تاریخ: ۰۹ تير ۱۳۹۹ ، ساعت ۲۲:۳۹
بازدید: ۲۶۶
کد خبر: ۱۱۴۲۴۹
سرویس خبر : خودرو و قطعه سازی
رئیس هیات مدیره بروجن خودرو

ساخت خودروهای سنگین نیازمند حمایت

می متالز - تحریم‌های پیش آمده، تولیدکنندگان خودروی سنگین کشور را با چالش‌های عدیده‌ای مواجه کرده است، از مشکلات ناشی از انتقال ارز تا عدم تخصیص ارز؛ همچنین به این موارد دغدغه تامین مالی و بالا بودن قیمت تمام شده پول را نیز اضافه کنید.
ساخت خودروهای سنگین نیازمند حمایت

به گزارش می متالز، خودروی سنگین به دلیل اینکه وسیله‌ای برای کسب درآمد است، «لوکس» محسوب نمی‌شود. بنابراین تولید این خودرو هم در بخش تولید و هم در بخش بهره‌برداری، اشتغال‌زایی ایجاد می‌کند. در بخش بهره‌برداری به ازای هر دستگاه خودروی سنگین برای حدود یک تا دو نفر به صورت مستقیم و پنج تا هفت نفر به صورت غیرمستقیم اشتغال ایجاد می‌شود. امروزه که موضوع اشتغال و نرخ بیکاری دغدغه اصلی مسوولان است، این مهم حمایت بیشتری را از جانب نهاد‌های دولتی از شرکت‌های تولیدکننده می‌طلبد.

شرکت «بروجن خودرو» یکی از شرکت‌های تولیدکننده انواع مینی‌بوس و کامیونت است که تولید این شرکت بعد از سال ۱۳۹۳ متوقف شده و دوباره بین سال‌های ۹۶ تا ۹۷ تولید داشته و بعد از آن مجددا تولید آن متوقف شده است. امیر پورمقدم، رئیس هیات مدیره بروجن خودرو می‌گوید: سال گذشته تنها یک درصد ظرفیت اسمی‌و به‌صورت نمونه‌ای تولید داشتیم، زیرا امکان تامین مالی برای تقاضای بازار وجود نداشت، ولی خط تولید ما آماده است و به محض انعقاد قرارداد فروش یا سفارش، تولید را راه‌اندازی می‌کنیم، زیرا تولید ما بسته به نیاز بازار انجام می‌شود. وی با بررسی اینکه حمل‌ونقل زیربنای توسعه است معتقد است: تقاضای بازار هر سال در کشور افزایش پیدا می‌کند ولی ظرفیت تولید اکثر خودروسازان سنگین در کشور نزدیک به صفر است که دلیل آن به توان پایین خرید نقدی مصرف‌کنندگان برمی‌گردد. برای اطلاع از دلایل این موضوع و آشنایی بیشتر با مشکلات تولیدکنندگان خودروهای سنگین، گفت‌وگو را با وی در ادامه بخوانید.

 

درحال حاضر چه محصولاتی تولید می‌کنید؟

شرکت درحال حاضر  سه مدل مینی‌بوس، یک خودروی برقی و دو مدل کامیونت ۶ و ۵/ ۸ تن تولید می‌کند یکی از انواع مینی‌بوس، مدل رز بوده که از نوع شهری  است و ۲۰ نفر ظرفیت دارد. موتور آن از نوع   Euro ۵ eev بوده و استانداردهای ۸۵ گانه خودرو  را پاس می‌کند. مینی‌بوس بعدی مدل ویستا بوده که به صورت VIP و برای تردد بین شهری طراحی شده است؛ از قابلیت‌های این مدل این است که موتور آن به علت استفاده بهتر از فضا و جلوگیری از نفوذ صدا در اتاق، در قسمت عقب خودرو طراحی شده است. سیستم تعلیق آن دبه بادی  و موتور این مدل نیز  از نوع   Euro ۵ eev بوده و استانداردهای ۸۵گانه خودرو را پاس می‌کند.  مینی‌بوس بعدی مدل هوبر است. این مدل اولین مینی‌بوس Low entry ایرانی بوده که قابلیت نصب رمپ معلولان را نیز دارد و از دیگر مشخصات منحصر به فرد آن چهار چرخ مستقل است. این مینی‌بوس ۱۴ نفر ظرفیت به صورت نشسته و ۸ نفر به صورت ایستاده دارد و موتور آن نیز  از نوع   Euro ۵ eev بوده و استانداردهای ۸۵گانه خودرو را اخذ می‌کند.

