معدن در کمین یک شهر

به گزارش می متالز، در واکنش به این اتفاق، مقامات محلی و شرکت دولتی که بهره‌برداری از ذخایر این منطقه را بر عهده دارد، قصد دارند با پروژه‌ای این شهر کوچک را به منطقه‌ای در ۳ کیلومتری شرق آن منتقل کنند. این پروژه بیش از یک‌میلیارد دلار هزینه داشته است.

انتقال شهری که ادامه یک معدن است

«لوسووارا-کِرونووارا-آکتیبلاگ» یا به اختصار (اِل‌کِی‌ای‌بی) شرکت دولتی معدنکار سوئدی است. این شرکت در چند سال گذشته، روزگار خوشی را به دلیل تولید و سوددهی استخراج سنگ آهن کشور پشت سر گذاشته است. سود آن از ۵۱۲.۹ میلیون دلار در سال ۲۰۱۷ میلادی (۱۳۹۶ خورشیدی) به ۵۶۳.۲ میلیون دلار در سال گذشته میلادی رسید و رقم تولید سنگ آهن آن از ۲۵.۷ میلیون تن در سال ۲۰۱۴ میلادی (۱۳۹۳ خورشیدی) به ۲۶.۹میلیون تن در سال ۲۰۱۸ میلادی رشد کرد.
این روزها اما اِل‌کِی‌ای‌بی با یک چالش روبه‌روست؛ بیشتر کانی فرآوری شده در این شرکت از معدنی استخراج می‌شود که زیر شهر کوچک کِرونا قرار دارد. کرونا در ۱۰۰ مایلی (حدود ۱۶۰ کیلومتری) شمال مدار شمالگان و در منطقه‌ای قرار گرفته که یکی از بزرگ‌ترین و خالص‌ترین ذخایر سنگ آهن را در خود جای داده است. همچنین معدن کرونا، بزرگ‌ترین و مدرن‌ترین معدن زیرزمینی سنگ آهن جهان به شمار می‌آید. حدود نیم قرن گذشته، پروژه‌های منتهی شده به استخراج و فرآوری ۱.۸ میلیارد تن کانی سنگ آهن، منجر به توسعه اقتصادی چشمگیر در این منطقه شده اما این توسعه حالا بقای شهر را تهدید می‌کند؛ کِرونا امروز در خطر فرو رفتن در شکاف‌هایی قرار دارد که معدنکاری در زمین منطقه به وجود آورده و راهکار اِل‌کِی‌ای‌بی برای رویارویی با این چالش، جابه‌جا کردن شهر است.
این شرکت می‌گوید باید کِرونا ۳ کیلومتر به شرق برود و برای این کار ساختمان‌های جدیدی خواهد ساخت تا یک شهر مدرن و جدید برای ساکنان آن ایجاد کند. اجزای ساختمان‌هایی که اهمیت تاریخی ویژه‌ای دارند را نیز جداسازی و در منطقه جدید مونتاژ می‌کند. این پروژه بیش از یک میلیارد دلار هزینه خواهد داشت. با این حال هنوز ابهام‌هایی وجود دارد. برای نمونه اینکه آیا شهر جدید حال و هوای کرونای کنونی را خواهد داشت؟

