مالزی به همراه می‌آورد. این خبر را بِرناما، خبرگزاری دولتی مالزی، دوشنبه هفته گذشته به نقل از خاویِر جیاکومار، وزیر خاک و منابع طبیعی این کشور منتشر کرد.
روزگاری نه چندان دور، مالزی بزرگ‌ترین عرضه‌کننده بوکسیت به بزرگ‌ترین متقاضی این ماده یعنی صنعت آلومینیوم چین بود؛ بوکسیت یکی از موادی است که در ساخت فلز آلومینیوم کاربرد دارد. تا پایان سال ۲۰۱۵میلادی و نیمه دی ۱۳۹۴ هر ماه چندین کشتی که گاه بار بوکسیت آنها به حدود ۳.۵میلیون تن می‌رسید، از مالزی به سوی چین رهسپار می‌شد، تا اینکه استخراج بی‌نظم و قاعده و باطله‌های به جا مانده از توده‌های آلاینده به حادثه بوکسیت کوآنتان انجامید؛ حادثه‌ای زیست‌محیطی که در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶میلادی (نیمه دی ۱۳۹۳ تا نیمه دی ۱۳۹۴) در شهر کوآنتان مرکز ایالت پاهانگ در شرق مالزی رخ داد و در پی آن منابع آب و جاده‌ها، رودها و آب‌های ساحلی این ایالت تغییر رنگ دادند و قرمز شدند. این اتفاق به دلیل نبود کنترل کافی بر فعالیت استخراج‌کنندگان بوکسیت رخ داد و در پی آن استخراج بوکسیت از اوایل سال ۲۰۱۶میلادی (اواخر ۱۳۹۴خورشیدی) در مالزی ممنوع شد.
حالا خاویر جیاکومار که پیش‌تر معرفی شد، از آغاز بهره‌برداری از ذخایر بوکسیت مالزی خبر داده و در اظهارنظری در این باره گفته است: تولید و صادرات بوکسیت می‌تواند از سر گرفته شود و استخراج آن با استاندارد جدید و قوانین سختگیرانه‌تر جریان یابد.
این در حالی است که به دنبال آسیب‌های برآمده از حادثه کوآنتان، فرماندار پاهانگ، مجوز ۳۴شرکت پیمانکار را لغو کرد تا گستردگی استخراج نابسامان بوکسیت را در منطقه مهار کند. پس از اعمال محدودیت‌ها فقط ۱۱شرکت بهره‌بردار همچنان اجازه فعالیت داشتند.
این ممنوعیت در حالی پس از ۴سال از بین می‌رود که ۳۱ژوئیه سال گذشته میلادی (۹ مرداد ۱۳۹۷) رویترز به نقل از دولت مالزی نوشت ممنوعیت سال ۲۰۱۶میلادی در استخراج بوکسیت همچنان ادامه خواهد داشت.
در آن زمان نزدیک به نیم‌میلیون تن بار بوکسیت در بندرها انباشته شده و بلاتکلیف مانده بود.
وان جنیدی توآنکو جعفر، وزیر پیشین محیط‌زیست و منابع طبیعی مالزی نیز در مارس ۲۰۱۸ (اسفند ۱۳۹۶ - فروردین ۱۳۹۷) از ۱۰میلیون تن ذخیره بوکسیت در کشور خبر داده بود که تکلیف آنها هنوز مشخص نشده است.
پیش از مالزی، کشور همسایه آن یعنی اندونزی، بخش اصلی نیاز متقاضیان به بوکسیت را تامین می‌کرد و پس از ممنوعیت صادرات بوکسیت از اندونزی، مالزی جایگزین مناسبی برای آن به شمار می‌آمد. تولید جهانی بوکسیت مالزی از ۲۰۰هزار تن در سال ۲۰۱۳میلادی (۱۳۹۲خورشیدی) به نزدیک ۲۰میلیون تن در سال ۲۰۱۵میلادی(۱۳۹۴خورشیدی) رسیده بود و در آن سال، مالزی بزرگ‌ترین تولیدکننده این ماده معدنی در جهان به شمار می‌آمد.
با این حال داده‌های ویکی‌پدیای انگلیسی نشان می‌دهد اندونزی همچنان در فهرست تولیدکنندگان اصلی بوکسیت جهان است و میزان تولید این کشور در سال ۲۰۱۷میلادی (۱۳۹۶خورشیدی) ۵۰۰هزار تن بوده است. این ارقام، مستند به داده‌های سازمان زمین‌شناسی امریکاست که ژانویه ۲۰۱۸ (دی-بهمن ۱۳۹۶) منتشر شد.
 آمار و ارقام ویکی‌پدیا همچنین نشان می‌دهد پیش از اندونزی که در سال ۲۰۱۷میلادی، چهاردهمین تولیدکننده برتر بوکسیت جهان بود، کشورهای استرالیا، چین، گینه، برزیل، هند، جامائیکا، قزاقستان، روسیه، سورینام، ونزوئلا، یونان، گایانا و ویتنام رتبه‌های ۱ تا ۱۳ را در اختیار داشتند.
گفتنی است تولید بوکسیت جهان در سال ۲۰۱۷میلادی ۳۰۰میلیون تن بود که ۸۳میلیون تن از این رقم به استرالیا، ۶۸میلیون تن به چین و ۴۵میلیون تن به گینه اختصاص دارد. در نتیجه، چین علاوه بر اینکه بزرگ‌ترین مصرف‌کننده بوکسیت جهان است، دومین تولیدکننده بزرگ این ماده نیز به شمار می‌آید.