به گزارش می متالز، او با بیان اینکه در سال ۹۵ تنها در حوزه بارهای معدنی در کشور ۶۰ میلیون تن بار حمل شده و سهم ریل از آن تنها ۲۰ میلیون تن بوده است، اظهار کرد: جای تاسف است که از این ۴۰ میلیون تن باری که از طریق جاده حمل شد، ۲۰ میلیون تن میتوانست در راهآهن حمل شود چرا که در مسیر موازی ریل بوده است. محمدزاده میگوید: هر یک تن کیلومتر بار ۸/ ۷۹ تومان برای کشور صرفه اقتصادی دارد و نباید این موضوع مهم تنها در حد حرف و شعار باقی بماند. وی با انتقاد از کمبود بودجه عمرانی در کشور گفت: امسال در حوزه اعتبارات عمرانی هیچ معجزهای رخ نخوهد داد و ما مشابه سال قبل با مضیقه در این حوزه مواجه هستیم.
پیشتر نیز مدیرعامل شرکت راهآهن در هفتمین همایش فولاد ایران گفته بود در سال ۱۴۰۴ باید ۲۲۴ میلیون تن ماده معدنی در کشور حمل شود و اگر با روند فعلی پیش برویم، تنها یکسوم این میزان ماده معدنی قابل حمل از طریق ریل خواهد بود و بقیه آن باید از طریق حمل جادهای جابهجا شود. متولیان و فعالان صنعت فولاد و معدن کشور نیز امسال در هشتمین همایش فولاد ایران از محدودیت ظرفیت حملونقل ریلی برای انتقال تولیدات فولادی و معدنی کشور ابراز نگرانی کردند. براساس آنچه نقشه راه صنعت فولاد کشور است، ایران در حال حاضر رتبه ۱۴ تولید فولاد جهان است و باید برای رسیدن به ظرفیت تولید ۵۵ میلیون تن فولاد خام تا افق ۱۴۰۴ حدود ۱۶۰ میلیون تن سنگآهن تولید کند؛ حال آنکه این حجم از تولیدات برای انتقال نیازمند سیستم انتقالی ایمن با ظرفیت بالا هستند که راهکاری جز مسیر ریلی بر آن متصور نیست.
سعید محمدزاده در ششمین همایش سالانه مشتریمداری گروه مپنا، با اشاره به ۹۰ سالگی راهآهن در سال جاری، درگزارشی از وضعیت کشور در حوزه حملونقل ریلی باری گفت: طی ۹۰ سال گذشته اتفاقات متعددی در راهآهن کشور به وقوع پیوسته و این سوال مطرح است که آیا توانستهایم در محور توسعه کشور و در حوزه حملونقل عملکرد مطلوبی داشته باشیم؟مدیرعامل شرکت راهآهن تصریح کرد: همه میدانیم که در حوزه حملونقل کشور اگریک تن کیلومتر بار از حوزه جادهای به ریل منتقل شود، برای کشور حدود ۸/ ۷۹ تومان سود و صرفهجویی اقتصادی به دنبال دارد. محمدزاده افزود: این اتفاق بزرگی است که طی ۳ سال از ۳۲ میلیون تن بار توانستهایم به ۴۰ میلیون تن بار برسیم، اما باید توجه داشته باشیم که چه میزان بار که میتوانست از طریق ریل حمل شود، در جاده حمل شد. مدیرعامل شرکت راهآهن با بیان اینکه در سال ۹۵ تنها در حوزه بارهای معدنی در کشور ۶۰ میلیون تن بار حمل شده و سهم ریل از آن تنها ۲۰ میلیون تن بوده است، اظهار کرد: جای تاسف است که از این ۴۰ میلیون تن باری که از طریق جاده حمل شد، ۲۰ میلیون تن میتوانست در راهآهن حمل شود چرا که در مسیر موازی ریل بوده است. وی با تاکید بر اینکه هر یک تن کیلومتر بار، ۸/ ۷۹ تومان برای کشور صرفه اقتصادی دارد، خاطرنشان کرد: نباید این موضوع تنها در حد حرف و شعار باقی بماند.
محمدزاده با بیان اینکه در ایران ۳۵ میلیارد دلار در صنعت فولاد سرمایهگذاری شده است، افزود: جای نگرانی است که برای حمل این بار ۳۵ ریال نیز در نظر گرفته نشده است. وی افزود: خیلی از منتقدان نسبت به انبوهسازی مسکن بدون توجه به سیستم حملونقل انتقاد دارند اما میبینیم که برای حمل چنین حجم عظیمی از فولاد هیچ فکری نمیشود. مدیرعامل راهآهن گفت: اگر این ۳۵ میلیارد دلار بار در سال ۱۴۰۴ به ۲۱۰ میلیون تن بار برسد، چگونه میتوانیم در آینده با توسعه خطی حمل این حجم بار را عملی کنیم؟
وی اضافه کرد: اگر ما در راهآهن حمل همین یکسوم بار یعنی ۷۰ میلیون تن را داشته باشیم، سهم بار جادهای به ۱۴۰ میلیون تن خواهد رسید. این به آن معناست که به مجموع بار حمل شده در سال ۹۸، در مسیرهای معدنی ۱۰۰ میلیون تن بار اضافه کنیم، درحالیکه تا سال ۱۴۰۴ در توسعه جاده اتفاقی نمیافتد و در نهایت علاوهبر آنکه در موضوعات اقتصادی به توفیقی دست نیافتهایم با سونامی کشتار جادهای و مصرف سوخت مواجه خواهیم شد. محمدزاده با بیان اینکه در حال حاضر قیمت گازوئیلی که در اختیار مصرفکننده قرار میگیرد از قیمت تمامشده آن کمتر است، تصریح کرد: نمیخواهم در موضوع مشتریمداری بگویم که مپنا برای راهآهن چه باید بکند و برعکس، بلکه سوال این است که ما برای ایران چه میخواهیم بکنیم و آیا نباید نگران چنین شرایطی باشیم.وی با بیان اینکه راهآهن و مپنا در کنار هم برای بهبود آینده کشور و آبادانی آن قدم برمیدارند، اظهار کرد: همگان باید بدون شعار، برای رشد و آبادانی ایران و عزت مردمان این سرزمین قدم برداریم. محمدزاده افزود: اگر در جهان بینی خود، معیار را رضایت مشتری برای جلب رضایت پروردگار قرار دهیم، میتوانیم همه مسائل را تبیین کنیم، ضمن اینکه باید عملکرد امروزمان دقیق باشد و از گذشته درس بگیریم تا بتوانیم برای آینده نیز دقیق گام برداریم.
