به گزارش می متالز، این شرکت تحت کنترل ریو تینتو و اپراتور این معدن در زمانی که توسعه زیر زمینی معدن در 2015 به تصویب رسید انتظار داشت هزینه آن 5.3 بیلیون دلار باشد. با وجود این، سال گذشته تورکوئیز هیل از ریسک های تثبیت شده ای خبر داد که ملازم با طرح پروژه اصلی بودند و افزود که اصلاحات این طرح می تواند هزینه پروژه را 1.9 بیلیون دلار افزایش دهد.
این شرکت معدنکاری مستقر در ونکوور همچنین در آن زمان از تآخیری حدوداً دو سال و نیمه در راه اندازی پروژه هشدار داد و گفت که تا نیمه سال 2020 نمی تواند تغییرات و هزینه های اضافی دقیق پروژه را شناسایی کند. اپراتور اویو تولغوی اکنون می گوید توسعه این معدن نیاز به هزینه اضافی ای بین 1.3 تا 1.8 بیلیون دلار، یا در حدود 1.5 بیلیون دلار، خواهد داشت. این شرکت گفت با وجود این این رقم ممکن است به علت هر گونه تأخیر بیشتر یا افزایش در هزینه های سرمایه ای ناشی از تأثیرات ویروس کووید 19 تغییر کند.
تورکوئیز در مورد تکمیل پروژه پیش بینی می کند که به سطح تولید رساندن آن ممکن است بین 21 تا 29 ماه یا حدوداً دو سال دیرتر از زمان قبلاً پیش بینی شده صورت بگیرد. مدیر عامل این شرکت، یو ال اف کوئلمن، گفت، "هنوز دقیق نمی توان اظهارنظر کرد و نسبتاً در طیف 21 تا 29 ماه که گفته ایم قرار می گیرد اما نسبت به پیش بینی های 2019، همین زمانی که در مورد تأخیر راه اندازی پروژه در حال حاضر اعلام کرده ایم درست تر به نظر می رسد.
" این معدن بزرگ در بیابان گُبی جنوبی مغولستان در 2001 کشف شد. ریو تینتو در 2012 کنترل آن را در دست گرفت و دولت مغولستان نیز یک سوم معدن را به خود اختصاص داد. انتظار می رود توسعه جاری معدن تولید آن را از 125 هزار تا 150 هزار تن در 2019 به 560 هزار تن مس در زمان اوج تولیدش در 2025 افزایش دهد. این بزرگترین معدن مس جدیدی خواهد بود که در طول چندین سال وارد خط تولید می شود.
اویو تولغوی 35203 تن مس و 26154 اونس طلا در سه ماهه نخست سال جاری تولید کرد که بر این اساس به راهنمای تولید 2020 خود دست خواهد یافت. یکی از سرمایه گذاران اصلی ریو تینتو، صندوق تأمینی آمریکایی پنت واتر کپیتال، در آوریل گفت که برای تغییر در مدیریت عملیات، به علت چیزی که آن را "ارزش گذاری بسیار پایین این معدن" اعلام کرد، فشار خواهد آورد.