به گزارش می متالز، محمد حسین بصیری با بیان این مطلب در ادامه افزود: اگر به روند فعالیتهای مشترک ایران و چین در۳۰ سا ل گذشته نگاهی بیندازیم، میبینیم که ایران به عنوان یک صادرکننده خودرو به چین شناخته می شد، اما امروز چین می تواند یک الگوی مناسب در بسیاری از صنایع از جمله خودروسازی ایران انتخاب شود.
وی با بیان این مطلب افزود: اکنون با توجه به اینکه ایران تحت تحریمهای بین المللی قرار گرفته، برای تامین ماشین آلات و تکنولوژی هایی مورد نیاز صنایع به سرمایه گذاری خارجی نیازمند است. به عنوان مثال در بخش نفت حدود200 میلیارد دلار نیاز به سرمایه گذاری خارجی وجود دارد و در دیگر بخشها همچون اکتشافات معدن و صنایع معدنی نیز این سرمایه گذاری لازم بوده و احساس می شود.
این استاد دانشگاه تربیت مدرس در ادامه سخنانش به اهمیت پرورش نیروی ماهر اشاره کرد و گفت: ما در ایران طی سالهای گذشته تلاش بسیاری برای تربیت نیروی کار ماهر با همکاری کشورهای اروپایی داشتیم که به دلایل مختلف از جمله تحریمها این امر میسر نشد. اما اکنون با توجه به ارتباطات گسترده ای که ایران با چین خواهد داشت، می توان در این زمینه با چین به نتایج خوبی رسید.
به گفته بصیری؛ یکی دیگر از بخشهایی که میتواند با کمک همکاری با کشور چین اتفاق بیافتد در زمینه انتقال دانش فنی به ویژه در صنایع مادر است. چرا که اکنون می بینیم تکنولوژی برخی صنایع در کشور بسیار قدیمی هستند و در نهایت منجر به افزایش مصرف انرژی وکاهش راندمان کاری می شوند و نیاز به بروز کردن تکنولوژی برای آنها احساس می شود.
وی به مدل انتخابی چین برای توسعه و تولید محصوات خود اشاره داشت و گفت: محصولات چین در سالهای گذشته به تولید کمی بالایی داشت اما از کیفیت خوبی برخوردار نبود، اما اکنون در حال ارتقای کیفی محصولات خود است و میتوان یقین داشت که در سالهای آینده کیفیت محصولات چینی بشدت بالا خواهد رفت، پس ما نیز می توانیم در این زمینه برای ارتقای کیفیت محصولات خود از آنها الگو بگیریم.
بصیری ادامه داد: در حال حاضر ایران به دلیل قرار گرفتن در شرایظ تحریم در مبادلات بانکی و جابه جایی پول دچار مشکل بوده و امکان باز کردن ال سی را ندارد و در نهایت این واسطه ها بودند که از شرایط به نفع خود استفاده کرده و میلیاردها دلار به جیب زده اند، بنابراین اگر بتوانیم با استفاده از پول ملی دو کشور صادرات محصولات را انجام دهیم بدون شک بسیاری از مشکلات در این زمینه نیز رفع خواهد شد.
به گفته این استاد دانشگاه در ایران، هزاران میلیارد دلار پروژه نیمه تمام وجود دارد و این همکاری بین ما و چین منجر به بهره برداری از پروژه ها شده و سرمایهگذاری های هنگفت صرف شده برای آنها نیز فعال خواهد شد.
بصیری افزود: با توجه به اینکه چین شتاب رشد اقتصادی خود را از سال 1995 آغاز کرده و از آن می توان استفاده کرد. برای مثال ایران در زمینه صادرات خدمات فنی و مهندسی پتانسیل خوبی دارد اما وجود تحریمها و نداشتن استراتژی سبب شده صادرات در این زمینه مغفول بماند، پس می توان برای این بخش نیز با چین پروژه مشترک تعریف کرد و در کنار آن با همکاری مشترک در زمینه دانش و فناوری از طریق ایجاد دانشگاه های مشترک و تبادل استاد و دانشجو زمینه را برای ارتقای دانش در سطوح دانشگاه های کشور بالا برد.
تدوین سند برنامه همکاری های جامع 25 ساله ایران و چین که مدتی است مجددا مورد بررسی قرار گرفته، از همکاری های مشترک ایران و چین در زمینه های مختلفی از جمله گسترش توسعه اقتصادی و تجاری، گسترش همکاریها بین دانشگاهها در بخش فناوری و علمی و... خبر میدهد و به نظر میرسد با تحقق این همکاری شرایط برای توسعه فعالیتهای اقتصادی و تجاری ایران در شرایط فعلی روبه بهبود رود.