توضیحات 3 مدیر فعلی و سابق ایرالکو پیرامون تامین/ تایید تک سورس بودن خرید پودر آلومینا از سوی معاون ایرالکو

به گزارش می متالز، علی بهشتی معاون بازرگانی شرکت آلومینیوم ایران (ایرالکو) در پاسخ به خبر تکمیلی این رسانه درمورد عدم همکاری شرکت های آلومینیوم ساز از تجار داخلی علیرغم قیمت های مناسب آنان گفت: تاکنون هیچ یک از تجار و تامین کنندگان داخلی نتوانسته اند قیمت های پایین تر از قیمت تامین کننده هندی ارائه دهند و به شکلی تک سورس بودن و عدم خرید از تامین کنندگان داخلی را تایید نمود.

وی افزود: اگر شرکتی با قیمت و شرایط منطقی و مناسب قادر به تامین آلومینا باشد حالت رقابتی برای ما نیز معقول است تا ما نیز از حالت تک سورس خارج شویم.

بهشتی در پاسخ به این سوال که چنانچه شرایط تحریم دشوارتر شده و تامین را با چالش مواجه کند ایرالکو چه تدابیری اندیشیده اظهار داشت: ایرالکو پیش بینی های لازم را برای شرایط سخت تر تحریم داشته و علاوه بر قرارداد با یک شرکت هندی، با چند شرکت چینی، استرالیایی و ویتنامی نیز در حال مذاکره هستیم که امیدواریم نهایی گردد.

وی ادامه داد: اگر شرکتی مدعی است که می تواند با قیمت و شرایط رقابتی آلومینا تامین نماید حاضر به مذاکره با آنان هستیم هرچند که تا الان نتوانسته اند قیمت های معقول و حتی ضمانت های لازم را ارائه نمایند و علیرغم انعقاد چند مورد قرارداد با تامین کنندگان داخلی اما هیچ یک تاکنون قادر به تامین پودر برای ایرالکو نبودند. 

معاون بازرگانی ایرالکو خاطرنشان کرد: البته این امکان را برای تامین کنندگان داخلی به وجود آوردیم تا تمام تلاش خود را داشته باشند اما نتوانستند شرایط و قیمت های مورد نظر را فراهم نمایند. در واقع تامین کننده هندی تاکنون 4 پارت آلومینا به ما تحویل داده و توانسته اعتماد ما را جلب نماید درحالی که از سوی تامین کنندگان داخلی این اطمینان حاصل نشده است.

بهروز رحمتی عضو سابق هیات مدیره ایرالکو نیز در این باره گفت: بعد از تشدید تحریم های آمریکا علیه ایران، ایرالکو تمام گزینه ها و به ویژه گزینه های داخلی را برای تامین نیاز آلومینا بررسی کرد اما در برخی موارد شرکت های ایرانی پیش پرداخت های بالایی را مطالبه کرده و چون این مساله برای ایرالکو ریسک زیادی دارد لذا مورد قبول واقع نمی شد.

وی افزود: طبیعی است که شرکت آلومینیوم ایران نظیر سایر شرکت ها تمایل دارد که منابع تامین مواد خود را متنوع نماید و این تنوع در تامین از استراتژی های هر شرکتی است.

رحمتی با بیان اینکه ایرالکو در چند ماه اخیر هم نه از یک منبع بلکه از چندین منبع برای تامین پیگیری کرده است گفت: گزینه نخست ایرالکو برای خرید آلومینا، نالکو هندوستان به عنوان تولیدکننده اصلی منطقه بود اما با سخت تر شدن شرایط تحریم مجبور شدیم به سراغ سایر منابع واسطه ای نیز برویم. 

وی تصریح کرد: تاکنون بهترین قیمت را نالکو هندوستان به ما پیشنهاد داده و واسطه ها مسلما قیمت های بالاتری را اعلام می کنند اما در مجموع آلومینیوم ایران این آمادگی را دارد که امسال و سال های آینده با شرکت های توانمند در تامین آلومینا همکاری نماید.

عضو سابق هیات مدیره آلومینیوم ایران در خاتمه گفت: تا سال قبل که حدود 50 درصد نیاز ایرالکو از آلومینای جاجرم تامین می شد موضوع تامین  تا این میزان حاد نبود اما با روی کار آمدن واحد ذوب و تولید شمش جاجرم، تناژ کمتری به ایرالکو اختصاص یافت و طبیعتا بایستی در فضای بین المللی به دنبال منابع بیشتری می رفت.

احمد مجیدی مدیرعامل ایرالکو نیز ضمن تایید موضع گیری عضو سابق هیات مدیره و معاون بازرگانی شرکت گفت: ایرالکو به شرط قیمت معقول و شرایط منطقی از تامین کننده داخلی استقبال می کند و خرید از تامین کننده هندی به جهت قیمت های پایین تر است.

وی با اشاره به سود 600 میلیارد تومانی آلومینیوم ایران در سال گذشته پس از گذشت 8 سال گفت: دلیل این سود قابل توجه پس از چندین سال، کاهش 200 دلاری میانگین قیمت خرید مواد اولیه بود.

به اعتقاد نگارنده مطلب، هر شرکتی حق دارد که براساس استانداردهای موجود، با قیمت کمتر و شرایط کم ریسک تر و حتی تضامین بیشتر اقدام به تامین پودر آلومینا به عنوان یک ماده استراتژیک صنعت آلومینیوم از تامین کنندگان نماید اما مساله مهم اینجاست چنانچه طرف خارجی که تنها منبع تامین کننده نیز هست اعلام داشت که امکان ادامه همکاری با شرکت های ایرانی را ندارد تکلیف تولید و تامین آلومینوم صنایع پایین دستی چه می شود کما اینکه این تجربه تلخ در کشور در صنایع دیگر نظیر صنایع خودرویی و صنایع معدنی وجود دارد.

بارها شنیده شده شرکت های خارجی به بهانه تحریم و دلایل واهی یک طرفه تعهد متقابل خود را زیر پا گذاشته و از ادامه همکاری سر باز زده اند. 

در صنعت آلومینیوم تامین به موقع پودر آلومینا مهم ترین مساله بوده و در صورت عدم تامین آن، خسارات پر هزینه ای به خطوط تولید وارد می گردد. از این رو تولیدکنندگان با رعایت تنوع در خرید از تامین کنندگان می توانند ریسک این مساله را تا حد زیادی کاهش دهند.