به گزارش می متالز، استخراج معادن در دریا و تاثیرات آن بر زیستگاه و تنوع زیستی جانداران همچنان مورد مطالعه و بررسی قرار میگیرد. جهان مشتاق است تا به سمت استفاده از انرژی سبز حرکت کند. هر چند که به طور فزایندهای به سمت استفاده از خورشید، باد، ژئوترمال و کربنزدایی حرکت میکنیم به همین منظور استفاده از منابع معدنی نظیر کبالت، لیتیم و مس برای زیرساختهای انرژیهای نو به طور قابل توجهی افزایش داشته است.
براساس مطالعات انجام شده توسط بانک جهانی و به منظور برآورده ساختن زیربنای انرژیهای نو نیاز است تا تولید کبالت از سال ۲۰۱۸ تا سال ۲۰۵۰ به میزان ۴۵۰ درصد رشد پیدا کند تا به دنبال آن و به طور میانگین میزان دمای کره زمین را به میزان ۲ درجه سانتیگراد کاهش داد.
استخراج هر مادهای میتواند اثرات پیچیده محیطی و اجتماعی ایجاد کند. گرچه در سالهای اخیر جذابیتهای کبالت مورد توجه بوده است اما در همین مدت کارگران این بخش با مشکلاتی در زمینه حق و حقوق خود مواجه بودهاند که همین امر در میزان تولیدات کبالت اثرگذار بوده است.
فناوری ساخت باتریهای جدید به سمت کاستن استفاده از کبالت و به صفررساندن آن در حال حرکت است اما در عین حال مشخص نیست که حرکت به این سمت با چه سرعتی میتواند امکانپذیر است و باید دید که آیا تغییر جهت میتواند به کاهش تقاضا برای استفاده از کبالت منجر شود.
استخراج از دریاهای عمیق میتواند به عنوان ظرفیتی برای ذخایر کبالت و دیگر فلزات مطرح شود، ضمن این که بهرهبرداری از آن نیز میتواند سبب بروز مناقشاتی میان اتحادیههای اجتماعی باشد و این در حالی است کاستن از هزینههای مواد خام اولیه و کاهش اثرات کربن که از ضروریات فناوری سبز است.
از طرفی دیگر دانشمندان نگرانیهای خود را از میزان اطلاعات و دانش ناکافی درباره استخراج از معادن دریاهای عمیق و تاثیرات آن بر اکوسیستم میگذارد را اعلام کردهاند. تأثیر احتمالی استخراج معادن بر تنوع زیستی در دریای عمیق و زیستگاههای ماهیان هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است و برخی از کارشناسان به دنبال آن هستند که پاسخی برای این پرسش پیدا کنند که آیا میتوان با اقداماتی، تاثیرات زیستمحیطی ایده استخراج معادن در اعماق دریا را به همان شیوهای که در روی زمین است کاهش داد؟
در مواجهه با این عدم قطعیت پارلمان اروپا، نخست وزیران فیجی، ونواتو، پاپوا گینه نو و بیش از ۸۰ سازمان خواستار توقف ۱۰ ساله عملیات معدنکاری در دریای عمیق شدند تا بررسی بیشتری بر تأثیرات احتمالی آن بر محیطزیست و روشهای مدیریت آن انجام شود.
جهان با یک انتخاب درست روبهروست و امیدوار است که مزایای استخراج از کف اقیانوس از هزینههای زیستمحیطی آن بالاتر باشد و یا به منظور تحقیق و فهم بهتر آنچه که در معرض خطر است تامل کند.
سازمان بستر آبهای بینالمللی به منظور سازماندهی، تنظیم و کنترل استخراج از معادن در کف اقیانوس و فراتر از مرزهای کشورها تأسیس شد. این سازمان وظیفه دارد تا نسبت به تنظیم مقررات زیست محیطی، رژیم پرداخت مالی به منظور به اشتراکگذاری منافع و سایر معیارها نظیر دستورالعملهای لازم را تعیین کند.
سازمان بستر آبهای بینالمللی قبلا پیشنویس آیین نامه معدنکاری در دریاهای عمیق را تهیه کرده است که پیشبینی میشود در جلسه مجمع در اکتبر ۲۰۲۰ یا مجمع ۲۰۲۱ بر روی آن تصمیمگیری شود که نهایی شدن مقررات و پذیرش مقررات از سوی کشورهای عضو، زمینهساز بستن قرارداد به منظور بهرهبرداری از معادن دریاهای عمیق خواهد بود.
