به گزارش می متالز، معمای عجیب بوی بد تهران از دی ماه سال گذشته کلید خورده بود، زمانی که بوی تند و بدی در مناطق مختلف تهران استشمام شد؛ از همان روزها گمانه زنیهای در رابطه با منشاء بوی نا مطبوع شروع شد اما در نهایت مشخص نشد که منشاء بو از کجاست و بعد از چند روز پرونده بوی بد تهران مختومه اعلام شد تا اینکه در ماه گذشته این بود چندین بار در برخی از مناطق استشمام شد و باز هم گمانه زنیها در رابطه با بوی نا مطبوع ادامه پیدا کرد اما منشاء بو مشخص نشد و مسوولان از حل این معما عاجز ماندند.
حالا اما شهرداری تهران در گزارشی به جزئیات یافتههای خود درباره بوی نا مطبوع پایتخت پرداخته است. از نگاه کارشناسان شهرداری، منشاء بوی بد مربوط به متصاعد شدن گازهای گوگردی است که احتمال میرود منشاء اصلی آن در منطقه شاد آباد قرار داشته باشد. این گزارش جزییات زیادی دارد که نشان میدهد هنوز به طور دقیق نمیتوان درباره منشاء بوی بد گوگرد در تهران اظهار نظر قطعی کرد.
در گزارش شهرداری آمده است: چهارشنبه ۱۲ دی ۱۳۹۷ حدود ساعت ۱۵ بوی نامطبوعی در بخشهایی از شهر تهران همچون زعفرانیه، میدان آرژانتین، میدان فاطمی، خیابان ظفر، عبدل آباد، خیابان بهشتی، میدان گمرک، نارمک، خیابان فلسطین، میدان هفت تیر و سیدخندان، میرزای شیرازی، چهارراه ولیعصر، سهروردی، آزادی، میدان ولیعصر، بلوار کشاورز و شیخ فضلالله نوری استشمام شد که تا پایان شب ادامه داشته و توسط بسیاری از شهروندان به سامانه ۱۳۷و سازمان آتش نشانی تحت عناوین مختلف مانند بوی لاشه حیوانات مرده، بوی سوزاندن زباله، بوی فاضلاب و…اطلاع رسانی شد. بررسی اطلاعات هواشناسی از ایستگاههای مختلف از جمله جهت وزش باد، سرعت باد و دمای هوا در ساعات مورد نظر به منظور استفاده در تحلیل رفتار عوامل تولیدکننده بو و انتشار در سطح شهر مورد استفاده قرار گرفت.
بر اساس اطلاعات به دست آمده از سایت هواشناسی در روز چهارشنبه از ساعت ۱۵ تا ساعت ۱۸ جهت باد در اکثر ایستگاههای سنجش شده جنوبی و یا جنوب شرقی بود. با بررسیهای کارشناسی انجام شده در خصوص رفتار انتشار بو و زمان آن، ارتباط با اینورژن و افزایش آلایندههای هوا، سرعت و جهت وزش باد و افزایش رطوبت در هوای محیط وجود دارد.
اداره کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران با همکاری بخشهای ذیربط در شهرداری شامل شرکت کنترل کیفیت هوا، سازمان مدیریت بحران، سازمان آتش نشانی، سامانه بازرسی و ۱۳۷ به منظور شناسایی منبع انتشار بو و نوع آلایندههای منتشره که منجر به این بوی نامطبوع شدهاند، با سایر دستگاهها با محوریت استانداری تهران و نیز سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان هواشناسی،سازمان زمین شناسی، وزارت نیرو جلسات و همکاریهای مختلفی داشته است.
یافتههای این بررسی حاکی از این است که به احتمال زیاد علت این پدیده ترکیبات حاوی گوگرد بوده است و به واسطه افزایش ناگهانی در غلظت ۲SO و تعداد ذرات معلق هوا شاید بتوان گفت که انتشار (عمدی/سهوی) ترکیبات حاوی گوگرد در یک منطقه شهر تهران علت اصلی آن باشد و با توجه به اینکه براساس دادههای کیفیت هوای شهر تهران بیشترین میزان افزایش در غلظت ۲SO در حوالی ایستگاه شاد آباد (جنوب غربی تهران) و مناطق شهری ۱۹ و ۱۶ بوده است. لذا احتمالاً این مناطق یا نواحی بالادست آنها در جهت وزش باد کانون این پدیده بوده باشند.
