به گزارش می متالز، تکنولوژیهای صنعت سرب و روی در 3 حوزه مورد توجه قرار دارند که عبارتند از معدنکاری، تجهیزات تغلیظ که به دو بخش هیدرو و پیرو تقسیم میشود و همچنین تکنولوژیهای مرتبط با فرآیندهای ذوب و تولید. تجهیزات بهکار رفته در این 3 حلقه باید همزمان پیشرفت کنند و به سطح نرمال جهانی برسند تا در مجموع نتایج مثبتی حاصل شود.
در بسیاری از کشورهای پیشرفته صنعتی دنیا، هزینههای انرژی، دستمزد نیروی انسانی و .... بالاتر از ایران است. اما در نهایت قیمت تمام شده تولید محصول نهایی، کمتر از ایران است. همین موضوع حکایت از آن دارد که این تفاوت قیمت در جای دیگری جبران میشود و میتوان آن را به تکنولوژی نسبت داد. همچنین توجه به این نکته ضروری بهنظر میرسد که در صنعت سرب و روی دنیا، معادنی با عیار پایین به بهرهبرداری میرسند و فعالیت آنها درنهایت مقرون به صرفه است.
تجهیزات و تکنولوژیهای مرتبط با صنعت سرب روی در طول سالیان گذشته، متناسب با سطح نرمال جهانی رشد نکردهاند. اگر بتوان علت اصلی برای عدم پیشرفت همراستا با تکنولوژیهای نوین را کشف کرد، بدون شک زمینهای برای رفع مشکلات صنعت بهوجود میآید و آینده آن تضمین خواهد شد. اما ادامه روند کنونی، بهمنزله تهدید بزرگی برای آینده این صنعت محسوب میشود. در طول سالیان گذشته، سرمایه بسیار بالایی در این صنعت صرف شده است. سهم عمدهای از تولیدات سرب و روی کشور صادر میشود و میتوان گفت که نقش قابل توجهی در اشتغالزایی، درآمدزایی و ارزآوری دارد. درنتیجه میتوان گفت که این صنعت در معرض تهدید بزرگی است، اما اگر از قابلیتهای این عرصه استفاده شود، قطعاً فرصت بزرگی در اختیار کشور قرار خواهد گرفت. بهعلاوه پاسخی منطقی به کمبودهای این بخش، نقطه عطفی برای استفاده از ظرفیت ذخیره قابل توجه معدن مهدیآباد خواهد بود.
علت اصلی کمبودهای کنونی در صنعت سرب و روی را باید به نبود متولی برای این بخش نسبت داد. صنعت سرب و روی در دنیا از سه حلقه زنجیر تشکیل شده است که عبارتند از: 1. معدن و معدنکاری. 2. تغلیظ. 3. تولید. این سه حلقه در کل دنیا به هم متصل هستند. اما ایران جزو معدود کشورهایی محسوب میشود که متولی ثابت برای این سه حلقه زنجیر ندارد. در کشور ما معدن در اختیار دولت است. حلقه دوم یا تغلیظ در اختیار بخشی از متولیان بخش خصوصی قرار دارد. حلقه سوم نیز در اختیار عده دیگری از بخش خصوصی قرار گرفته است. حال اگر حلقههای یاد شده در کنار هم قرار نگیرند، و یک متولی واحد برای آنها تعیین نشود، مشکل ورود تکنولوژی به این صنعت مرتفع نمیشود.
در تمام منابع معدنی سرب و روی دنیا، در کنار ذخایر این فلزات، عناصر دیگری همچون نقره، ژرمنیم، کادمیوم و کبالت نیز وجود دارد. بسیاری از تولیدکنندگان صنایع معدنی و واحدهای فرآوری در سطح دنیا به فراخور تکنولوژیهایی که در اختیار دارند، 3 یا 4 یا حتی 5 ماده معدنی را همزمان استخراج میکنند و در بازار به فروش میرسانند. در این میان، ایران جزو معدود کشورهایی بهشمار میرود که در واحدهای صنعتی آن، تنها روی و قسمتی از سرب استخراج میشود و مابقی مواد بصورت پسماند دفع میشود. همین موضوع نیز موجبات افزایش در بهای تمام شده را فراهم میآورد و از قابلیت رقابتپذیری کاسته میشود. امروزه قیمت روی در بورس فلزات لندن به بیش از 3 هزار دلار بهازای هر تن افزایش یافته است. اگر این قیمت به محدوده 2 هزار دلار بهازای هر تن کاهش یابد، مجموعهها با زیانهای سنگینی مواجه میشوند و منجر به تعطیلی این واحدها خواهد شد.