افزایش تولید طلای زرشوران تا ۱.۷ برابر/ امکان افزایش ذخیره قطعی طلای زرشوران

مشروح گفت و گو خبرنگار پایگاه خبری «می متالز» با مرحوم «محمدرضا سیابانی» مدیرعامل شرکت گسترش معادن و صنایع معدنی طلای زرشوران را در ادامه می خوانید:

از چه زمانی فعالیت خود را در شرکت طلای زرشوران آغاز کردید؟

از اواخر اردیبهشت ۹۸ بود که به این شرکت وارد شدم.

وضعیت طلای زرشوران را از نظر تولید چگونه می بینید؟

میزان تولید امسال (سال ۹۸)  به لطف همکاران، ۱.۷برابر یا نزدیک به ۲ برابر شده است.

در این کارخانه، عمده اقلام مورد نیاز کدامند؟

بیشتر مواد مصرفی ما، در کنار تجهیزاتی که نیاز داریم، سیانور، کربن اکتیو، آمونیاک، نمک، آهک و غیره است.

آیا همه کالاهای یاد شده از داخل تامین می شود یا وارد می شود؟

سیانور ۹۸ درصد تولید داخل نداریم و مجبوریم به مناقصه بگذاریم و این موضوع هم به دلیل تحریم ها، معمولا مشکلات خود را دارد.

آقای مهندس! در خط تولید مشکل ندارید؟

نه. برای سال آینده ذخیره استراتژیک داریم. برای سال ۱۴۰۰ نیز حسب دستوری که آقای وزیر و آقای دکتر غریب پور دادند، مناقصه ای خواهیم داشت تا ذخیره مناسبی تامین کنیم.

میزان ذخیره طلای زرشوران در حال حاضر چقدر است و آیا ممکن است در  آینده افزایش یابد؟

این منطقه پهنه بزرگی است و با اکتشافات تکمیلی، امکان افزایش دارد. الان پروانه اکتشاف ۲۷.۵ میلیون تن کانسنگ را داریم. ذخیره قطعی ۱۱۰ تن طلای ۲۴ عیار است که استحصال می شود.

ظرفیت فاز خط نخست، ۱.۲ تن در سال است. فاز توسعه ای نیز توسط کمیته سرمایه گذاری ایمیدرو تصویب شده که سرمایه گذاری ارزی و ریالی آن به ترتیب ۳۷ میلیون یورو و ۹۷ میلیارد تومان است. البته مبلغ ریالی براساس اف اس سال ۹۶ است و ممکن است به ۳-۴ برابر افزایش یابد. زیرساخت ها هم که در حال انجام است.

چند نفر  در این مجتمع اشتغال به کار دارند؟

اشتغال مستقیم اعم از نیروی اداری، پشتیبانی و کارخانه، حدود ۴۵۰ نفر است. همچنین بیش از ۶۰۰ نفر با شرکت های پیمانکاری کار می کنند. در مجموع حدود ۱۱۰۰ نفر در این مجتمع به کار اشتغال دارند. اشتغال غیر مستقیم نیز قابل توجه است که شامل تامین کنندگان، نیروهای خدماتی و غیره از شهرستان های اطراف هستند.

پیمانکار خارجی هم دارید؟

در حال حاضر، پیمانکار خارجی نداریم. برای فاز توسعه، در سال ۹۶ یک پیمانکار از آفریقای جنوبی و مشارک ایرانی قرارداد منعقد کرد اما فعالیت خود را شروع نکرد. با مصوبه اخیر کمیته سرمایه گذاری ایمیدرو، قرار است با این شرکت مذاکره صورت گیرد و نمونه معرف ما را تست کنند و نتیجه آن را بدهند تا ببینیم توانایی انجام کار را دارند.

همه محصول تولیدی، در داخل مصرف می شود یا اینکه صادرات هم می شود؟

برنامه ای برای صادرات نداشته ایم و مجوزی هم نگرفته ایم. اکنون محصول در بانک کارگشا (بانک مرکزی) به امانت گذاشته می شود و در بورس عرضه می شود.

از نظر ماشین آلات و تکنولوژی، همچنان جوابگو هست یا نیاز به احیای تکنولوژی است؟

نمی توان گفت صد در صد پاسخگو است، برخی از تجهیزات مانند گلوله ها از سازندگان داخل تامین می شود.

چالش مهمی که شرکت شما مواجه است، چیست؟

سوال خیلی سختی است.  قبل از اینکه شرکت های معدنی تاسیس شوند، فرهنگ صنعتی بودن، فرهنگ معدنی بودن و در واقع دید صنعتی و معدنی در منطقه باید ایجاد شود. متاسفانه این موضوع در کل معادن ما صادق است. بزرگ ترین مشکل ما معارضان محلی است. شاید ابتدا می بایست تعیین تکلیف و سپس اکتشاف و کارخانه احداث می شد. شاید هم این امکان وجود نداشته است.

به هر حال، مهم ترین مشکل ما با روستاهای منطقه است. البته آنها هم حق دارند و زمین هایی داشته اند. البته ما هم طبق روال قانونی، شرایطی ایجاد کرده ایم که آنها بیایند دعاوی خود را مطرح کنند.

این روند، انتظاراتی ایجاد می کند که چون در ابتدای کار بوده و می بایست کار را پیش می بردند، با اشتغال های نامرتبط پوشش داده اند. این روند، سیستم را به چالش می کشد. به عنوان مثال، فرد تخصص کافی ندارد اما به ناچار از او استفاده می شود.

واحد شما، دوستدار محیط زیست است؟

بله. برای سد باطله جدید حدود ۵۰ میلیارد تومان قرارداد منعقد شده که از نظر مزیت، در میان معادن کشور نمونه خواهد بود. چرا که سد باطله موجود، همه نیاز ما را تامین نمی کرد. سد باطله جدید در راستای مدیریت سبز است.

گفت و گو از علیرضا جعفری نژاد

می متالز: محمدرضا سیابانی در تاریخ ۱۳ فروردین ۹۹ بر اثر بیماری COVID-19 (ویروس کرونا) در گذشت. پایگاه خبری «می متالز» این ضایعه را به خانواده معزز و جامعه معدنی کشور تسلیت می گوید.