به گزارش می متالز، طلا حتی از این هم نایابتر است و همین کمبود فلز زرد، یکی از اصلیترین دلایلی است که باعث گرانی آن در سراسر جهان شده، به طوری که در بسیاری مواقع در جایگاه پول واحد قرار میگیرد.
این در حالی است که پول را میتوان همواره چاپ کرد، اما با وجود تلاشهای بسیار کیمیاگران، امکان دوبارهسازی طلا وجود ندارد. تنها راه بهدست آوردن طلای بیشتر، حفر معادن و استخراج کانی بیشتر است، مگر اینکه به مدد فناوریهای نو طلا را بازیافت کرد. این در حالی است که علاوه بر مصارف زینتی، مقاومت طلا به زنگزدگی و توان بالای رسانایی برق، از آن فلزی ایدهآل برای مصارف الکتریکی ساخته است و توسعه تولید ابزار فناورانه همانند گوشیهای هوشمند نیز نیاز به حجم بیشتری از طلا را متصور میشود. در نتیجه دانشمندان به دنبال روشهای نوآورانه در دستیابی به طلایی هستند که پیشتر استفاده شده و قابلیت بازیابی دارد.
به نقل از تِککِرانچ با توجه به افزایش تعداد گوشیهایی که سالانه دور ریخته میشود، سازندگان آنها به دنبال بازیافت طلای موجود در گوشیها هستند. در همین حال دانشمندان انگلیسی میگویند به روشی دست یافتهاند که بدون آسیبرسانی به محیطزیست میتواند طلا را از گوشیهای موبایل بازیافت کند. آنها میگویند به دور انداختن گوشیهای تلفن همراه هوشمند مانند دور ریختن پول است. در همین راستا غول الکترونیک «دِل» در یک بلاگ اینترنتی نوشته: یک تن گوشی موبایل دورافتاده حدود ۳۰۰ گرم طلا دارد که ارزش آن به حدود ۱۲هزار دلار میرسد. جیسون لاو، پژوهشگر دانشگاه ادینبورو میگوید: حدود ۷درصد از طلایی را که در جهان مصرف میشود میتوان در دستگاههای برقی که دور انداخته شدهاند پیدا کرد. روش کنونی برای استخراج طلا خطرناک و زمانبر است. ابتدا باید قطعات فلزی را جدا و سپس آنها را در مواد سمی مانند سیانور حل کرد. با استخراج طلا سیانور سمی به رودخانهها ریخته میشود، اما دانشمندان دانشگاه ادینبورو به ماده ترکیبی شیمیایی حلالی دست یافتهاند که به صورت کارآمد و بدون آسیب، طلا را از دستگاه خارج میکند. لاو میافزاید: ما به ترکیبی سفیدرنگ که در یک حلال ارگانیک حل میشود، دست یافتهایم. این مخلوط را که از ترکیب مواد شیمیایی و فلز دو لایه حاصل میشود به فلز وارد میکنیم و با تکان شدید، طلای موجود در قطعه فلزی گوشی را جدا میکنیم. طلا با استفاده از مواد جدید که در آن از مواد شیمیایی سمی استفاده نشده، جدا میشود. همچنین قرار است ترکیبهای شیمیایی برای استخراج دیگر فلزات بهدست آید. دانشمندان به دنبال تولید صنعتی این ماده شیمیایی هستند.
علاوه بر انگلیسیها، پژوهشگران سوئدی نیز به دنبال بازیافت طلا هستند اما در فاضلاب. به نقل از رویترز، پژوهشگران در سال ۲۰۱۶ میلادی (۱۳۹۵ خورشیدی) در کارخانههای تصفیه آب سوئیس، حدود ۳ تن نقره و ۴۳ کیلوگرم طلا را در گلولای و لجنهای ته مانده فاضلاب پیدا کردند که ارزش کل آن حدود ۳/۱ میلیون دلار امریکا بود. مطالعات دولت نشان داده است که بیشتر این ذرههای ریز فلزات قیمتی، از شرکتهای ساعتسازی و صنایع شیمیایی و داروسازی خارج میشود و این شرکتها از این فلزات در تهیه محصولات یا به طور مستقیم در تولیداتشان استفاده میکنند. این ذرههای طلا یا نقره، خیلی ریز و به اندازه میکروگرم یا حتی نانوگرم هستند اما روی هم زیاد میشوند. پژوهشگران به دنبال یافتن راههایی هستند که ذرات فلزات قیمتی را که سر از چاههای فاضلاب درمیآورند، بازیافت و مصرف کنند اما تا کنون راهی که صرفه اقتصادی داشته باشد، پیدا نکردهاند. بیشتر ضایعات طلا در بخش غربی سوئیس و در ایالت ژورا پیدا شده که به نظر میآید از ساعتسازیهایی که محصولات خود را با این فلز گرانبها تزئین میکنند، بهدست میآید.
بازیافت فلزات، تنها به طلا محدود نمیشود بلکه براساس نمونهگیریهایی که گروه پژوهش دانشگاه بریتیشکلمبیا در سال گذشته میلادی انجام داده، امکان دستیابی به ۶۵ درصد از مس به کار رفته در ابزار الکتریکی اثبات شده است. این میزان بهطور چشمگیر بیشتر از مسی است که از کانی فرآوری شده بهدست میآید. این رقم درباره فلز روی ۴/۵درصد است.همچنین گزارش پژوهشی دیگری که موسسه انگلیسی «کِریاِیشِناین» منتشر کرده، نشان میدهد در سال ۲۰۲۵ میلادی (۱۴۰۴ خورشیدی) ۵ هزار و ۸۰۰ تن لیتیوم و ۲۲ هزار و ۵۰۰ تن کبالت از باتریهای بازیافتی به بازارهای جهانی راه خواهد یافت و بازیافت این فلزات در چین انجام خواهد شد.