به موازات بهرهبرداری کشورها از منابع و ذخایر معدنی در منطقه انحصاری و جغرافیایی خود، این امکان را خواهند یافت که در بهرهبرداری از معادن در دریاهای آزاد نیز حق منحصربفردی داشته باشند به همین منظور این کشورها به دنبال یافتن تکنینکهایی به منظور بهرهبرداری از این معادن و آییننامههای مربوط به آن هستند.
کشور ژاپن از اوایل سال ۲۰۱۷ و به منظور کاستن از پشتوانه وارداتی مواد معدنی عملیات استخراج سهگانه مواد معدنی از کف دریاهای عمیق را با موفقیت پشت سر گذاشت. جزایر کوک نیز به دنبال آن است تا در سال ۲۰۲۱ به منظور ایجاد سبد متنوعی از فعالیتهای اقتصادی علاوه بر جهانگردی، مجوزهایی را به منظور فعالیت معدنکاری در دریاهای عمیق این کشور صادر کند.
انجام عملیات اکتشافی توسط دولتها و شرکتهای معدنی بیش از ۳۰ سال در حال انجام است. در این مدت فعالیتهای نظیر بررسی میزان مواد معدنی در دریاهای عمیق، جمعآوری اطلاعات زیستمحیطی از جانداران و فناوریهایی که میتوان از آن در استخراج مواد معدنی استفاده کرد مورد بررسی و آزمایش قرار گرفته است.
اکثر صنایعی همچون خودروسازی، الکترونیک، باتریسازی، هوانوردی و شرکتهایی که به نوعی در توسعه انرژی نقش دارند درباره معدنکاری در اعماق دریاها اظهار نظر نکردهاند. باید توجه داشت که استخراج کبالت از معادن زیردریا در طی یک دهه میتواند وارد زنجیره ذخایر این شرکتها شود.
باید در نظر داشت، در سال ۲۰۱۹ طرح دعوی در دادگاه فدرال علیه پنج شرکت اپل، گوگل، مایکروسافت، دل و تسلا صادر شد و این تنها به این دلیل بود که در تهیه کبالت مورد نیاز، از کودکان کار در کنگو استفاده میکردند. همین امر نشان میدهد که نحوه انتخاب در تامین مواد اولیه میتواند پیامدهای حقوقی به دنبال داشته و شهرت شرکتها را نیز به خطر بیاندازد.
مناقشه درباره انجام عملیات معدنکاری در اعماق دریا به منظور استخراج کبالت تنها از این جهت اهمیت دارد که میتواند خطر ریسک برای تولیدکنندگان را کاهش دهد.
در همین حال، تولیدکنندگان خودرو و الکترونیک به طور فزایندهای بر اهمیت تصمیمات استراتژیک استخراج این معادن به منظور تامین کبالت مورد نیاز خود تاکید دارند.
تولیدکنندگانی که درحالحاضر به مباحث معدنکاری در عمق دریاها ورود پیدا نمیکنند. در آینده شگفتزده شده و ریسک آسیبپذیری آنان افزایش خواهد یافت.
میزان ذخایر معدنی کبالت موجود در بستر دریاها ۹۴ هزار تن تخمین زده میشود که این میزان حدودا ۶ برابر ذخایر موجود بر روی سطح زمین است در صورتی که بهرهبرداری درست آن ممکن شود، این منابع جدید معدنی میتواند به طور چشمگیری میزان کربن را کاهش دهد اما در صورتی که بهرهبرداری به شکل نادرست انجام شود شاهد ایجاد تاثیرات منفی و طولانی مدت بر روی گونههای جانوری، زیستگاهها و اکوسیستم اقیانوسها خواهد شد.
تصمیماتی که امروز درباره عملیات معدنکاری در دریاهای عمیق گرفته میشود تاثیرات ماندگاری بر زنجیرههای تأمین مواد، اقتصاد جهانی مواد معدنی، اقتصاد برخی از کشورها، اکوسیستم اقیانوس و توانایی ما در مقابله با تغییرات آب و هوایی با نگاه به آینده خواهد گذاشت.