مقایسه مسیر باد و ثبت گزارشات مردمی، نشان میدهد که طی روزهای وقوع رخداد، انتشار بو روند مشخص و ثابتی نداشته است.
ثبت گزارشات نشان میدهد که منبع انتشار آلاینده نمیتواند به تنهایی یک منبع کانونی(نقطهای) باشد، قطعاً دلایل متعددی در انتشار این بو موثر هستند که در سطح شهر تهران نیز حضور دارند.
در واقع احتمال میرود منبع متحرک و یا به صورت شبکهای در سطح شهر باشد. از آنجایی که امکان ترکیب آلایندههای هوا در مجاورت رطوبت و ایجاد آلایندههای ثانویه نیز وجود دارد، لذا میتوان اظهار کرد گازهای آلاینده که به تنهایی عامل ایجاد بو نیستند، در مجاورت رطوبت، با یکدیگر ترکیب شده و منجر به انتشار بوی نا مطبوع میشوند، اما تا اندازه گیری دقیق و مستمر در خصوص ترکیبات گازی و آلایندههای ثانویه، قطعیت هیچ یک از منابع مشخص نیست.
۱. موقعیت مکانی برخی نقاط گزارش شده مردمی طی تماس با سازمان پیشگیری و مدیریت بحران و سامانه ۱۳۷ با انشعابات شبکه فاضلاب شهری مجاورت و مطابقت دارد.
۲. صنایع مستقر در جنوب تهران نیز در انتشار آلایندهها و بوی نا مطبوع تهران نیز تاثیر گذار هستند. طی روزهای اخیر (۱۶ آذر تاکنون) کارخانههای سیمان جنوب تهران و پالایشگاه شهرری از سوخت مازوت و نیروگاه باقرشهر نیز از گازوئیل استفاده کردهاند که استفاده از این سوختها علاوه بر افزایش ذرات معلق در هوای محیط، گازهای دی اکسید گوگرد را نیز به محیط انتشار میدهند.
با توجه به جنوبی بودن باد در روز دوشنبه یازدهم آذر ماه ۱۳۹۸ احتمال انتقال بوی نامطبوع از جنوب تهران و محور آزادراه خلیج فارس (حوالی فرودگاه) با توجه به شناسایی عوامل متعدد مولد بو در این محور وجود دارد.
۴. با توجه به اظهارات نماینده سازمان زمین شناسی کشور، ایجاد بوی نامطبوع به دلیل جابجایی گسلها مردود است و اصولاً این نوع گازها واجد بو نمیباشند.
۵. در سناریوی محل دفن زباله آرادکوه که یک منبع سطحی است در صورتی که گازهای ترکیبات سولفور و یا H۲S موجب انتشار بو باشند، امکان انتشار وجود دارد. وضعیت ثبت سامانه ۱۳۷ و پیامهای ثبت شده، نشان میدهد در برخی از روزها علیرغم انتشار بو و ثبت آن در سایر مناطق، در مناطق ۱۸، ۲۱ و ۱۹ گزارشی ثبت نشده است.
همچنین با توجه به رفتار انتشار بو در سطح شهر تهران طی روز ۱۱ آذر الی ۲۶ آذر سال جاری، چنانچه منبع نقطهای باشد با افزایش فاصله و دور شدن از منبع قطعاً بو فروکش خواهد کرد. در صورتی که در روزهای مختلف میزان شکایت مردمی و زمان تماسها بعضاً در مناطق شمالی از جمله منطقه ۲ بیشتر از جنوبی بوده است.
ضمن اینکه آراد کوه با تهران ۳۵ کیلومتر فاصله دارد و سرعت و جهت وزش باد به نحوی است که انتشار آلایندهها در مناطق جنوبی با شدت و حدت بیشتری از مناطق شمالی باشد، اما در گزارشات مردمی و طبق بازرسی از سطح شهر، میزان انتشار در مناطق مرکزی کمتر از جنوبی نیست. البته این موضوع نیاز به اندازه گیری دقیق از نوع و غلظت گاز دارد. بو را میتوان ترکیبی از مواد شیمیایی و گازها دانست.