معدن، عامل شکل‌گیری شهر کرونا

تاریخچه این شهر کوچک و معدن کرونا ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند. آغاز این ارتباط به دهه ۱۸۹۰ میلادی (۱۲۶۹ خورشیدی) برمی‌گردد؛ زمانی که ۷ خانه برای اسکان کارگرانی ساخته شد که در آن سال‌ها ذخایر کرونا را استخراج می‌کردند. تا پایان سال گذشته میلادی در دی ۱۳۹۷ خورشیدی حدود ۱۰ درصد جمعیت این شهر در استخدام شرکت ال‌کی‌ای‌بی بودند و مردم محلی ساکن در این منطقه همواره پشتوانه‌ای برای تامین نیروی کار مورد نیاز در معدن به شمار می‌آمدند. در همین حال جمعیت ساکن در کرونا از ۳ هزار و ۴۸۲ نفر در سال ۲۰۰۴ میلادی (۱۳۸۳ خورشیدی) به ۴ هزار و ۶۲۴ نفر در سال ۲۰۱۸ میلادی (۱۳۹۷ خورشیدی) رشد کرده بود.
خبر مربوط به ایده جابه‌جایی شهر برای نخستین بار در سال ۲۰۰۴ میلادی (۱۳۸۳ خورشیدی) اعلام شد و رابطه اشاره شده بین شهر و معدن باعث شد مقامات کشوری از همکاری و پشتیبانی معدنکاران و مقامات محلی در این اقدام برخوردار شوند یا دست کم اهمیت جابه‌جایی ساکنان را درک کنند. پژوهشی که شرکت رسانه‌ای «سیفو کانتار» در سوئد انجام داد و در سال گذشته به پایان رساند، نشان می‌دهد ۸۰ درصد ساکنان شهر از این جابه‌جایی حمایت می‌کنند. با این حال این جابه‌جایی در میان افکار عمومی کرونا به هیجان‌زدگی شماری و البته ناراحتی شماری دیگر انجامیده است. برخی از اینکه مجبورند منطقه‌ای را که سال‌ها در آن زندگی می‌کرده‌اند ترک کنند، احساس خوبی ندارند.
در همین حال فردریک بیوکِنوال، سخنگوی ال‌کی‌ای‌بی، همزیستی معدن و شهر را پدیده‌ای شایسته توجه می‌داند و در این باره می‌گوید: آنچه به توسعه شهرهایی مانند کرونا و مالمبِرگِت در سوئد انجامید، معدنکاری بود و این گونه شهرها تا ۱۰۰ سال آینده به استخراج سنگ آهن و مس متکی هستند.
از آنجا که زندگی جامعه محلی در کرونا به این معدن گره خورده، هر گونه اختلال در کار معدن بر کیفیت زندگی آنها تاثیرگذار است. بیوکِنوال در این باره می‌گوید: ال‌کی‌ای‌بی در سال گذشته میلادی ۲۶.۹ میلیون تن سنگ آهن تولید کرد و این رقم در مقایسه با تولید آن در سال ۲۰۱۷ میلادی کاهشی بود. شرکت در این سال ۲۷.۲ میلیون تن سنگ آهن تولید کرده بود. این روند کاهشی در صورت استمرار می‌تواند برای شهری که به درآمدهای معدن متکی است، نگران‌کننده باشد و همچنین باعث شود اعتباری که شرکت در ۱۳۰ سال گذشته نزد مشتریانش پیدا کرده، خدشه‌دار شود.

پایان کار تا ۱۶ سال دیگر

قرار است جابه‌جایی شهر تا سال ۲۰۳۵ میلادی (۱۴۱۴ خورشیدی) به پایان برسد و تا آن سال علاوه بر اینکه باید ساختمان‌های محل زندگی ساکنان ساخته شده باشد، ساختمان‌هایی مانند خانه «یالمار لاندبوم» هم به محل جدید برده می‌شود. لاندبوم، زمین‌شناس و شیمیدان سوئدی، نخستین مدیرعامل ال‌کی‌ای‌بی بود. او را به عنوان بنیان‌گذار شهر کرونا نیز می‌شناسند.
 لاندبوم در سال ۱۹۲۶ میلادی (۱۳۰۵ خورشیدی) فوت کرد و خانه او موزه شد. دیگر جابه‌جایی جالب توجه در شهر، مربوط به جداسازی اجزا و سرهم‌بندی و ساخت دوباره کلیسای گوتیک کرونا می‌شود؛ سازه‌ای که تمام آن از چوب است و قرار شده در سال ۲۰۲۶ میلادی (۱۴۰۵ خورشیدی) جابه‌جا شود.