محصول دیگر کمبی ون برقی با ظرفیت ۱۳نفر است که این خودرو با هر بار شارژ باتری می‌تواند مسافتی معادل ۲۵۰ کیلومتر در روز  را با حداکثر سرعت ۱۱۰ کیلومتر بپیماید. موتور و باتری این خودرو شامل ۵ سال گارانتی است و هزینه سرویس و نگهداری آن صفر است و در حال حاضر باتری پک این خودرو از خارج کشور وارد می‌شود. در صورتی که تیراژ تولید به حدی برسد که برای تولید‌کنندگان مقرون‌به‌صرفه باشد، قابلیت تولید باتری در کشور در مجموعه‌هایی مانند صبا باتری وجود دارد. این محصول قرار است امسال به تولید برسد؛ خودروی برقی تاکنون در کشور تولید نشده و تنها منحصر به تولید نفربر بوده است، ولی این یک خودروی کامل برقی است. اگر یارانه حاصل از محل صرفه‌جویی در مصرف سوخت به این خودروی برقی تعلق گیرد هم از نظر قیمتی و هم تقاضا برای این خودرو زیاد می‌شود.

محصول دیگر، کامیونت‌های ۶ و ۵/ ۸ تن مدل توسان است که موتور آن از نوع Euro ۵ eev بوده و استانداردهای ۸۵ گانه خودروسازی را پاس می‌کند و تقاضای بازار برای این دو خودرو نسبت به انواع مینی‌بوس بیشتر است. همچنین بسته به سفارش آمادگی تولید اتوبوس ۱۲متری شهری با Euro ۵ eev  و استانداردهای ۸۵ گانه خودرو را نیز دارد.

تمامی‌ خودرو‌های تولیدی این شرکت با طراحی داخلی و به‌صورت بومی‌سازی شده تولید می‌شود و در راستای اینکه ما دانش‌محور و صاحب تکنولوژی هستیم با برند بروجن خودرو تولید و قطعات موتور متعلق به برند نیسان  و کامینزومان بوده و به‌صورتSKD وارد می‌شود.  

 

ظرفیت اسمی ‌و ظرفیت فعلی تولید شرکت چه میزان است؟

ظرفیت اسمی‌ تولید مجموعه حدود ۲۵۰۰ دستگاه در سال برای کلیه محصولات است. برنامه تولیدی ما برای سال پیش رو تولید سه مدل مینی‌بوس، یک دستگاه خودروی‌برقی و دو دستگاه کامیونت ۶ و ۵/ ۸ تن است.

سال گذشته تنها یک درصد ظرفیت اسمی ‌و به‌صورت نمونه‌ای تولید داشتیم، زیرا برای تقاضای بازار امکان تامین مالی وجود نداشت و خط تولید ما آماده است و به محض ثبت سفارش تولید را راه‌اندازی می‌کنیم.

ما آمادگی تولید آمبولانس مطابق با تیپ B را داریم و تمامی ‌مشخصات مقایسه‌ای را در سال گذشته به اورژانس کشور رسما اعلام و مکاتبه کرده‌ایم که امیدواریم در راستای حمایت از کالای ایرانی با کیفیت این محصول ما در خدمت سیستم درمان و پزشکی کشور قرار گیرد.

تولید ما تابعی از تقاضای بازار است زیرا با توجه به تورم و افزایش قیمت ارز و افزایش قیمت خودرو‌های سنگین در یک تا دو سال اخیر، توان خرید مصرف‌کنندگان کمتر شده و مصرف‌کنندگان به دنبال طرح‌های تسهیلات فروش و فروش اعتباری هستند. تحقق برنامه ما بستگی به مدیریت تقاضای بازار دارد، اگر مدیریت تقاضای بازار اتفاق بیفتد و مشکل مالی برای خریداران وجود نداشته باشد، می‌توانیم ظرفیت اسمی ‌تولید مجموعه را تحقق  ببخشیم. با توجه به مشکلات موجود، امسال تولید معادل یک ششم ظرفیت اسمی ‌را در برنامه داریم.

