به گزارش می متالز، سی.آر.یو در گزارش خود با اشاره به افزایش قیمت مس از سطح حدودا 6هزار دلار در هر تن به بیش از 7هزار دلار در هر تن در طول سال گذشته، مینویسد: «هماکنون، گفته میشود که با توسعه خودروهای الکتریکی (EV) از اواسط تا اواخر دهه 2020، بازار مس با کمبود شدید مواجه خواهد شد که این کسری عرضه موجب افزایش قیمتهای بلندمدت برای جذب سرمایهگذاریهای کافی در این بخش خواهد شد؛ چراکه حداقل قیمت مورد نیاز برای احداث پروژههای نوظهور و پروژههای توسعهای، 6هزار و 614 دلار در هر تن است که رشد قیمت ایجاد شده در طول سال گذشته جذابیت لازم برای سرمایهگذاری را فراهم کرده است.»
این مؤسسه در ادامه گزارش خود با تأکید بر اینکه هماکنون اطمینان چشمگیری نسبت به سطح تولید خودروهای الکتریکی در آینده وجود ندارد مینویسد: «با اینحال، بازار خودرو در سال 2017 شاهد سیاستهای سختگیرانهای با هدف توقف تولید موتور احتراق داخلی توسط دولتها در سراسر جهان بوده است. مهمترین این سیاستها توسط دولت چین اجرایی شد. در ماه نوامبر سال 2017، دولت چارچوب جدیدی از سیاستها، شامل میزان تولید خودروهای احتراق داخلی، مصرف سوخت این خودروها و طرحهای تجاری را اعلام کرد. بنابراین نهتنها پیشبینی بازار خودروهای الکتریکی بالاتر از برآوردهای CRU در یکسال گذشته بوده است، بلکه خودروهای الکتریکی با باتری خالص (BEV) سهم خود از این بازار را از 30درصدِ پیشبینی قبلی به 50درصد ارتقا دادهاند.»
سی.آر.یو در ادامه گزارش خود درباره میزان مصرف مس در خودروهای الکتریکی مینویسد: «خودروهای الکتریکی با باتری خالص حدود 80 کیلوگرم مس در هر وسیله نقلیه مصرف میکنند، درحالیکه خودروهای هیبریدی حدود 30 تا 55 کیلوگرم در هر خودرو به مس نیاز دارند. علاوه بر این، زیرساختهای مورد نیاز خودروهای الکتریکی را نباید فراموش کرد، زیرا این زیرساختها میتواند تقاضای مس را بیش از 30 تا 50درصد افزایش دهد. اگر چه بخش شارژ این خودروها مهمترین بخش این زیرساخت ها محسوب میشوند؛ اما این زیرساختها فقط شامل جایگاههای شارژ باتری نیست.»
گزارش سی.آر.یو در پایان تأکید میکند: «افزایش وابستگی به انرژیهای تجدیدپذیر نیز یک مزیت بالقوه برای تقاضای مس است؛ زیرا هر مگا وات از این انرژی بهطورکلی نیاز به سیم پیچهای الکتریکی، کابل کشی و زیرساختهای مرکزی مانند ترانسفورماتور، مبدل و سوئیچ دارد. علاوه بر این، الکتریکی کردن بخش حمل و نقل نیازمند سرمایهگذاری اضافی در شبکههای توزیع و همچنین توسعه زیرساختهای ذخیرهسازی انرژی است.»