به گزارش می متالز، پروژه خط لوله نفت «کیستون ایکس ال»، پروژهای منفور و ناخواستنی در آمریکای شمالی است، این پروژه یک نمایش غیرعادی از یک جنگ محیطی بسیار آشکار است.
احداث خط لوله نفت کیستون هماکنون در دست اجرا است و مجوزهای آن مجدداً توسط رئیسجمهور ترامپ اخذ شده است. اما آیا این پروژه در معرض خطر است؟
جو بایدنِ امیدوار به ریاستجمهوری، وعده داده است که در صورت پیروز شدن در انتخابات، پروژه احداث خط لوله کیستون ایکس ال را به طور کامل تعطیل کند و این را به عنوان بخشی از مبارزات سیاسی خود قرار داده است. از سوی دیگر، رئیسجمهور ترامپ گفته است که در صورت پیروزی، این پروژه را با تمام توان پیش خواهد برد. این اولین باری نیست که سرنوشت این خط لوله به سطوح بالایی حاکمیتی گره خورده است.
باراک اوباما، رئیسجمهور پیشین ایالات متحده، اعلام کرد که خط لوله «کیستون ایکس ال» منافع ملی ایالات متحده را تأمین نمیکند و این پروژه را در سال ۲۰۱۵ متوقف کرد. او همان موقع گفت که این پروژه نقشی بیش از حد در گفتمان سیاسی آمریکا پیدا کرده است.
جدای از مسائل سیاسی که در این زمینه وجود دارد، سوال این است که آیا واقعا مردم این آمادگی را دارند که از پروژهای که نفت ماسههای کانادا را به پالایشگاههای مکزیک میبرد، صرفنظر کنند؟ پالایشگاههایی که برای پالایش انواع نفت خام سنگین ساخته شدهاند. آیا آنها حاضر هستند که از این ظرفیتها چشمپوشی کنند؟ جایگزین این منابع نفتی برای پالایشگاههای ایالات متحده و شهروندان آن چیست؟
مبارزات عمومی بر سر این پروژه احتمالاً منعکسکننده احساسات واقعی نسبت به آن نیست. درحالیکه به طور مداوم به خط لوله شمال آمریکا هجوم برده و این موضوع در رسانهها برجسته میشود، اما واقعیت این است که شهروندان ایالات متحده رضایت ندارند که به خاطر کاهش خسارتهای ناشی از سوختهای فسیلی، فداکاری کنند. چرا که این موضوع، کاهش تقاضا برای سوختهای فسیلی را در پی دارد.
برای مثال فروش خودرو را در نظر بگیرید. تسلا به عنوان تولیدکننده خودروهای پاک، قهرمان مدافع انرژیهای سبز و امیدی برای کاهش همیشگی استفاده از سوختهای فسیلی به رسانهها انتقاد میکند، اما آنچه در رسانهها گفته میشود، با دادههای واقعی مغایرت دارد. دادهها نشان میدهد که مردم واقعا خودروهای شاسیبلند پرمصرف را دوست دارند.
سال ۲۰۱۹ برای این خودروها نقطه عطفی بود. نزدیک به ۵۰ درصد از کل فروش وسایل نقلیه جدید در آمریکا و چیزی حدود ۴۰ درصد در سراسر جهان به این خودروها اختصاص داشت که یک رکورد جهانی محسوب میشود، بنابراین آنچه که مردم با صدای بلند اعلام میکنند و رسانهها و وبلاگنویسان برجسته میکنند، با آنچه در واقعیت وجود دارد متفاوت است.
بله، گزینه جایگزین خط لوله کیستون میتواند نفت ونزوئلا و از سرگیری واردات نفت از این کشور که مانند نفت کانادا سنگین است، باشد. آیا انتقال نفت از طریق راهآهن راه حل خوبی است؟ نه، چرا که این ایده حتی کمتر از خط لوله محبوب و پذیرفته است. کیستون حتی بدون جایگزین، نقش مهمی در انتخابات ریاستجمهوری پیش روی ایالات متحده دارد.
آیا «جو بایدن» در صورت انتخاب شدن، واقعا ساخت خط لوله کیستون را متوقف میکند؟ احتمالا، اوباما این کار را انجام داد. خط لوله فعلی «کیستون ایکس ال» برای یک دهه است که روزانه ۶۰۰ هزار بشکه از نفت کانادا را به ایالات متحده انتقال میدهد. طرح توسعهای این پروژه ظرفیت انتقال نفت از طریق این خط لوله را به ۸۳۰ هزار بشکه در روز ارتقاء میدهد.
سونیا سوج، وزیر انرژی آلبرتا این هفته در پاسخ به وعدههای بایدن مبنی بر ابطال دستور ترامپ در مورد تثبیت وضعیت خط لوله کیستون گفت: در حالی که شنیدن این گزارش در کمپین بایدن ما را مأیوس کرده است، اما اطمینان داریم که «کیستون ایکس ال» به عنوان بخش مهم و اساسی در بهبود اقتصاد آمریکا بعد از پاندمی کرونا نقش دارد. وی افزود که بیشترین مطالعات در طول تاریخ آمریکا بر روی پروژه کیستون انجام شده، اما همواره مراقبت میشده تا مستقیماً وارد سیاستهای آمریکا نشود.
وی ادامه داد که ما بهجای حدس و گمان در مورد نتیجه انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده، وقت خود را صرف دیدار با متحدان خود در ایالات متحده میکنیم و در مورد نقش آلبرتا در حمایت از استقلال و امنیت انرژی آمریکای شمالی صحبت خواهیم کرد.
در حالی که واضح است که خط لوله «کیستون ایکس ال» در انتخابات نقش دارد، آیا واقعا داستان این خط لوله به پایان خواهد رسید؟ اگر بایدن انتخاب شود خوشحال به میان طرفداران خود بازخواهد گشت و آیا واگذاری پالایشگاههای نفتی ایالات متحده و آلبرتا نیاز ضروری پیروزی آنها در صنایع نفتی است؟ آیا او نیز مانند اوباما عمل میکند و این پروژه نامحبوب را کنار میگذارد؟ این ها مسائلی است که ما اکنون نمیدانیم.