ایران هر ساله حدود 18 هزار تن انواع فویل‌های آلومینیومی وارد می‌کند

به گزارش می متالز، در این میان، صنعت بسته‌ بندی را می‌توان مهم‌ترین صنعت مصرف‌کننده فویل‌های آلومینیومی دانست؛ چرا که بیشترین تناژ مصرفی فویل‌های آلومینیومی به این بخش اختصاص می‌یابد. در سال‌های گذشته، رشد این صنایع در داخل کشور سبب شده تا عرضه داخلی فویل‌های آلومینیومی پاسخگوی تقاضای داخل کشور نبوده و مقدار قابل توجهی از تقاضای کشور از محل واردات تأمین شود.

بنا به بررسی‌های به‌عمل آمده، مهم‌ترین صنایع مصرف‌کننده فویل آلومینیومی صنایع بسته‌بندی، صنایع الکتریکی و در نهایت صنعت ساختمان را می‌توان نام برد. در صنایع الکتریکی، عمده مصرف فویل به صورت لایه‌های محافظ در انواع سیم و کابل یا در ساخت الکترودهای باتری‌های مختلف و بوردهای الکتریکی است. با وجود اینکه بعد از صنایع بسته‌بندی که حدود 46 درصد فویل تولیدی جهان را مصرف می‌کند و در مقابل این رقم، حدود 32 درصد در کاربردهای الکتریکی به غیر از سیم و کابل (از جمله الکترودهای باتری‌ها و ساخت انواع بوردهای الکتریکی) به مصرف می‌رسد، اما درباره  ایران می‌توان گفت که عمده فویل آلومینیوم به مصرف صنعت بسته‌بندی و ساختمان برای تولید انواع پنل‌های کامپوزیتی آلومینیوم (مورد استفاده در نمای ساختمان‌ها) مصرف می‌شود.

در بین واحدهای فعال در حوزه صنعت بسته‌بندی در ایران، بخش اعظمی از ظرفیت‌های شکل گرفته محدود به تولید انواع ظروف آلومینیومی می‌شود. بنا به اطلاعات وزارت صنعت، معدن و تجارت، از بین 5 مصرف‌کننده بزرگ حوزه صنعت بسته‌بندی از فویل آلومینیومی در ایران، 4 واحد به تولید ظروف یکبار مصرف آلومینیومی مشغول هستند. در این میان یک واحد نیز انواع درب و سرپوش‌های مورد استفاده در صنایع غذایی را با فویل آلومینیومی تولید می‌کند. بنا به این اطلاعات، کل ظرفیت شکل گرفته از واحدهای مصرف‌کننده فویل آلومینیومی در صنعت بسته‌بندی در ایران، به حدود 31.4 هزار تن می رسد.

مصرف فویل‌های آلومینیومی در کابل‌ها، عمدتا محدود به انواع کابل‌های نوری، کابل‌های ولتاژ بالا، کواکسیال و مخابراتی می‌شود. همچنین در بین واحدهای فعال در حوزه تولید سیم و کابل، می‌توان به شرکت‌های کابل البرز، شهید قندی، سیمکات، صنایع سیم و کابل همدان و ایرتل اشاره کرد.

هر چند که بسیاری از تولیدکنندگان فویل در ایران خود به ساخت سایر محصولات از فویل نیز همچون ورق‌های کامپوزیتی می‌پردازند، ولی در بین واحدهای غیر مجتمع تولیدکننده‌های ورق‌های کامپوزیتی آلومینیومی، بنا به اطلاعات وزارت صنعت، معدن و تجارت، بزرگترین واحد دارای ظرفیتی در حدود 16.5 هزار تن در سال است. پس از آن، بزرگترین واحد مشابه، دارای ظرفیتی در حدود 6.7 هزار تن است که کمتر از نیمی از شرکت ابتدایی است.

رشد چنین صنایعی در داخل، سبب شده تا تولیدات فویل آلومینیومی در داخل، پاسخگوی تمامی نیاز کشور نبوده و هر ساله مقدار قابل توجهی از فویل‌های آلومینیومی به کشور وارد شود. نمودار 1، حجم واردات فویل‌های آلومینیومی به کشور را طی 10 سال گذشته نشان می‌دهد.

همان‌طور که در این نمودار مشاهده می شود، مقدار واردات فویل ایران طی 10 سال گذشته با افت و خیزهای قابل اغماضی همراه بوده است. بنا به داده‌های نشان داده شده در این نمودار، می‌توان گفت که حجم واردات متوسط انواع فویل‌های آلومینیومی ایران طی 10 سال گذشته، رقمی بیشتر از 18 هزار تن بوده است.