به گزارش می متالز به نقل از روزنامه عطر یاس، “اراده ای که در سرپرست جدید سازمان صمت بر حل مساله هپکو وجود دارد در زمان وزیر پیشین صمت و در سازمان خصوصی سازی نبود. “
” بنده رسما مدیرعامل هلدینگ هپکو نیستم چراکه به دلیل مسائلی، نام بنده ثبت رسمی نشده است. “
” هپکو کارگران شریفی دارد که فقط دغدغه ی شغل دارند. “
” اگر کسانی میخواهند صدای هپکو را به گوش دنیا برسانند بدانند مشکلات هپکو باید در داخل شرکت حل شود نه در رسانه ها و مطبوعات داخلی و خارجی.”
اینها اظهارات ابوالفضل روغنی، مدیر غیررسمی هلدینگ هپکو است که به دلیل ارق همشهری بودن با اراکی ها، مسوولیت اجتماعی و حضور در ریاست کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی ایران، را پذیرفته است که تا بازگشت دوباره ی هپکو به رونق، مشکلات این واحد را پیگیری نماید و با اطمینان از توانمندی و اراده ی سرپرست وزارت صمت، حمایت مدیران ارشد استان و تیم مدیریتی منتخب در هپکو، افق روشنی را برای هپکو پیش بینی می کند.
پس از اولین نشست رسمی سرپرست وزارت صمت برای حل مساله هپکو را با مدیران ایمیدرو ، مصاحبه ای داشتیم با ابوالفضل روغنی گلپایگانی که در ادامه می آید.
حدود ۱۰ ماه از انتخاب بنده به عنوان مدیر هلدینگ هپکو و برگزاری جلسات متعدد برای پرونده این شرکت می گذرد و علی رغم آنکه به بنده قول حمایت دادند ولی هیچ اقدامی صورت نگرفت.
اکنون با توجه به امیدی که به وزیر جوان کابینه داریم و اراده و توانایی ایشان، به آینده ی هپکو امیدوار هستم؛ چراکه قبلاً در زمان رحمانی، ارادهای بر حل مساله هپکو نبود؛ چنین اراده ای در سازمان خصوصی سازی نبود؛ تا همراهی نباشد هپکو به یک پروژه ملی تبدیل نمی شود.
بنده مسوولیت و سمت رسمی در هپکو ندارم ولی به دلیل مسوولیت اجتماعی و اینکه ریاست کمیسیون صنایع اتاق ایران را عهده دار هستم و همچنین به دلیل همشهری بودن، مسائل و مشکلات هپکو را پیگیری و مدیریت خواهم کرد.
نه در حال حاضر و نه در آینده، مسوولیت و مدیریتی در هپکو ندارم ولی این را به جرات می گویم که هپکو میتواند به رونق برگردد؛ و تلاش ما برای ایجاد و حفظ آرامش در هپکو است.
در جلسهای که روز سهشنبه ششم خردادماه با حضور سرپرست وزارت صمت، مدیران ایمیدرو و مدیران هپکو برگزار شد، برای اولین بار سرپرست جدید وزارت صمت، موضوع پرونده هپکو را به طور جدی و در گامی متفاوت با سنوات گذشته مورد بحث و بررسی قرار داد؛ دستور و تاکید “مدرس خیابانی” سرپرست وزارتخانه برای تعیین تکلیف هپکو بود. چراکه بیش از ۵ ماه است که نه اقدام مالکیتی و نه مدیریتی برای هپکو صورت نگرفته است.
مدیر رسمی هلدینگ هپکو نیستم؛ چراکه نام بنده ثبت رسمی نشده است و به لحاظ قانونی مسوولیتی ندارم ولی در حد بضاعت و توان خود طبق آنچه که قول همکاری و پیگیری دادهام انجام میدهم.
