به گزارش می متالز، درآمد و هزینه ماهانه خانوار شهری نیز در سال ۹۸ به ترتیب برابر ۴۷/ ۲ و ۱۷/ ۲ میلیون تومان بوده است که نسبت به سال ۹۷ به ترتیب ۴/ ۲۷ درصد و ۷/ ۲۱ درصد افزایش یافته است. به این ترتیب با در نظر گرفتن تورم متوسط ۳۶ درصدی، میتوان گفت که رشد درآمد و هزینه حقیقی خانوارها در سال ۹۸ منفی بوده است. این آمار همچنین نشان میدهد بیشترین مقدار هزینه و درآمد خانوار شهری در استان تهران و کمترین این مقادیر در استان کرمان بوده است. بر اساس آمار خانوارهای روستایی نیز، استان البرز بیشترین و استان سیستان و بلوچستان کمترین رقم درآمد و هزینه ماهانه در سال ۹۸ را به خود اختصاص دادند.
متوسط هزینه کل خالص سالانه یک خانوار شهری ۴۷ میلیون و ۴۳۷ هزار تومان بوده است که نسبت به رقم مشابه در سال قبل ۶/ ۲۰ درصد افزایش نشان میدهد. از هزینه کل سالانه خانوار شهری ۱۱ میلیون و ۷۵۲ هزار تومان آن با سهم ۸/ ۲۴ درصد مربوط به هزینههای خوراکی و دخانی و ۳۵ میلیون و ۶۸۵ هزار تومان آن با سهم ۲/ ۷۵ درصد مربوط به هزینههای غیرخوراکی بوده است. در بین هزینههای خوراکی و دخانی، بیشترین سهم با ۰/ ۲۲ درصد مربوط به هزینه گوشت و در بین هزینههای غیرخوراکی بیشترین سهم با ۰/ ۴۸ درصد مربوط به هزینه مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.
بر اساس این آمار، متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری ۵۴ میلیون و صد هزار تومان بوده است که نسبت به سال قبل، ۴/ ۲۴ درصد افزایش داشته است. بر این اساس در سال ١٣٩٨ رشد متوسط درآمد سالانه خانوارهای شهری بیشتر از رشد متوسط هزینه کل سالانه است. منابع تامین درآمد خانوارهای شهری نشان میدهد ۵/ ۳۲ درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوقبگیری، ۱/ ۱۶ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و ۴/ ۵۱ درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار تامین شده است.
متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار روستایی ۲۹ میلیون و ۷۰۲ هزار تومان بوده است که نسبت به سال قبل ۴/ ۲۷ درصد افزایش داشته است. منابع تامین درآمد خانوارهای روستایی نشان میدهد که ۷/ ۳۰ درصد از مشاغل مزد و حقوقبگیری، ۵/ ۳۳ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و ۸/ ۳۵ درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار تامین شده است. متوسط هزینه کل خالص سالانه یک خانوار روستایی۲۶میلیون و صد هزار تومان بوده است که نسبت به سال قبل ۷/ ۲۱ درصد افزایش نشان میدهد. از هزینه کل سالانه خانوار روستایی، ۱۰ میلیون و ۲۶۶هزار تومان با سهم ۳/ ۳۹ درصد مربوط به هزینههای خوراکی و دخانی و ۱۵ میلیون و ۸۳۴ هزار تومان آن با سهم ۷/ ۶۰ درصد مربوط به هزینههای غیرخوراکی بوده است. در بین هزینههای خوراکی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآوردهای آن و گوشت هر کدام ۰/ ۲۲ درصد و در بین هزینههای غیرخوراکی، بیشترین سهم با ۰/ ۳۰ درصد مربوط به مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.
با توجه به این آمار و با در نظر گرفتن تورم متوسط ۳۶ درصدی در سال ۹۸، میتوان گفت که رشد حقیقی درآمد و هزینه در سال ۹۸ منفی بوده است. رشد منفی درآمد و هزینه حقیقی به این معناست که رشد اسمی درآمد و هزینه در سال ۹۸ کمتر از رشد شاخص قیمتها یا همان تورم بوده است. رشد منفی هزینه حقیقی خانوار با وجود تورم سنگین میتواند به معنای این باشد که سبد مصرف خانوارها کوچکتر شده و میزان مصرف به گونهای کاهش پیدا کرده که کل هزینه حقیقی خانوار با وجود افزایش قیمتها کاهش یافته است.
مقایسه درصد خانوارهای شهری استفادهکننده از لوازم عمده زندگی در سال ١٣٩٧ نسبت به سال ١٣٩٨ نشان میدهد خانوارهای استفادهکننده اتومیبل شخصی از ۲/ ۵۳ به ۱/ ۵۳، یخچال فریزر از ۵/ ۶۸ به ۲/ ۷۰، جاروبرقی از ۵/ ۹۱ به ۷/ ۹۱، ماشین لباسشویی از ۶/ ۸۶ به ۱/ ۸۷، ماشین ظرفشویی از ۴/ ۸ به ۶/ ۷، اجاق گاز از ۲/ ۹۹ به ۱/ ۹۹ و مایکروویو و فرهای هالوژن دار از ۶/ ۱۲ به ۳/ ۱۲ درصد تغییر یافته است.
در مناطق روستایی نیز، مقایسه درصد خانوارهای روستایی استفادهکننده از لوازم عمده زندگی در سال ١٣٩٧ نسبت به سال ١٣٩٨ نشان میدهد خانوارهای استفادهکننده اتومیبل شخصی از ۳/ ۳۲ به ۷/ ۳۲، یخچال فریزر از ۲/ ۴۹ به ۴/ ۵۰، اجاق گاز از ۳/ ۹۸ به ۴/ ۹۸، جاروبرقی از ۱/ ۶۶ به ۹/ ۶۵، ماشین لباسشویی از ۰/ ۵۶ به ۵/ ۵۶ و مایکروویو و فرهای هالوژندار از ۰/ ۲ به ۳/ ۲ درصد تغییر یافته است. همچنین درصد خانوارهای روستایی استفادهکننده از ماشین ظرفشویی با ۵/ ۰ درصد بدون تغییر بوده است.
بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار شهری نشان میدهد استان تهران با ۷۲ میلیون و ۷۱۷ هزار تومان بیشترین و استان کرمان با ۲۶ میلیون و ۳۲۰ هزار تومان کمترین هزینه را در سال ١٣٩٨ داشتهاند.
همچنین استان تهران با ۸۱ میلیون و ۳۱۷ هزار تومان بیشترین و استان کرمان با ۳۴ میلیون و ۸۸ هزار تومان، کمترین متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری را در سال ١٣٩٨ به خود اختصاص داده است.
بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار روستایی نیز نشان میدهد استان البرز با ۴۱ میلیون و ۷۷۱ هزار تومان بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۱۴ میلیون و ۶۴۳ هزار تومان کمترین هزینه را در سال ١٣٩٨ داشتهاند.
همچنین استان البرز با ۴۶ میلیون و ۱۴۸ هزار تومان بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۱۲ میلیون و ۸۱۰ هزار تومان کمترین متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی را در سال ١٣٩٨ به خود اختصاص داده است.