واردات گندله آخرین گزینه ماست

علی گلشن درباره برنامه فولاد هرمزگان برای واردات گندله و موضوع حمل‌ونقل گندله تولیدی در داخل اظهار کرد: در این باره باید بگویم ما در کشور مشکل کمبود گندله را نداریم بلکه مهم‌ترین مشکلی که در این زمینه به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مواد اولیه تولید فولاد روش‌های حمل آن است.

وی گفت: متأسفانه زیرساخت‌های کشور به‌ویژه زیرساخت‌های حمل‌ونقل متناسب با صنعت کشور رشد نکرده است. در حال حاضر ما در زمینهٔ حمل گندله از معادن گل گهر، چادرملو و یا زرند به فولاد هرمزگان با مشکل مواجه هستیم. البته تا به این لحظه به دنبال انجام واردات نبوده‌ایم. سال گذشته واردات را قطع کردیم زیرا قیمت گندله وارداتی نسبت به گندله داخلی گران‌تر است. این بدان معنا است که استفاده از گندله وارداتی هزینه تمام‌ شده را افزایش می‌دهد.

گلشن ادامه داد: در حال حاضر قیمت گندله وارداتی ۱۲۰ دلار به بالا است، این در حالی است که گندله داخلی را با هزینه حمل، کمتر از ۱۰۰ دلار خریداری می‌کنیم. در نتیجه در نگاه اول واردات به صرفه نبوده و قیمت تمام شده را افزایش می‌دهد، اما در نگاه دوم این موضوع در بحث خروج ارز از کشور موثر خواهد بود.

وی افزود: در این باره ما تعهدی به تولیدکنندگان داخلی داریم و آن این است تا جایی که می‌توانیم از آنها حمایت کرده و آنها بتوانند خود را توسعه داده و از خروج ارز از کشور جلوگیری کنند.

به گفته گلشن، خروج ارز از کشور به معنای ایجاد اشتغال در کشورهای دیگر است.

معاون خرید فولاد هرمزگان بیان کرد: البته اگر موضوع تامین گندله به ما آسیب زده و ساختار تولید در فولاد هرمزگان را نشانه بگیرد ما مجبور هستیم برای تامین این نیاز به واردات روی آوریم. از نگاه ما واردات گندله آخرین راهکار است.

به گفته وی، یکسال است که فولاد هرمزگان 1 گرم گندله هم وارد نکرده است.

وی با بیان اینکه در حال حاضر مشکل اصلی بحث حمل‌ونقل است، اظهار کرد: این مشکل تنها برای فولاد هرمزگان نیست بلکه تمامی صنایع با مشکل حمل ونقل مواجه هستند. باید زیرساخت‌های کشور آماده شود.

گلشن با اشاره به پروژه گندله‌سازی مادکوش، تصریح کرد: زمانی که گندله‌سازی مادکوش راه‌اندازی شود، بی‌تردید مشکلات ما در زمینه گندله حل خواهد شد اما مادکوش برای حمل کنسانتره با مشکل مواجه می‌شود. در صورتی‌ که این شرکت نتواند کنسانتره را حمل کند در ارائه گندله به فولاد هرمزگان با مشکل مواجه می‌شود.

به گفته گلشن، از سوی دیگر به دلیل مشکلاتی که در منطقه مرکزی کشور همچون منابع انرژی و آب، آلایندگی‌های وجود دارد، دولت تدبیر و امید به این نتیجه رسیده است که صنایع را به حاشیه خلیج فارس انتقال دهد.

وی با اشاره به افق 1404 و تولید 55 میلیون تن فولاد اضافه کرد: سهم زیادی از این رقم به فولادسازهایی تعلق دارد که در منطقه چابهار و حاشیه خلیج فارس فعالیت می‌کنند. این بدان معنا است که ظرفیت ما 3 یا 4 برابر خواهد شد. اما این سوال مطرح است که آیا زیرساخت‌ها متناسب با این رشد ایجاد شده‌اند و آیا تفکری پشت این رشد وجود دارد یا خیر؟ متاسفانه پاسخ به این سوال خیر است.

گلشن در پاسخ به این سوال که چه میزان ممکن است فولاد هرمزگان در سال جاری واردات گندله داشته باشد، افزود: بی‌تردید اگر با مشکل مواجه شویم به سوی واردات حرکت خواهیم کرد. البته اخیرا با مشکل مواجه شدیم و این احتمال افزایش پیدا کرده است. این خطر برای شرکت‌های معدنی وجود دارد که در صورت همکاری با ما، مجبور به واردات خواهیم شد و در این صورت هیچ تعهدی نسبت به واحدهای داخلی نخواهیم داشت.

وی ادامه داد: در کنار مشکلات موجود در حمل‌ونقل، بخشی از مشکلات به تامین‌کننده گندله بر می‌گردد که نظام مدیریتی درست و جامعی ندارد. به عنوان مثال یک روز سیلو خراب است و یک روز دیزل ندارند. حتی گاهی می‌گویند قیمت کنسانتره افزایش رفته در نتیجه بار نمی‌فرستند و گندله را دپو کرده و کنسانتره صادر می‌کنند. اگر این اتفاقات رخ دهد ما دیگر هیچ تعهدی نسبت به صنایع داخلی نخواهیم داشت و با توجه به مکان قرارگیری ما در کنار خلیج فارس به سمت واردات حرکت خواهیم کرد و محصول موردنیاز را از هند، عمان، دبی، بحرین، کره و آفریقای جنوبی وارد خواهیم کرد.

به گفته معاون خرید فولاد هرمزگان، تعهد گل‌گهر برای تامین گندله موردنیاز طبق قرارداد 1.5 میلیون تن است، اما مصرف ما 2.5 میلیون تن است.