البته زمانی که بوسنجی برای اندازه گیری «بو» استفاده میکنیم، هدف تعیین کمیت غلظت بو است OU (واحد بو در هر مترمکعب) است و نه تعیین پارامترهای مختلف در ترکیبات شیمیایی که بو را به وجود آوردهاند. سنجش آلودگی بو، دانش نسبتاً جدیدی است استاندارد اروپایی EN۱۳۷۲۵ برای اندازهگیری بو اولین بار در سال ۲۰۳۳ تصویب شد و استانداردهای لازم در این خصوص در بسیاری از کشورها در حال تصویب است. برای تعیین نوع پارامترهای تشکیلدهنده بو دو روش وجود دارد که یکی استفاده از افراد برای ارزیابی کمی و ثبت مشاهدات آنها پس از آموزش و دیگری استفاده از سنسورهای گازهای محیطی و اندازه گیری آنها است.
در کشور ما هنوز استاندارد ملی در این زمینه تدوین نشده است و مرکز هوا و تغییر اقلیم سازمان محیطزیست در زمینه تدوین این استاندارد موضوع را در دستور کار دارد.
در مورد سهم انتشار آلایندهها در مناطقی که اثر تجمعی آلودگی وجود دارد، استفاده از اطلاعات هواشناسی و مدل سازی پراکندگی جوی است تا این امکان فراهم شود تا میزان انتشار بو از منابعی که محیط اطراف را متاثر میکنند، مشخص شود. استفاده از مدل سازی پراکندگی جوی که بر اساس مدلهای AERMOD و CALPUFF توسط آژانس حفاظت محیط زیست EPA تعیین شده و یا استانداردهای بین المللی بو مانند استاندارد EN۱۳۷۲۵ اروپا و ASTM آمریکا.
۱- با امعان نظربه اهمیت موضوع و تکرار وقوع انتشار بو در پایتخت، به رغم تشکیل کارگروهی برای بررسی موضوع و پیگیری از دستگاههای ذی ربط با مسوولیت استانداری تهران، اداره کل محیط زیست شهرداری تهران کارگروهی را با محوریت متخصصین دانشگاهی و تعدادی از دستگاههای مسئول برای بررسی فنی موضوع تشکیل داده است.
۲- به موازات آن، تشکیل کارگروههای کاری در شهرداریهای مناطق ۲۲گانه در ادارات محیط زیست برای رصد و مانیتورینگ بو.
۳. علی رغم اندازه گیریهایی که سازمان حفاظت محیط زیست با دستگاه پرتابل انجام داده است، امکان شناسایی گازهای مولد بو فراهم نشده است. لذا میتوان بهره گیری از دستگاههای سنجش گازهای محیطی با دقت بالا و استفاده از روشهای آزمایشگاهی با استفاده از دستگاه GCMASS توامان در دست اقدام است که از طریق سازمان مدیریت بحران و شرکت کنترل کیفیت هوا و آزمایشگاههای محیط زیست دستیابی به این زیرساخت امکانپذیر خواهد شد و اداره کل محیط زیست شهرداری همکاری و پیگیری تا حصول نتیجه را در اولویت کاری قرار داده است.
۴. آماده سازی آزمایشگاههای معتمد محیط زیست تهران در نمونه برداری و پایش همزمان.
۵. همکاری با اداره کل محیط زیست استان تهران برای پایش زیست محیطی صنایع، جلوگیری از فعالیت واحدهای آلاینده در شهرستانهای جنوبی استان تهران و زباله سوزیهای غیرمجاز.
یافتههای شهرداری تهران نشان میدهد همچنان پیدا کردن منشا اصلی و مشخص بوی بد در تهران، در حال اجراست و به طور قطع و یقین نمیتوان درباره آن اظهار نظر کرد. در این میان، برخی شایعات حاکی از آن است که با تغییر مسیر حرکت طبقات زمین، احتمال نشت گازهای گوگردی در تهران وجود دارد.
شایعاتی که بارها از سوی چهرههای علمی رد شده است و آنها درباره حرکت طبقات زمین در تهران، نشانههای اثبات کنندهای را نیافتهاند. با همه این احتمالات، بعید نیست باز هم بوی بد در تهران، باعث مشکلاتی برای اهالی این کلان شهر شود.