تعطیلی و بلاتکلیفی ۲۵ ساله کارخانه ذوب آهن اسدآباد زیر سایه بی تدبیری ها/ ضرورت توجه به کارخانه در سال جهش تولید

می متالز - ذوب‌آهن اسدآباد صنعتی است که بعد از گذشت ۲۵ سال از تعطیلی و بلاتکلیفی به دلیل بی تدبیری ها، نه‌تنها چدن و فرومنگنزی در آن ذوب نشد، بلکه امروز با یدک کشیدن نام بزرگش به بار ننشسته و بی ثمر بودنش دل مردم را ذوب کرده است.

به گزارش می متالز، ذوب‌آهن اسدآباد صنعتی است که بعد از گذشت ۲۵ سال از تعطیلی و بلاتکلیفی به دلیل بی تدبیری ها، نه‌تنها چدن و فرومنگنزی در آن ذوب نشد، بلکه امروز با یدک کشیدن نام بزرگش به بار ننشسته و بی ثمر بودنش دل مردم را ذوب کرده است.

تاریخ ذوب‌آهن اسدآباد در منطقه چهاردولی را که ورق بزنیم، عملیات کلنگ زنی آن از سال ۷۴ در دوران دولت آقای رفسنجانی آغاز و تا سال ۷۵ تملک اراضی برای این امر انجام و در سال ۷۹ زیرساخت‌ها آماده شد.

ذوب‌آهن قدمتش به دولت مرحوم هاشمی می‌رسد

و اما در سال ۷۹ قراردادی با شرکت چینی بسته می‌شود تا خط تولید شمش چدن راه‌اندازی کنند که بعد از گذشت ۱۰ سال یعنی سال ۸۹ این خط تولید راه‌اندازی و سال ۹۰ با حضور معاون اول رئیس‌جمهور احمدی‌نژاد آغاز به کارکرد.

البته بعد از سه ماه فعالیت متأسفانه به بهانه عدم توجیه اقتصادی هر دو خط تولید به حالت خواب درآمد و در واقع بزرگ‌ترین کارخانه ذوب‌آهن غرب کشور با ظرفیت تولید ۷۰ هزار تن شمش چدن این بار به فکر تغییر خط تولید از چدن به فرومنگز افتاد.

تغییر خط تولید هم در راه‌اندازی کارخانه اثری نداشت

این بار هم تغییر خط تولید گشایشی در کار ذوب‌آهن ایجاد نکرد و علی‌رغم گفته‌های مسوولان این کارخانه که با یک شرکت چینی برای خط تولید فرو منگنز قرارداد بسته‌اند اما همچنان از سال ۹۳ به بهانه نبود سرمایه در گردش به قوت خود باقی است.

البته مشکلات این کارخانه به اینجا ختم نمی‌شود و گویا این کارخانه با سازمانی که وابسته به سازمان صمت است، به دلیل داشتن بدهی دچار مشکل است و چک‌های این کارخانه برگشت زده شده و دیگر قادر به دریافت تسهیلات نیست.

۲۰۰ کارگر ذوب‌آهن کجایند؟!

در این کارخانه ۲۰۰ نفر کارگر مشغول به کار بودند که به‌نوعی با تعطیلی این کارخانه همه بیکار شدند، اگرچه یکی از مسوولان این کارخانه مدعی است که کارگران این کارخانه با راه‌اندازی کارخانه‌های کنسانتره گندله‌سازی مشغول به کار شدند اما این مساله در حد حرف است چراکه بسیاری از افراد شاغل در کارخانه‌های مذکور غیربومی هستند.

حال به نظر می‌رسد که بعد از ۲۵ سال بلاتکلیفی، عمر تجهیزات و دستگاه‌های کارخانه ذوب‌آهن برای راه‌اندازی مجدد به اتمام رسیده اما یکی از مسوولان کارخانه ادعا می کند که این تجهیزات و دستگاه‌ها از نوع اروپایی است، کارشناسان هرساله مورد بررسی قرار می دهند و تنها یک سرویس راه‌اندازی می‌خواهد.

سودآوری ۷۰ هکتاری که برای ذوب‌آهن تملک شد، چیست؟!

شرکت ذوب‌آهن اسدآباد برای راه اندازی این کارخانه ۷۰ هکتار از راضی منطقه چهاردولی را تملک کرده که هنوز عملاً” سودآوری برای اسدآباد نداشته است.

این کارخانه آن روزها به هزاران امید و آرزو برای ایجاد اشتغال مردم در منطقه‌ای محروم راه اندازی شد که گویا از آن‌همه آرزو این منطقه تنها یک نام “ذوب‌آهن” را یدک می‌کشد و خبری از اشتغالزایی نیست.

با راه‌اندازی ذوب‌آهن ۱۸۰ نفر مستقیم مشغول به کار می‌شوند

و امروز کارخانه‌ای که می‌تواند برای ۱۸۰ نفر به‌صورت مستقیم و ۴۰۰ نفر غیرمستقیم اشتغال ایجاد کند در پس ناکارآمدی، بی مدیریتی و بی‌توجهی مسوولان دولتی در گیر و دار مشکلات است و تنها برای ۶ نفر که آن هم وظیفه نگهداری تجهیزات خاک‌آلود کارخانه را بر عهده دارند، اشتغال داشته است.

امروز بعد از گذشت ۲۵ سال هنوز نه‌تنها چدن و فرو منگنزی در آن ذوب نشده، بلکه گویا این صنعت به بار ننشسته دل مردم را ذوب کرده است.

انتظار مردم از نماینده خود در مجلس

در راستای فرمایشات رهبر انقلاب که امسال را با عنوان سال “جهش تولید” نامگذاری کردند، وکلای ملت باید گام های بلند تری بردارند تا جهشی به تولید ذوب چدن و یا فرومنگز در این کارخانه متروکه بدهند چراکه با آغاز به کار آن برای بیش از ۱۸۰ نفر اشتغال مستقیم و ۴۰۰ نفر غیرمستقیم اشتغال ایجاد می شود.

منبع: پایگاه خبری تحلیلی عصر همدان

ذوب‌آهن اسدآباد شمش چدن