به گزارش می متالز، بسیاری از دولتها در طول تاریخ از نسبتی که با صنعت زغالسنگ داشته اند به قدرت رسیدهاند. به گونهای که شاید ده سال و یا در نهایت بیست سال پیش اگر میگفتند که بریتانیا زغالسنگ را در مناسبات صنعتی خود کنار گذاشته است، همه این حرف را به کتابهای ژول ورن نسبت میدادند، اما اکنون این اتفاق افتادهاست و انگلیسیها دو سال است که از باد برق میگیرند و زغالسنگ را کنار نهادهاند.
دو سال است که یکی از بزرگترین نیروگاههای برق انگلستان دیگر زغالسنگ نمیسوزاند و در حالی که تا پیش از آن از زغالسنگ به عنوان منبع چهل درصد نیازهایش بهره میگرفت اکنون به انرژی پاک باد رجوع کرده است و با بهرهگیری از یکی از نیروگاههای بزرگ بادی نیازهای خود را تامین میکند.
یکی از دلایل این چرخش ارزان شدن سوخت و انرژیهای تجدیدشونده است، قیمت تولید برق در نیروگاه بادی به نصف رسیده است، درحالی که پیش از این انرژی زغالسنگ غیرقابل رقابت بود اکنون باد جایگزین مناسبی برای آن شدهاست.
کشورها بهویژه کشورهای صنعتی با تکیه بر نیازهای طبیعی خود همه تلاش خود را معطوف به سوختهای ارزان و طبیعی مانند باد و خورشید و…کردهاند.
این سوختهای پاک نه تنها جهان را از ضربه پذیری مصون نگه میدارد بلکه باعث می شود جهان بزودی از سوخت فسیلی و …که زمین را آلوده میکنند و تهدیدی برای سلامت محیط زیست هستند دست بردارد.
شاید تا کمتر از یک دهه دیگر دنیا از سوخت فسیلی و سوختهایی مانند زغالسنگ بینیاز شود و داشتههای زمین دیگر باید دست نخورده در داخل چاهها بمانند زیرا دیگر نه اقتصادی خواهند بود و نه سالم کشورهایی که دستهایشان در گلوی زمین است تا نفتی استخراج کنند و بفروشند کم کم باید به فکر منابع جایگزین برای نفت باشند. اقتصادهای خود را دگرگون کنند و پایه صنایع خود را هم بر انرژی های پاک بگذارند.
با این شکل از فروش مواد اولیه بزودی زود این کشورها به جایگاه مصرف کنندگان آینده انرژی پاک سقوط میکنند.
داشتن نگاهی استراتژیک ایجاب میکند که راه خود را از سوخت فسیلی به سمت انرژیهای پاک بگردانیم، رویه دنیا برای استفاده از انرژی خیلی زودتر از چیزی که میاندیشیم تغییر میکند.
ما ممکن است خود را از خیلی تغییرات در اقتصاد جهانی دور بدانیم اما اقتصادی که ما را دور گرفته است به این سادگی تغییر ماهیت نمیدهد و باید برای سازگاری با آن آماده باشیم؛ سال ۲۰۲۹ سال تحولاتی گسترده است.