در نشست مذکور با حضور سرپرست وزارت صمت و مدیران ایمیدرو، برنامهها و تراز مالیاتی شرکت به طور جدی مورد کنکاش و بررسی قرار گرفت و اطلاعاتی که مدنظر ایمیدرو است برای تصمیمگیری نهایی، شامل بدهی های مالیاتی، بانکی، تامین اجتماعی و روند مالی شرکت که می بایست باید به آنها بدهیم جمعآوری و به ایمیدرو ارائه شد. مواردی از پیگیری های برخی پروژه ها برای هپکو را نیز برای اطلاع وزیر و مدیران ایمیدرو گزارش کرده و مطرح کردیم؛ از جمله انعقاد تفاهمنامه با قرارگاه خاتم الانبیا، پیگیری و بستر سازی برای اجرای پروژه سازمان بنادر و کشتیرانی، سفارش گذاری ۲۵۰ دستگاه با سازمان راهداری کشور، قرارداد با وزارت دفاع و …
مساله ای که اکنون بسیار مطرح است بدهی سنگین حدود ۹۰۰ میلیون تومانی هپکو است که هر کسی بخواهد مسوولیت را در هپکو به عهده بگیرد با این میزان بدهی، تا زمانی که نتواند ضمانتنامه بانکی بگیرد هیچ اقدامی نمیتواند داشته باشد؛ از همین رو مقرر شد با تضمین یکصد میلیارد تومان برای فعالیتهای تولیدی و صرفاً تولیدی در شرکت هپکو، وامی گرفته شود که تزریق نقدینگی با ضمانت ایمیدرو است.
منابع ارزی هپکو نیز قرار شد در سال ۹۹ متناسب با سفارش گذاری که انجام شده از طریق ایمیدرو تامین شود.
حال مبانی فنی و ساختاری بین ایمیدرو و سازمان خصوصی سازی مطرح است که قرار شد کمیته ای فنی در ارتباط با این هدف، سه شنبه های هر هفته با حضور معاونت مالی اداری و امور مضامین ایمیدرو برگزار شود و تا زمان شکوفایی و رونق هپکو ادامه دار باشد.
بنده بارها در جلسات تأکید داشته ام که به دلیل مسوولیت رسمی که ندارم در جلسات نیز حضور نداشته باشم ولی مسوولان ملی نپذیرفتند و اصرار دارند بنده به عنوان مدیر غیررسمی هلدینگ همچنان پیگیر پرونده هپکو باشم. این درخواست را پذیرفته ام و تا زمان احیای هپکو و بازگشت به رونق، این مسوولیت را انجام می دهم.
تاکید می کنم باید در هپکو فقط کار و تولید مطرح باشد و مسائل سیاسی از هپکو خارج شود؛ چرا که اگر فضای شرکت سیاسی باشد هرگز امکان کارکردن نیست. تنها راه نجات این است که با ایجاد سینرژی، کار و تولید را به شرکت برگردانیم؛ اگر قرار باشد در مطبوعات و رسانه های داخلی و خارجی، مشکلات هپکو حل شود بنده امیدی به احیای هپکو ندارم.
اراده سرپرست وزارت صمت برای حفظ هپکو بسیار جدی است؛ چرا که تاکید خود دولت است و از مسوولان استانی نیز درخواست حمایت داریم.
موضوع سه جانبه گرایی میان دولت، کارفرما و کارگر باید در شرکت هپکو وجود داشته باشد؛ چراکه منافع گره خورده ای دارند.
درخواست بنده از همکاران هپکو این است که صبوری داشته باشند و عوامل تحریک را به مسوولان معرفی کنند و بگذارند در هپکو کار صورت گیرد؛ مدیران فعلی هپکو فقط ایثار کردند و به عنوان یک ارق ملی و مسوولیت اجتماعی آمده اند؛ اما اگر بنا باشد همکاری در هپکو نباشد عملاً کاری صورت نمی گیرد. هپکو کارگران شریفی دارد و برخی از آنها علی رغم اینکه وظیفه مدیران، تامین حقوق و معیشت است، فقط به اشتغال فکر میکنند؛ اما عده ای نیز اقداماتی غیرمنطقی انجام می دهند که اگر میخواهند صدای هپکو شنیده شود این را بدانند که صدای هپکو به همه دنیا رسیده است؛ پس اصلاً به مصلحت نظام و کشور نیست که اعتراضات خود را تکرار کنند و مسائل درون خانوادگی هپکو را به سوژه ی رسانه های مغرض مبدل سازند.
باید مسائل هپکو کمتر به مطبوعات و رسانهها کشیده شود؛ مشکلات درونی هپکو و مشکلاتی هم که در خصوص واگذاری در گذشته بوده را مراجع قضایی پیگیری میکنند و آن وظیفه ما و کارگر نیست. باید اجازه داد خود مسوولان این موضوعات را رسیدگی کنند.
باید فضای آرام را به شرکت بازگرداند تا هپکو در کوتاهترین زمان با تصمیمات صحیح ملی به ثبات شغلی برسد.