به گزارش می متالز، نوسازی و بازسازی ناوگان فرسوده حملونقل عمومی که در سالهای اخیر ناتمام مانده و امکان اجرا شدن را از دست داده، درحالحاضر به یک الزام تبدیل شده است. اجرای این طرح نیازمند همکاری و مساعدت تمامی ارگانهای مربوطه، خودروسازان و حتی خریداران و متقاضیان است. گرچه به واسطه سهم بیشتر خودروهای باری، تمرکز بیشتری روی نوسازی ناوگان جادهای قرار دارد، اما باید در نظر داشت فرسودگی در بخش مسافری درونشهری نیز به یک معضل تبدیل شده و انگیزه مسافران برای استفاده از حملونقل عمومی را از بین برده، این در حالی است که باتوجه به افزایش آلودگی، اهمیت حملونقل عمومی بیشاز پیش نمایان شده و باید هر چه سریعتر مدلهای مطابق با استانداردهای روز را جایگزین این خودروها کرد. بهنظر میرسد این موضوع مورد توجه مسئولان نیز قرار گرفته تا آنجا که در دو جلسه برگزارشده ازسوی شهرداری و شورای شهر، به بررسی وضعیت این بخش پرداخته شده است.
شهردار تهران بر این باور است که باید برای نوسازی این ناوگان از ظرفیت خودروسازان داخلی بهره برد. در همین راستا شرکت ایرانخودرو آمادگی خود را برای تامین 1100 دستگاه اتوبوس و مینیبوس اعلام کرده، البته شورای شهر نیز خواستار استفاده از ظرفیت خودروسازان داخلی بهمنظور نوسازی ناوگان مسافری پایتخت شده است.
آمادگی ایرانخودرو برای تامین 1100 اتوبوس و مینیبوس
ایرانخودرو آمادگی خود را برای تامین 1100دستگاه اتوبوس و مینیبوس و برعهده گرفتن نوسازی بخشی از ناوگان مسافربری کشور اعلام کرده است. طی جلسهای که با حضور شهردار تهران و مدیران این خودروسازی با هدف تجهیز ناوگان حملونقل عمومی پایتخت انجام شد، خودروسازان اعلام آمادگی کردند تا پایان امسال ۸۰۰ اتوبوس و ۳۰۰ مینیبوس تحویل شهرداری تهران دهند. در این جلسه مدیران ایرانخودرو تاکید کردند تحقق این امر منوط به همراهی شهرداری تهران خواهد بود.
نیاز فوری پایتخت به 500دستگاه اتوبوس
در شرایطی که پیشتر صحبتهایی درخصوص تامین اتوبوسهای موردنیاز ناوگان اتوبوسرانی از طریق واردات مطرح شده بود، اما در این جلسه شهردار اعلام از تمایل این سازمان برای استفاده از ظرفیت خودروسازان داخلی خبر داد.
در این جلسه پیروز حناچی به بررسی وضعیت ناوگان اتوبوسرانی پرداخت و ضمن اعلام نیاز شهرداری به محصولات خودروسازان داخلی گفت: «هشت سال است که اتوبوس جدیدی وارد ناوگان حملونقل عمومی تهران نشده و تلاش شهرداری بر این است هرچه زودتر اتوبوسهای جدید وارد شبکه حملونقل شهر تهران شود.»
در این جلسه که به منظور مذاکره برای خرید اتوبوس و توسعه ناوگان حملونقل عمومی با حضور مدیران ایران خودرو تشکیل شد، گفت: «دولت هم بر این موضوع تاکید دارد در نزدیکترین زمان دستکم ۵۰۰ دستگاه اتوبوس به سیستم حملونقل شهر تهران اضافه شود.» شهردار تهران افزود: «درصورتیکه تولیدکنندگان داخلی ظرفیت تولید و تامین اتوبوس برای تجهیز شبکه حملونقل شهر تهران را داشته باشند، شهرداری تمایل دارد که این اتوبوسها را از کارخانههای ایرانی تهیه کند، اما در صورت نبود آمادگی در میان خودروسازان داخلی، مجبور به تلاش برای واردات از کشورهای دیگر است و میتـــــــواند زمـــــــینه مذاکره سایر کلانشهرها با خودروسازان را نیز فــــــراهم کند.»
از ظرفیت اتوبوسسازان داخلی استفاده شود
ازسویدیگر در برگزاری دویست و هجدهمین جلسه شورای شهر تهران، وضعیت اتوبوسرانی کشور همزمان با شیوع کرونا و پیش از آغاز سال تحصیلی جدید مورد ارزیابی قرار گرفت.
در این جلسه ازسوی محسن هاشمی نیازهای این بخش بررسی و عنوان شد: «درحالحاضر اتوبوسرانی تهران به حدود 3 هزار دستگاه اتوبوس نیاز دارد و باید پیش از رسیدن سال تحصیلی جدید بتوانیم این بخش را توسعه دهیم.»
گرچه این موضوع پیش از این بارها مطرح شده اما تا طی چند سال اخیر اتوبوس تازهای به ناوگان اتوبوسرانی پایتخت تحویل داده نشده است.
رئیس شورای شهر تهران در ادامه این جلسه افزود: «درخواست شده که بخشی از ۷۵هزار میلیارد تومانی که برای مبارزه با کرونا اختصاص یافته به مدیریت شهری اختصاص یابد و در دولت به جای اینکه بنشینند و بگویند جلوی حملونقل عمومی را میگیریم، از ظرفیت ۱۰اتوبوسساز کشور برای ورود اتوبوسهای نو به ناوگان حملونقل عمومی استفاده کنند.» وی ادامه داد: «باتوجه به اینکه در سال جهش تولید نیز قرار داریم هرکدام از این شرکتها میتوانند ماهانه ۱۰۰ اتوبوس بسازند و در طی سه ماه حداقل 3هزار اتوبوس نو تامین شود.»
تامین ناوگان با تهاتر امکانپذیر نیست
در دو جلسه برگزارشده از سوی شهرداری و شورای شهر، در حالی شاهد استقبال این دو ارگان از محصولات خودروسازان داخلی هستیم که این تولیدکنندگان برای آغاز به کار در شرایط تحریم و کمبود قطعه، نیازمند حمایت همهجانبه از سوی دولت و سایر سازمانهای ذیربط هستند.
همچنین پیش از این نیز بارها مذاکراتی برای استفاده از اتوبوسهای تولید داخل در ناوگان اتوبوسرانی مطرح شده بود اما بهدلیل عدم ارائه پیشپرداخت ازسوی شهرداری و دولت به اتوبوسسازان داخلی، این قراردادها یا نیمهکاره رها شده یا منتفی شدهاند.
شهرداری همواره به دنبال راهی است تا نیاز ناوگان اتوبوسرانی را یکشبه تامین کند اما خودروسازان بر این باورند در چنین شرایطی تامین خواسته شهرداری منوطبه امضای قراردادهای 3 تا 6 ماهه است.
اعتراض دیگر خودروسازان به نحوه پرداخت هزینهها ازسوی شهرداری بازمیگردد؛ به گفته برخی از آنها شهرداریها هنگام خرید از اتوبوسسازان داخلی هزینهها را به صورت تهاتر زمین و ملک پرداخت میکنند اما زمان واردات، ارز بدون هیچ کم و کاستی به طرف معامله پرداخت میشود.