به گزارش می متالز، «گشایش اقتصادی» وعدهای که رئیسجمهوری آن را مطرح کرده و رئیس مجلس یازدهم از آن دفاع کرده است. پانزدهم مردادماه رئیسجمهوری اعلام کرد: «دوشنبه ۲۰ مردادماه طرحی در جلسه سران قوا به نتیجه خواهد رسید که در صورت موافقت مقام معظم رهبری گشایشی ازلحاظ اقتصادی در کشور به وجود میآید.» محمود واعظی، رئیس دفتر رئیسجمهوری بعد از اعلام این خبر از سوی حسن روحانی گفت که کشور در ماههای پایانی تحریم قرار دارد و علامتهایی از کشورهای اروپایی و آسیایی دریافت شده که نشاندهنده این موضوع است. علاوه بر تأکید رئیسجمهوری و صحبتهای معاون اول او بر ایجاد تغییرات اقتصادی طی روزهای آینده، محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس یازدهم نیز از بهبود اوضاع و خبرهای خوب اقتصادی در هفته جاری خبر داده است. قالیباف در این زمینه تأکید کرده با اخذ تصمیماتی بازارهای پول، ارز و سرمایه سامان خواهد یافت. بعد زا اعلاک این خبر گمانهزنی درباره چیستی گشایش اقتصادی مطرح شد و درنهایت فروش اوراق سلف نفتی در بورس همان وعده گشایش اعلام شد؛ اگرچه برخی میگویند این گشایش با فروش اوراق نفتی متفاوت است. اما بخش خصوصی درباره گشایش اقتصادی چگونه میاندیشد و گشایش از نظر آنها چیست؟
جمال رازقیجهرمی، رئیس اتاق شیراز میگوید: وعدههایی که درنهایت باعث رفع مشکلات و کسری بودجه کشور میشود به معنای گشایش اقتصادی نیست. گشایش اقتصادی با آزادسازی اقتصاد ممکن است نه با وعدههای مقطعی.
او میگوید: اگر ما بخواهیم مسائل و مشکلات اقتصاد ایران حل شود باید به تغییر ریلهای اقتصادی کشور بیاندیشیم؛ دولت بنگاهداری را کنار بگذارد؛ موانع ساختاری در مقابل تولید برداشته شود.
به گفته رئیس اتاق شیراز راهکار اصلی برای گشایش در اقتصاد کشور، اصلاح مسیرهایی است که در ورود ارز به کشور اخلال ایجاد کرده است. باید مبادلات مالی و پولی ما به حالت عادی بازگردد؛ صادرات و واردات در مسیر عادی جریان اشته باشد و در عین حال دولتها مدام برای بخش خصوصی مانعتراشی نکنند بلکه تسهیلگر مسیر باشند.
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران تاکید میکند: یکی از بزرگترین مشکلات ایران در اقتصاد، نگاه مسوولان به مسائل اقتصادی است؛ آنها با نگاه تصدیگری، بنگاهداری و توزیع رانت مدام به اقتصاد ضربه میزنند. برای همین بهجد معتقد هستم اگر قرار باشد تغییری در اقتصاد به وجود بیاید، در گام اول باید مسوولان با تغییر نگرش خود ثابت کنند که نگاهشان به حوزه اقتصاد و مسائل آن، متفاوت با کسانی است که تا پیش از این بر سرکار بودهاند.
او ادامه میدهد: وقتی نگرشها تغییر کند، برنامهها هم در جهت بینش جدید شکل میگیرد؛ ساختار هم متناسب با همین بینش تغییر میکند؛ اما متاسفانه نگاه مسوولان به مساله اقتصاد مقطعی است و برای همین راهکاری مقطعی ارائه میدهند؛ تنها راه گشایش اقتصادی با تغییر نگرش به ساختار اقتصاد کلان ممکن است و این ساختار باید در مسیر خصوصیسازی واقعی و آزادسازی اقتصادی و عدم بنگاهداری دولتها باشد.