به گزارش می متالز، در پنج ماه گذشته قیمتگذاری زنجیره فولاد بحث داغ محفل فولادیها و وزارت صمت بود و قرار براین بود که در هفته گذشته قیمت این زنجیره مهم صنعتی تعیین تکلیف شود اما به عللی نشد تا معاونت معدنی وزارت صمت، داریوش اسماعیلی اولتیماتومی به فولادیها بدهد. اکنون باید گفت تعیین قیمت زنجیره تولید فولاد این روزها از جهات مختلف زیر ذرهبین قرار گرفته و گروههای مختلفی نیز بر روی آن بحث و نظر دارند،
طبق آمار و صورتهای مالی که وجود دارد و کارشناسان صنعت فولاد نیز بارها به آن تاکید کردهاند سوددهی معدنیها ۲ برابر فولادسازان بوده و در صورتی که ضرایب افزایش یابد از سود فولادیها نه تنها کم میشود و به سود معدنیها افزوده میشود، بلکه منجر به افزایش قیمت تمام شده محصول نهایی آنها خواهد شد( در شرایط فعلی قیمت ۳۰درصد با نرخ واقعی فاصله دارد).
بر این اساس میتوان گفت با افزایش قیمت تمام شده برای فولاد که از طریق بالارفتن قیمت مواد اولیه (افزایش ضرایب زنجیره فولاد) نشات میگیرد، میزان تولید فولاد کشور را کاهش خواهد داد. همچنین صادرات را کمرنگ شده و فولاد ایران بازارهای بینالمللی را در شرایطی که کشور به دنبال توسعه اقتصاد غیرنفتی بوده و صنایع معدنی به ویژه فولاد گزینه مناسبی برای ایجاد درآمد ارزی آن هم از نوع صنعتی است را از دست میدهد و تنها به بازار مصرفکننده نهایی در کشور محدود خواهد شد. چرا که با بالارفتن قیمت تمام شده محصول نهایی، صرفه اقتصادی و مشکلاتی که همواره برای صادرات فولاد بوده؛ تولیدکنندگان را از صادرات دور خواهد ساخت.
اکنون در این رابطه با یکی از اعضای انجمن تولیدکنندگان به گفتوگو پرداخته ایم و در مورد علت این ناهماهنگی در قیمتگذاری زنجیره فولاد پرسیده ایم که در ادامه میتوانید بخوانید. با ما همراه باشید:
سید رضا شهرستانی عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران درباره تعیین تکلیف قیمت زنجیره فولاد و مشکلات پیش آمده در این بخش اظهار کرد: متاسفانه قیمت فولاد هنوز به تصویب نرسیده است و مشکل اساسی این است آن چیزی که معدنیها میخواهند غیر معقول و اجحاف در حق زنجیره فولاد است.
وی ادامه داد: ما حساب کردیم که اگر قیمتهای بینالمللی را در نظر بگیریم واگر با کسر برخی هزینهها بتوانیم به قیمت درب کارخانه برسیم، آن وقت و به زیر ۱۶ درصد میرسیم. لذا اینکه میخواهند قیمتها را به ۲۲ درصد افزایش دهند به این معنا است که به ازای هر یک درصدی که افزایش یابد حداقل ۵ درصد قیمتهای شمش بالا خواهد رفت و این در صورتی است که اکنون با همین روند فعلی نیز با قیمتها مشکل داریم چه برسد که این ضرایب بالا برود.
عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در ادامه با انتقاد از داریوش اسماعیلی معاون معدنی وزارت صمت گفت: متاسفانه اقای اسماعیلی چون در مجلس بودند و رئیس کمیسیون صنایع و معادن بودند در این بخش دوستانی دارند و لذا میخواهد کاری انجام دهد که به نفع آنان باشد که اگر این امر این صورت بگیرد فاجعهای در بخش فولاد شکل میگیرد.
شهرستانی افزود: بیش از ده سال است که این ضرایب به این شکل کار کردهاند حتی زمانی ۱۳ درصد بوده و اکنون به بیش از ۱۶ درصد رسیده است اگر بخواهد دوباره تغییرات در آن ایجاد کنیم دود آن در چشم مصرفکننده میرود. وزارت صنعت تلاش دارد تا قیمت فولاد را ۳۰ درصد کمتر از قیمت جهانی تعیین کند و این مورد اقبال تولیدکنندگان فولاد نیست.
وی در ادامه درباره تکلیف صادرکنندگان با وجود عدم ثبات قیمت در زنجیره فولاد گفت: اکنون به علت کمبود ارزی که در مملکت وجود دارد شاهد این هستیم که قیمت ارز روز به روز دارد رو به افزایش میرود، به همین علت سیاست کلی روی صادرات است ضمن اینکه ما در کشور مازاد مصرف داریم و برای اینکه تعادل قیمتی ایجاد شود باید هزینههای حمل جهت صادرات کسر شود.
عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران اضافه کرد: واقعیت پیش روی همه بازارهای جهان، عرضه و تقاضاست که قیمت را تعیین میکند و صادرات میتواند در این امر به نفع تولیدکنندگان باشد.
وی درباره پیشبینیاش قرارداد ۲۵ ساله با چین و اثر آن بر بازار فولاد اظهار کرد: ما ناچار هستیم که این قرار داد را پیش ببریم و متاسفانه سیاستها به گونهای است که ما مهرههای خوب را از بین بردهایم و یکی از مهره هایی که درحالحاضر باقی مانده همین چین است. در نظر من اگر میتوانستیم با دنیا تعامل کنیم به نفع مان بود تا بر پیشنهادچینیها که فعلا بر روی میز است فکر کنیم.اما باید اکنون منتظر ماند و دید که در این قرار داد چه دادوستدی رخ میدهد لذا هیچگونه قضاوتی کلی برای آن در نظر گرفت.
عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در پایان در مورد انجمن نوردکاران فولادی اظهار کرد: این هم یکی از معضلاتی است که آقای اسماعیلی ایجاد کرده است و آمد و انشعابی بین انجمنهای فولادسازی به وجود آورد. فسلفه انجمنها این است که تعامل ایجاد کنند و مدام بزرگتر شوند تا کل زنجیره را در خود داشته باشند اما ایشان آمدند این اختلاف را ایجاد کردند که این روند در کل به نفع صنعت فولاد نیست. زیرا یک زمانی همگی دور یک میز بودیم و در مورد زنجیره تصمیم میگرفتیم، اکنون با این کار کنستانتره تا شمش را که ۹۳ درصد از صنعت فولاد است را در یک طرف میز قرار دادهاند و ۷ درصد را در طرف دیگر قرار دادهاند. ضمن اینکه در حدود سه درصد از این هفت درصد را نبردیها تشکیل میدهند که اکنون میخواهند جدا شوند.