به گزارش می متالز، بازار مسکن یکی از بازارهای مهم هر اقتصاد است. این بازار یکی از عوامل مورد بررسی اقتصاددانان برای تشخیص وضع کشور است. بازار مسکن با بازارهای بسیاری در ارتباط است. یکی از این بازارها به محصولات فولادی مربوط میشود. میلگرد به عنوان مواد مصرفی بازار مسکن توسط این بخش تأمین میشود.
این رابطه سبب شده است که تغییر در هر یک از بخشها به بازار مسکن نیز وارد شود. تولیدکنندگان میلگرد یکی از بخشهای مربوط به این بازار است. این تولیدکنندگان شامل شرکتهای فولادی و ذوب آهن میشوند. یکی از بحثهای امروزه مسئله کاهش قیمت میلگرد است. تقاضا کنندگان این کالا خود یک عرضهکننده یا مصرفکننده نهایی در بخش مسکن هستند.
فولادیها برای ارتباط بهتر بین عوامل بازار سعی در حذف واسطهگری این محصول کردهاند. آنها در یک اقدام قطعی سعی در کاهش قیمت این محصول نمودهاند. هدف آنها از این اقدام حذف واسطهها و بهبود شرایط مصرفکنندگان نهایی بوده است. همانگونه که میدانیم واسطهگری عظیم نه تنها نفعی برای مصرفکنندگان ندارند بلکه تولیدکنندگان را نیز متضرر میکند.
بازار میلگرد از این واسطهها بی نصیب نبوده است. شرکتهای ذوب و خراسان از پیشگامان این اقدام برای حذف واسطهگری هستند، این اقدام در تاریخ خود بیسابقه بوده است.
شرکت ذوب آهن اصفهان در ۹ خرداد ماه با یک نامه به همه کارگذاریها و نهادهای نظارتی در بخش ساختمان قیمت پایه خود را اعلام کرد. این شرکت با بیان قیمت ۴۲۰ تومانی به صورت داوطلبانه نرخ میلگرد خود را کاهش داد.
یک ظن برای تولیدکنندگان این است که این اقدام باعث کاهش حاشیه سود میشود. اما طبق گفتههای کارشناسان حاشیه سود شرکتها در یک بازه منطقی حفظ خواهد شد. باید توجه کرد که حذف واسطهها و فروش مستقیم تولیدکنندگان به مصرفکننده نهایی علاوه بر ایجاد اعتماد بین عوامل بازار شفافیت آن را دوچندان خواهد کرد.
این شفافیت متقاضیان میلگرد را جذب شرکتهای با نرخ منطقی تر خواهد نمود. این روند کاهش قیمت تا زمانی ادامه میابد که تعادل در بازار میلگرد ایجاد شود. در نتیجه قیمت متعادل در بازار مانع دخالت واسطهها میشود. عرضه و تقاضای میلگرد در بازار بورس پس از تعیین قیمت تعادلی معاملات خود را انجام میدهند.
کاهش قیمت افزون بر اینکه مزایای بسیاری را برای مصرفکنندگان آن به دنبال دارد، منافعی را برای تولیدکنندگان نیز ایجاد خواهد کرد. افزون بر اینکه میزان تقاضای این بنگاهها افزایش می یابد، نقدینگی سرشاری را برای سرمایه گذاری به دنبال دارد. زیرا فروش بالای این محصول توجه سرمایهگذاران را به خود جلب خواهد کرد.
در کنار این اقدامها شرکتها برای افزایش تقاضا، رشتهای از مسائل این بازار را در چند ماه گذشته متأثر کرده است. یکی از عوامل مؤتر بر کلیه بازارها شیوع ویروس کروناست. این بیماری بسیاری از بازارها را در سطح جهانی با اختلال روبهرو کرد. این بیماری بر شرکتهای فولادی نیز بیتأثیر نبوده است.
محصولات فولادی به عنوان یک محصول صادراتی در ایران شناخته شده است. این صنعت با شیوع کرونا با محدودیت تقاضا مواجه شد. تا پایان فروردین ماه این صنعت در شرایط نابسامانی به سر میبرد. با بازگشایی مرزها و امکان صادرات، تقاضای سرشاری برای این محصولات در بازار مطرح شد.
در نتیجه باید توجه کرد محصولات فولادی در کنار افزایش تقاضای ناشی از کاهش قیمت از بازار جهانی نیز بی بهره نبوده است. لذا دو عامل داخلی و خارجی باعث افزایش تقاضای این صنعت شدند. باید توجه کرد در این صنعت تمامی تولیدکنندگان نقش تعیین کننده در بازار را ندارند.
شرکتهای رهبر همان بنگاههای بزرگی هستند که قیمتهای بازار را تحت تأثیر قرار میدهند. در نتیجه با مشارکت این شرکتها این تنظیم قیمت به خوبی انجام خواهد شد.
آنها باید توجه داشته باشند که بر اساس نظریه جان نش تنها راه رسیدن به نقطه تعادلی بهینه این است که همکاری است. در نتیجه با همکاری عوامل بازاری و تنظیم قیمت بمناسب برای مصرفکنندگان، منافع بسیاری کسب خواهند کرد. به امید این موفقیت.