 

به مدیریت تقاضای بازار اشاره کردید منظور از مدیریت تقاضای بازار چیست؟

تقاضای بازار هر سال در کشور افزایش پیدا می‌کند، ولی ظرفیت تولید اکثر خودروسازان سنگین در کشور نزدیک به صفر است. دلیل آن به توان پایین خرید نقدی مصرف‌کنندگان برمی‌گردد.  به همین دلیل با روش‌های مختلف به دنبال مدیریت تقاضای بازار هستیم. با توجه به اینکه لیزینگ‌ها نرخ بالایی دارند و از طرفی تضامین بالایی را می‌خواهند در نتیجه برای خریدار مقرون به صرفه نیست. به همین دلیل به دنبال این هستیم که با استفاده از سرمایه‌گذاری بخش‌خصوصی یا استفاده از اوراق و فروش سلف بتوانیم دیگر راه‌های تامین مالی این موضوع را مدیریت کنیم.

 

مشکلات تولید در این بخش چیست؟

اگر بخواهیم به معنای واقعی به جهش تولید برسیم  باید اکو سیستم و زنجیره را کامل طراحی و تعریف و برای هر کدام راهکار عملیاتی تعریف کنیم.

اولین زنجیره این فرآیند تولید است؛ یکی از مشکلات بحث انتقال ارز بوده که ناشی از تحریم‌ها است که این موضوع هزینه‌های تولید را بالا می‌برد. از یکسو  هزینه‌های مربوط به انتقال و تخصیص ارز بالا است و از سوی دیگر هزینه حمل‌ونقل قطعات افزایش زیادی داشته است. متاسفانه بانک مرکزی نیز هیچ ارزی را به ما تخصیص نداده و باید ارز را به صورت آزاد تهیه کنیم.

دیگر  موانع تولید به مشکل تامین مالی و قیمت تمام‌شده «تامین مالی» برمی‌گردد؛ قیمت تمام شده پول در کشور بالا است و این موضوع در تولید خودروی سنگین  بر حسب روش تامین مالی ۱۵ تا ۲۰ درصد هزینه سربار را افزایش می‌دهد در نتیجه قیمت تمام شده افزایش پیدا می‌کند.

زنجیره دوم این فرآیند مصرف‌کننده یا خریدار است؛ با توجه به اینکه خودرو سنگین وسیله کار است و به وسیله آن امرار معاش می‌شود پس خودروی سنگین، خودرویی لوکس نیست. با توجه به افزایش ارز و تورم و کاهش توان مالی استفاده‌کننده،  خریدار نیز باید بتواند از تسهیلات برای خرید خودرو استفاده کند، زیرا علاوه بر اشتغال‌زایی در فرآیند تولید و در بهره‌برداری هم ایجاد اشتغال دارد. در بخش بهره‌برداری به ازای هر دستگاه یک تا دو نفر به صورت مستقیم و پنج تا هفت نفر به صورت غیرمستقیم اشتغال‌زایی ایجاد می‌کند. به همین  دلیل اگر برای خریداران تسهیلات ایجاد شود قطعا جهش تولید اتفاق خواهد افتاد. همچنین خودروهای سنگین که در کشور تولید می‌شود در کشورهای همسایه تقاضا دارد و می‌تواند برای کشور ارزآوری داشته باشد. موضوع تامین مالی هم در بخش ایجاد سرمایه در گردش هم برای تولیدکننده و هم برای خریدار باعث حل قسمت بزرگی از مشکلات خودروسازان در کشور می‌شود.

 

گویا دستگاه‌های تولید ماسک نیز ساخته‌اید؟

در دوران شیوع کرونا بر اساس نیاز کشور، از اسفند دستگاه تولید تمام اتوماتیک ماسک چندلایه را در مجموعه طراحی و با تلاش متخصصان مرکز توسعه و تحقیقات گروه صنعتی بروجن خودرو این دستگاه را بومی‌سازی کردیم و یکی از ظرفیت‌های تولید مجموعه را به تولید این دستگاه اختصاص دادیم. تاکنون از آن حدود ۲۰ دستگاه تولید کرده‌ایم.

 

آیا در طرح نوسازی ناوگان تجاری هم فعالیت دارید؟

در بحث نوسازی ناوگان با توجه به اینکه هنوز منابع لازم ایجاد نشده، نتوانسته‌ایم وارد این طرح شویم. ولی در بحث بازسازی ناوگان حمل‌ونقل عمومی ‌با تعدادی از شهرداری‌های کشور وارد عمل شدیم و با تعدادی دیگر هم در حال مذاکره هستیم. در سال ۹۷ و ۹۸ حدود ۲۰۰ دستگاه اتوبوس متعلق به شرکت‌های اتوبوسرانی شهرهای اصفهان و کرج را بازسازی کردیم.

عناوین برگزیده