دولت نگاه درونی بیشتری داشته باشد/ صنایع در دوران "کرونا"، مغفول مانده اند

به گزارش می متالز، آریا صادق نیت حقیقی درباره موانع سد راه این صنعت در جهش تولید گفت: یکی از این موانع وجود تحریم هاست که امکان بازگشایی ال سی، گرفتن ضمانت نامه و عدم شرکت در مناقصات بین المللی برای توسعه صادرات را از ما گرفته و سبب شده یک بازار مهم را در این شرایط که کشور به ارز و سودآوری نیاز دارد و در داخل کشور نیز رکود حاکم شده از دست بدهیم.

وی با بیان این مطلب در ادامه افزود: هزینه‌های داخلی برای تولید بسیار بالاست از جمله قیمت مواد اولیه و باعث می شود در عرصه رقابت با رقبای خارجی قافیه را ببازیم و بازار صادراتی مهم خود را از دست بدهیم. البته در این زمینه جلسه ای که روز گذشته با آقای مدرس خیابانی قائم مقام وزیر صمت در امور بازرگانی داشتیم، مقرر شد که برای صادرات محصولات پایین دستی و جلوگیری از خام فروشی، کسانی که توان صادراتی دارند در قبال در اختیار گذاشتن ارز حاصل از صادراتشان برای صنایع مادر، شمش آلومینیوم مورد نیاز به میزان صادراتشان  را به نرخ شمش صادراتی دریافت کنند که این امر بسیار اثرگذار است و موانع را برطرف می‌کند.

وی افزود: یکی از نیازهای مهم امروز در صنعت آلومینیوم، در اختیار قراردادن مواد اولیه به قیمت جهانی و صادراتی برای صنایع داخلی است که باعث رشد و توسعه تولید و صادرات در کشور می شود. مساله دیگر درباره عرضه مناسب شمش در داخل و تعدیل قیمت‌ها، تامین سرمایه در گردش بنگاه های اقتصادی و واحدهای تولیدی آلومینیوم است که شاید خارج از سیستم بانکی بتواند با فروش مدتدار مواد اولیه توسط شرکت مادر، این مشکل نیز رفع شود و کمک قابل توجهی به صنعت داخلی وصادراتی داشته باشد تا تامین سرمایه در گردش مورد نیاز صنایع بدون منابع ریالی و بانک مرکزی، در داخل مجموعه آلومینیوم با کمک خانواده رفع کند.

وی درباره اقتصاد پساکرونا در بخش صنایع معدنی گفت: امروزه همه جهان با شیوع ویروس کرونا درگیر هستند که حاصلش رکود برای کل اقتصاد جهان بوده است. اما باید دید که کرونا تا چه زمانی ادامه می یابد؟ چقدر از این صنایع می‌توانند در این شرایط دوام بیاورند و آیا مشاغلی هستند که بر اساس مدت زمانی که این ویروس به حیاتش ادامه می دهد، از بین خواهند رفت؟

حقیقی گفت: در پسا کرونا نیز رکود خواهیم داشت، چراکه صنایع باید مجددا احیا شوند؛ البته در شرایط فعلی اولویتهای بهداشتی و معیشتی در راس امور هستند و تا زمانی که اولویت به صنعت و ملزومات دیگر زندگی برسد و چرخه تولید و اشتغال را به حرکت درآورد زمان طولانیتری نسبت به شروع کرونا نیاز دارد.

وی گفت: در کنار بحث کرونا، تحریمها نیز ما آزار می دهد و نمیتوان چشم انداز روشنی را دید مگر اینکه دولت نگاه به درون بیشتری داشته باشد و صنایع را در ارتباطات بین المللی و کمکها کم نیاز کند، به این شکل که حمایت دولت نسبت به صنعت زیاد شود.

عضو هیات مدیره و دبیرکل سندیکای صنایع آلومینیوم ایران ادامه داد: در شرایط کرونا، صنعت مغفول مانده و صنایع خورد و ریز مورد توجه قرار گرفتند اما اصل صنعت که بیشترین صدمه را دیده و نقش مهمی در اقتصاد کشور دارد مورد حمایت قرارنگرفته است. چراکه اکنون با توجه به شرایط به وجود آمده در خصوص کاهش قیمت نفت و اثرات آن بر بودجه کشور، بزرگترین محرک اقتصاد ما صنعت است که بتوانیم ادامه حیات دهیم و ورشکسته نشویم.

وی افزود: اما متاسفانه دولت به بهانه کمبود بودجه صنعت را کنار گذاشته و به موارد خورد و کوچک رسیدگی میکند تا نیازهای مردم را مرتفع سازد. لازم است تا دو بخش مهم صنعت و اشتغال را به صورت کلان مدیریت کنیم تا در نهایت نیاز معیشتی مردم و جامعه کارگری که بخش عظیمی از آنها در صنعت فعال هستند، برطرف شود. اما متاسفانه صنایع مغفول مانده اند و حمایتی از آنها صورت نگرفته و دولت تنها اقدامی که انجام داده این است که با بی اثر کردن چک‌های برگشتی ورودی منابع مالی صنعتگر و تولیدکننده را دچار مخاطره کرده است، از طرف دیگر خروجی که در رسته مشاغل کوچک و خورد نبودند در لحظه و ساعت مالیات، بیمه و اقساط بانکی از آنها دریافت شده و تولید و صنعت را در فشار مضاعف قرار داده است. این موارد به طور قطع نیاز به بازنگری دارد چراکه برای تحقق جهش تولید در کشور، باید ابتدا ظرفیت موجود را حفظ کنیم و سپس توسعه و ایجاد جهش را در پیش گیریم.