مدیرعامل شرکت راهآهن با طرح این موضوع که امسال در حوزه اعتبارات عمرانی هیچ معجزهای رخ نخوهد داد و ما مشابه سال قبل با مضیقه در این حوزه مواجه هستیم گفت: راهآهن باید در برنامه ششم توسعه سهم حمل بار خود را به ۳۰ درصد برساند و امروز ما تنها ۱۲ درصد از حمل بار را برعهده داریم.
وی با یادآوری اینکه در سال ۸۶ حدود ۲۰ درصد حملونقل را به عهده داشتیم اما در سال ۹۲ به ۱۰ درصد رسیدیم و این درحالی بود که خصوصی سازی نیز انجام گرفت، افزود: این امر نشان میدهد که در مدیریت با مشکل مواجه هستیم. محمد زاده با بیان اینکه راهآهن از سال ۹۲ تا کنون توانست این میزان را به ۱۲ درصد برساند، افزود: در سال ۹۵ توانستیم از حمل ۳۲ میلیون تن بار به ۴۰ میلیون تن بار برسیم و امیدواریم که امسال بتوانیم این میزان را به ۴۸ میلیون تن افزایش دهیم. وی یکی از عوامل این موضوع را کاهش تعرفه سهم دسترسی در حوزه بار از۵۷ درصد به ۱۹ درصد دانست و گفت: ۳۰ درصد باری که ما در نظر داریم به آن برسیم حدود ۱۹۰ تا ۲۰۰ میلیون تن بار است و این به معنای افزایش ۴ برابری حمل بار است که برای رسیدن به آن مساله اصلی ما تامین نیروی کشش است.
مدیرعامل شرکت راهآهن یکی از مضیقههای جدی راهآهن را برای بهرهوری بیشتر و افزایش سرعت بازرگانی را تامین نیروی کشش عنوان کرد و افزود: آیا با این شرایط میتوانیم اگر ۴۰۰ میلیون تن باری که در جاده حمل میشود، همین امروز ۱۰۰ میلیون تن آن را به ریل منتقل کنیم؟ وی با بیان اینکه پایینترین نرخ تعرفه حملونقل بار دردنیا به ایران تعلق دارد، اظهار کرد: کاهش این تعرفه دیگر نمیتواند مزیت رقابتی مناسب ایجاد کند. محمد زاده گفت: اگر چشم بدوزیم که راهآهن برای تامین نیروی کشش تعرفه خود را کاهش دهد باید بدانیم که این توقع در مقایسه با اقتصاد جهان و ریل حرف عاقلانهای نیست و برای ما مزیت رقابتی ایجاد نخواهد کرد. وی با پیشنهاد اینکه راهآهن از راهاندازی شرکت نیروی کشش در مپنا استقبال میکند، تاکید کرد: اگر برای آینده کشور، مصرف انرژی و آمار کشتار جادهای نگران هستیم باید بدانیم با مدیریت فعلی به سمت افزایش این نگرانیها پیش میرویم.
مدیرعامل راهآهن، تامین نیروی کشش را مهمترین گلوگاه این شرکت خواند و گفت: مجموعه مپنا میتواند نقش بی بدیلی در توسعه کشور داشته باشد. وی اظهارکرد: باید به همراه مپنا اندیشهای کنیم تا این شرکت بتواند نیروی کشش را در اختیار بخش خصوصی قرار دهد.وی با اشاره به اینکه باید به مدل تامین مالی برای تهیه لکوموتیو به شکل جدی بیندیشیم، افزود: تلاش کنیم از هر روشی که میشود این اقدام را انجام دهیم؛ چرا که اگر قرار است در صنعت حملونقل ریلی کشور اتفاقی بیفتد، مهمترین گلوگاه آن مساله تامین نیروی کشش است.محمد زاده با تاکید بر اینکه مپنا باید در این زمینه قدم جدی بردارد، خاطر نشان کرد: مپنا توانسته است درزمینه تکنولوژی قدم بلند بردارد اما تنها این مساله کفایت نمیکند، بلکه باید بتوانیم این تکنولوژی را در اختیار بخش خصوصی قرار دهیم. وی با بیان اینکه مجموعه مپنا میتواند نقش بی بدیلی در توسعه کشور داشته باشد، تصریح کرد: اگر راهآهن به عنوان مشتری مپنا، یا برعکس، بخواهند خیر را به یکدیگر و مردم کشور برسانند باید توجه داشته باشند که آینده توسعه به شکل خطی میسر نیست.