سیمان، پشت درهای بسته/ چشم امید به تدابیر دولتی

به گزارش می متالز، برنامه امسال وزارت صنعت، معدن و تجارت برای صنعت سیمان، افزایش ۱۰ میلیون تنی تولید است. این افزایش تولید به ویژه در سال جهش تولید می‌تواند چشم‌انداز مطلوبی تلقی شود. با این حال در شرایطی که صنعت سیمان با مازاد عرضه ۴۰ میلیون تنی در بازار داخلی رو‌به‌رو است، این صنعت بیش از افزایش تولید به تسهیل صادرات نیاز دارد.  

صادرات سیمان روزگار خوشی را سپری نمی‌کند. چند سالی می‌شود که عراق، اصلی‌ترین مقصد صادراتی را به دلیل رقابت ناسالم تولیدکنندگان داخلی از دست دادیم و حالا با وجود مازاد عرضه و برنامه‌های وزارت صنعت، معدن و تجارت برای افزایش تولید، تولیدکنندگان امید به رایزنی‌های دیپلماتیک سیاستمداران برای گشایش مسیرهای صادراتی دارند.

شهریار گراوندی، مدیرعامل شرکت سیمان سامان غرب، در این باره توضیح داد: تا سال ۱۳۹۶ عراق جذاب‌ترین بازار صادراتی برای سیمان کشور بود اما در سال های اخیر به دلیل اتفاقاتی، این بازار را از دست دادیم. یکی از این اتفاقات رقابت ناسالم تولیدکنندگان داخلی کشور بر سر قیمت سیمان بود. برخی شرکت‌ها با قیمت‌های مختلف و با هر کیفیتی به بازار عراق سیمان، صادر می‌کردند.

او افزود: دلیل دیگر این بود که عراق شروع به احداث واحدهای سیمانی به ویژه در اقلیم کردستان عراق کرد. تولیدکننده‌های خصوصی در اقلیم کردستان و تولیدکننده‌های دولتی در عراق مرکزی، علیه ایران یکپارچه شدند و در دادگاه طرح دعوا کردند که ایرانی‌ها دامپینگ قیمت می‌کنند. در نهایت در پایان سال ۱۳۹۶ ورود سیمان ایران به عراق مرکزی، منتفی شد.

گراوندی اضافه کرد: واردات به اقلیم کردستان تا ابتدای سال گذشته ادامه داشت اما در سال گذشته اقلیم کردستان نیز زیر فشار دولت مرکزی عراق، واردات از ایران را با ضرب‌العجل چندروزه متوقف کرد، اتفاقی که صادرکنندگان ایرانی را در فشار سخت و پیش‌بینی نشده‌ای، قرار داد و آنها را متضرر کرد.

او همچنین گفت: پس از حمله داعش و خرابی‌های برآمده از آن، نیاز به سیمان در عراق بالا رفت با این حال باز هم عراق اجازه ورود سیمان ایران را نداد و تنها اجازه ورود کلینکر آن هم به صورت محدود را داد. کلینکر ارزش افزوده کمتری نسبت به سیمان دارد.

مدیرعامل شرکت سیمان سامان غرب در ادامه به پیش نیازهای این صنعت برای از سرگیری صادرات پرداخت و در این باره توضیح داد: صنعت سیمان کشور نیاز دارد که دولت برای صادرات ۴۰ میلیون تن سیمانی که مازاد بر مصرف داخلی وجود دارد، تسهیلاتی قائل شود. موانعی بر سر صادرات است که دولت می‌تواند در رفع آنها کمک‌کننده باشد. یکی از این موانع هزینه‌های بندری و حمل با کشتی است که در دو سال گذشته به شدت افزایش پیدا کرده و بیش از ۲.۵ برابر شده است.

گراوندی افزود: عراق همچنان می‌تواند بازار صادراتی مطلوبی برای سیمان ایران باشد، اما از سرگیری این اتفاق نیاز به مذاکرات دیپلماتیک دارد. علاوه بر عراق سوریه نیز می‌تواند مقصد صادراتی مطلوبی باشد اما تنها مسیر ارسال سیمان ایران به سوریه، ترانزیت از اقلیم کردستان عراق است و برای رسیدن به توافق در این زمینه نیز، نیاز به مذاکرات دیپلماتیک است.

او همچنین گفت: تولیدکنندگان سیمان همچنین خواستار آزادی عملی بیشتر در قیمت‌گذاری محصولات هستند. درست است که دولت بخشی از هزینه‌های تولیدکنندگان سیمان را با اختصاص یارانه پوشش می‌دهد  و در مقابل حق نظارت بر قیمت‌ها را برای خود قائل است، اما در بسیاری از هزینه‌ها هم نقشی ندارد. علاوه بر این با وجود ۴۰ میلیون تن مازاد تولید، نمی‌توان هراسی از آزاد کردن قیمت‌ها داشت.