صنایع پاییندستی آلومینیوم در ایران قادر به پاسخگویی به تمامی آلومینیوم عرضهشده نیستند و این موضوع را میتوان در بسیاری از عرضههای این فلز در بورس کالا مشاهده کرد. در حقیقت عواملی همچون کوچکی صنایع پاییندست، غیر فعال بودن بسیاری از آنها و نیز فعالنشدن طرحهای گذشته را میتوان در دلایل کمبود تقاضا برای محصولات آلومینیومی در بورس کالا ذکر کرد. در مقابل عرضه ۲۰۰۰ تنی محصولات آلومینیوم در بورس کالا از ۹ تا ۱۴ بهمن، تنها ۱۲۰ تن تقاضا وجود داشت و به همین میزان نیز معامله صورت گرفت. محصولات عرضهشده در بورس شمش اولیه آلومینیوم با عیارهای گوناگون و بیلت آلومینیومی بودند که در این میان تنها شمش اولیه آلومینیوم حدود ۱۲۰ تن معامله شد. لازم به ذکر است که برخلاف هفتههای گذشته، شمش آلیاژی آلومینیوم در بورس کالا عرضه نشد.
دو شرکت آلومینیوم ایران (ایرالکو) و آلومینیوم المهدی ـ هرمزال عرضهکنندگان محصول در بورس کالا بودند. شرکت ایرالکو ۱۰۰۰ تن محصول را در بورس عرضه کرد که در این میان، شمش اولیه آلومینیوم و بیلت آلومینیومی هر یک به میزان ۵۰۰ تن عرضه شدند. اما تنها شمش اولیه با عیار ۹۹.۸ درصد به میزان ۶۰ تن معامله شد. باید یادآور شد که نوع عرضه محصولات شرکت ایرالکو در بورس کالا بهصورت نقدی بود. دیگر شرکت عرضهکننده محصول آلومینیومی در بورس کالا، شرکت المهدی ـ هرمزال بود و نتایج بررسی ها حاکی از آن است که این شرکت نیز ۱۰۰۰ تن از محصولات خود را بهصورت شمش اولیه با عیار ۹۹.۷۵ عرضه کرد، اما در مقابل تنها با تقاضای ۶۰ تنی مواجه شد که به همین میزان نیز معامله صورت گرفت. جالب توجه است که شرکت آلومینیوم المهدی ـ هرمزال نیز عرضه خود را تنها بهصورت نقدی انجام داد.
همانطور که پیشتر نیز بیان شد، با توجه به نوع عرضه، تقاضا در مورد محصولات آلومینیوم بسیار اندک بود. چرا که تمامی عرضهها تنها بهصورت نقدی انجام شدند. نکته قابل توجه در مورد نوع عرضه این است که در هفتههای پیشین محصولاتی همچون شمش آلیاژی بهصورت نسیه در بورس کالا عرضه میشدند و اغلب این محصولات نیز به فروش میرفتند. ضمن اینکه نوع دیگر عرضه یعنی سلف نیز با استقبال قابل توجه خریداران مواجه میشد. علاوه بر این، نوع دیگر عرضه یعنی مچینگ نیز پیش از این نیز مورد استفاده قرار میگرفت که نتیجه آن انجام معامله بود.